This is a digital copy of a book that was preserved for generations on library shelves before it was carefully scanned by Google as part of a project
to make the world's books discoverable online.
It has survived long enough for the copyright to expire and the book to enter the public domain. A public domain book is one that was never subject
to copyright or whose legal copyright term has expired. Whether a book is in the public domain may vary country to country. Public domain books
are our gateways to the past, representing a wealth of history, culture and knowledge that's often difficult to discover.
Marks, notations and other marginalia present in the original volume will appear in this file - a reminder of this book's long journey from the
publisher to a library and finally to you.
Usage guidelines
Google is proud to partner with libraries to digitize public domain materials and make them widely accessible. Public domain books belong to the
public and we are merely their custodians. Nevertheless, this work is expensive, so in order to keep providing this resource, we have taken steps to
prevent abuse by commercial parties, including placing technical restrictions on automated querying.
We also ask that you:
+ Make non-commercial use ofthefiles We designed Google Book Search for use by individuals, and we request that you use these files for
personal, non-commercial purposes.
+ Refrainfrom automated querying Do not send automated queries of any sort to Google's system: If you are conducting research on machine
translation, optical character recognition or other areas where access to a large amount of text is helpful, please contact us. We encourage the
use of public domain materials for these purposes and may be able to help.
+ Maintain attribution The Google "watermark" you see on each file is essential for informing people about this project and helping them find
additional materials through Google Book Search. Please do not remove it.
+ Keep it legal Whatever your use, remember that you are responsible for ensuring that what you are doing is legal. Do not assume that just
because we believe a book is in the public domain for users in the United States, that the work is also in the public domain for users in other
countries. Whether a book is still in copyright varies from country to country, and we can't offer guidance on whether any specific use of
any specific book is allowed. Please do not assume that a book's appearance in Google Book Search means it can be used in any manner
anywhere in the world. Copyright infringement liability can be quite severe.
About Google Book Search
Google's mission is to organize the world's information and to make it universally accessible and useful. Google Book Search helps readers
discover the world's books while helping authors and publishers reach new audiences. You can search through the full text of this book on the web
at |http : //books . qooqle . com/
31
25
^ ^
•tv. /
-<*c^
'^ 'M,
^'
f >
^ K
^ J/ :ts.
*S
.-^■j •»:»
^'?'.,;^?/
/
7-
9
JOHANNIS RUDOLPRI THORBECKB
COMMENTATIO
C. ASINII POLLIONIS
VITA ET STUDHS DOCTRINAE.
ACCBDIT
CASP. JAa CHRIST. REUVENS,
EPIMETRUM
PE QUIBUSDAM MONUMSNTIS CUM
POLLIONIS HISTORIA CONJUNCTIS, ;
ST TABULA 1,1 T HO G R AP T A»
LUGDUNI BATAVORUM,
APUD H. W. HAZENBERG, juNio?iEMt
MDCCCXX.^
i/^J/^cT
i..
FREDERICO GUlLlELMO THORBECKE^
PATRI OPTIMO:
DAVIDI JACOBO vAir LENNEP,
J. U. D. Ol-dini Regio Equestri, cui i Ledne Bel*
|[ico ilomen est, adscn*pto« et in iUustri Amste*
lodamenstam Athenaeo Hist. Eloq. Poes* An-
tiq. Liter. Graec, et Lat* Professori:
JOHANNI HENRICO taw SWINDEN,
Regia Consiliario extra ordinem, et in illtistri AmstekxU*^
mensium Athenaeo Philosoph. Phys* Math. et Aitron*
Professori :
JOANNl VAir VOORST,
Theol. D* ejiisdemque in Academia Lugdnno-Ba<
tava Professori i
tlanc scriptitmetn sitam
D. D. D.
A U C T O R,
PRAEFATIO.
D.
h C. Asifiio PQllione scripcuras mxm , dara
olim ec rebus gescis Viro ec scudiis doccriuae »
clariori ec hodieque fucuro, si ejus memoria
^x suis lAdiciis inscaurecur , e^ad aliquam doccri*
pae erudicaeque anciquicacis Iticem promacur#
Quod cum facere aggredior^ de inscicuti mei
racione ac cerminis ance paucis monere. oporceu
Acque hiG primum dicendum esc , de C
Asinio Pollione duas conscripcas esse disser*
caciones , orationem unam« Oracio esc Joh«
Henr. Felsii, de Asinii Pollioni^ Bibliod^^cs
Romae publicaca, Jenae 1713« 4.: disserca)dk>
altera, auccorem babens Pecrum Ekermannumt
inscripca^ de. C. ^sinio PoUione^ exiic Up^
saliae, ,1745« 4«; alcera, ab auccore profec((i
Chn Henr. Eckbardi, de C. Asinio Pollio#
ne^ iniquo opcimorunh Lacinicacis auccorum
censore, prodnc icem Jenae, 1743^ 4.^ Qu^
aicripciones cum avide appecerem, eas imeilexi
in cabemis librariis frnscra quaeri. Hi qai«
dem soli fuere Auccores, quos comperimus
dedica opera de C. Asinio PplUone exposuisse :
alii
alii eamdeni materiem tetigerum, sed obiter,
et fere aliud agentes. In his suQt L. Camarra,
de Teare andqub, L. Ilf. c. i. 4. 5« iii Tbes»
Antiq. Ital. T. IX. P. V., Joh. Mollerus in
Homonymoscopia , Hamb. 1697. Sect. Ih^^
IV* S-7- P. 357- ^^q- !• B/ ef P. 'OJ Ment
kcfnii, pater et ftliii«, In BlbltotbeCa Viporiimf
ihilitia ac scriptis illustriam, Lfps. 1734. $
CXCI. p. 360. sqq. D'. G. Morhof. de Pata?^
Liv. C. IV. fet G. J. Vossius, de Hist. Laci
L. I. c. 17. p. 26; sqq. de Hist.Graec.Lir.
c. flt^. p. 10!2. Sfq. de Pcfec. Lslt.' C. lUp. «37.^
quos in ipsiu^ disputationis cursu laudavimus.
Ab "horum autem lectione Scriptorum -p^LTXifk
vel nihll adjumentr retalimus.' Ad tinaw ar*-
teramve nostrae disputationls *partem peirtinenfc
tfiV Auctores^f laud^ci a Chr. Dan. Beckio ,
A?lgem. Welc u. Volk^rgesch. T. Hi p. 334^
fibc. b. p. 344. not. z. et Cftfsius, 'von R5-
mischeii Dichtem, Th. II. p. 586.*, quodopusi
ctii .anglice ticulurf est, The lives of the Roi
fnah Poets,' Lond. -1733^ a voIL''8.V getmanicS
verftt Chr^ Henr. Schmid^ Hali: 177^.*.
Sed fkki ncqtfit?r Ht omnes omnfom r^centld.
rum de hac ?IIiIve •materid compositi Hbri coti^
gerantnr, tt nos! satius esse dnscifnusi ipso^
fontcs adire, unde « ' isti-iaptrt debucranr.
^ ' Asi*
Asfnifam Poaioaem Vir qnidam docci» , Gal^
liKS.> M,.L> P. de Bugny, ;iibi sumsic, quem
kf deacribenda jsoarrandaque aevi Auguscei hi«
scoria et iQdole, yeluc in scena agencem pro*
dncerec , ; edito libro , cui ciculus ^ PoIIion i
au le Sifecie d*Auguste,* Paris. i8o8. 4 vol. 8*
Ad; huju9 opws lectionem cum nos dedisse*
mus^ mox ica abivimus, ut librum intellige*
retnus ab auccore ad legencium» eorumqne
pio^ilarium ^uorum^ delectacionem conscrip*
tum esse : bonis liceris adeo et nobis nibil
profuturum» Alicer affeccus sum ad inspectio*
Igem libri, iHodo, dispucacione mea cypis jam
consignaca» in lucem edici^ Mauricii CornelU
van Hall, speccaco in omni licerarum elegancia
jiidicio Viriy cujus libri cicuius fercur, M»
Valerius Messala Corvinus ^ geschecst in
^enigp TafereeUn uit de Romeinsche Geschie^
dfinis^ gedure,nde. aijn leven, Vol. I, In quo
opere Celeberrimus Auctor Asinii PoUioqis
consilia vicae publicae , omnemque indolis in«
geQiique racionem ica enarrac, ac veluc in ca«
bjQlft depingit , uc suam de excellenti Viro
senteppiam prpdac ; p, 39 9 40. p. 66* sqq.
Quae cum noscra opinione, quam variis hu-
jus scripcionis locis enunciavimus , suisque
fiindamencis fuqdare sumus conaci, ica pror«
sus
f IB "255
sns coBsencic^ ac cemperare irobis faaad po^
tuerimus , quiii hoc ihsigni au6coricatis cami^
quam praesidio , noscras miones firaemuni*
remus. Vicam Asinii Pollioni^ a se conscrip-
tam in .$chedis servat conspicua Hiscoricus
fama , M. Scuarcius ; quod cognovimus ex
Operis laud. M. C* van Hall, p. 192, 193.
Verum baec de iis^ qui de argumenco no«
stro scripserunc, sufficianr. Quod dispucacio*
nem non ica dilacavtmusy uc «jus simul fini*
bus complecceremur Asinium Gallum) ec re*
liquos Asinios, ejus rei haec praecipua fuic
racio 9 quia hujus accessionis nec jucunda
fucura esseC) nep fruccuosa cractacio, Vide-
bam enim, horum pcscerorum historiam cenui*
bus ac raris vestigiis concineriy ec ipsos ho*
mines ejusmodi esse , de quibns qui de induscria
inquirerec , vix operae precium faccuros esset.
Igicur hujus quoque parcis illustrandae consi»
lium^ quod primicus agicaveram, postea de»
posui.
His igitur ica animadversis , jure ^uodam meo
mihi peco, uc apud scripcionis Leccores juvenile
opus juvenilis cenuicacis excusationem inveniac»
PARS
P A R S P R 1 M A.
VBRSfi, BT VITA PtJBLIOA*
R
bidanorum historia pfima getitis Asinia(i vesti-i
gia habet, bello Marsico sive sociali, ab Hdrio
Asinio , praetore Marrucinorum ( i ) ^ quoruoi ci-
put
( I ) Livitts Epit. t. LXXnt. .Aadit Arins Astuius ipad Vel-
iej. II. 16. Sb !•» *fipi«c 'A^/r#«ff (pro qao Cod. MScus Bibflotlu
Augascan* habet 'A^ifMc) apud Appianuoij 4t B. C. L 4/04. Hir»
stius^ sive, uc reposuit Si^oniusy Jiiruus sive Hirmus ( rescribedtel
Gronovio Herius^ quema^modum et Herins Petrius sive Pettiut^
Noianus Senacor) memoracur a Livio XXin. 43« et iii bello Puiico
II Teaiinus Herius iaudacur aSilio, Punic. XVIl. 453« 4540 ^^*'*
nius apud Livium 5 Epi.c laud. Hierius Asinius apud ^ucrOpitttd
V. 3* ccoaf. Ddrius ad Liv. Epic. laudO qui Ori^co Eucropit
Incerprea CaQnocanteFreiQsliemio ad Florum IIL !<• J. 6») ilAvXt
"i^H 'A^i<£rM(^ vei» ut edicio Verheylc. hatiec iifiog 'AHiht* ScH»
bitur praeterca io veceribus libfis aliquando HiriUSf tid. Diltitii
A tii
put fuit Teate, wide gens orta est (i). Cecidlt
Herius ipsius belli pene initio, nobili pugna^
qua C. Marlus Marsos fudit; afino U. C. 663.
Liv- Epit. L. LXXIII. Appian. de B. C. L 46.
Plutarch. in Mario p. 424. D. Qro^. V. i8. conf..
Freinshem. Supplem. Liv. LXXUI. 61. 62.
C. Asinius Pollio (2) patrem habuit Cnenm;
quod patet ex Fastis Capitolinis, in quibus scribi-
tur, c. ASiNivs. CN. F. POLLio.; et ex -inscriptione*
apud Gruterum , Corp. Inscript. p. CCCXXVill.
n. I. ubi legitur c. asinivs. cn. f.: Pollionem
ve-
L L et Hemint. ^id. pfakenb. ibld. Obert. GffaMu Hirtns jfsi^
mins scribendum snsplcabatur. vid. Duker. ad Liv. Epir. laud.
GentUe nomea, Jtsinius ^ Varronls de ReRnst. II. i. in limilibus
derivandis auctoritate » cnm Sigonio , de Nom. Rom. c. UL et Fac-
ciolato in Lex. Latinit. in v. ab asinis ductum esse ixitamni.
( I ) Testiaonia collegit L. Camarra , de Teate antlquo , L. III
c. I. in Thes. Antiq. Italiae T. IX P. V. De Teate et Marruclnit
«niverse, qnomlnni dicendum nobis sit, fecit ejusdem diligentia
Camarrae, qui totnm hoc argamcntum fuse et accnrtte pertractaviCy
L L L. I et IL
(d) In cognomine Pdllit variat Llbrorum scripturar vldendl
^mit Servius ad Virgil. £d. m. t<$. Ibiqne Burmann. et SJg. Hn-
vercamp. ad Joseph. A. J. XIV. 14. $• 5« not. «. Sptnben. de
praest. et usu Numism. Diss. VIII. p. 5op. 510. Recta^ icribeiidt
ratio ducicur ex inscriptionibns et nummii. Inscriptiones in ipio
cursn dlsputationis ponemns. Numisnnta snnt Sardianorum , Dmii
ec Germanici Cacsaruroy apud*MorelK in g. Asinla, etin Druio et
German. Tab* X. n. 14, 15.^ inicripta Poilionis nepoti TAin A2i->
Nia noAAiHNl ilN0TnATn. Conf. Eckhel,Doctr. numm. vet.
T. V. p. 144. T. VL p. 2IC. sq. Rasche, Lcx. rei numm. v. ^i"
fiia, Nomen gentile , Asiniws , eodem modo scribitur la imnmil»
Aiinii GallU de quibui vid. Eckbel» L L T. V. ^.144. Rucfee hU
^rb Herii fliisse nepotem^ cum ilide eftcitttr,
Quod PoUid filium habttU hujus nominis (i)f
tUm etiaiki ex temporis ratione, qiioniam Herius
bccisus est, Hnno^ quo diximus^ U. C. 663 » na-
tiisque Poliio anno 678. conf. L. Camarra 1* h
L. IL c. 4. Theod. RyckiUs ad Tacitum Annal^
VI» 23. 2. p. 113.
Poilionem natum comperimus anno V. C 6^9 f
quia C. Catdnem accusavit anno aetatis altero et
vicesimo (fi)» L. Domitio Ahenobai^bo, App^
Claudio Pulchro Coss.. (3)» quod incidit in an<
iium U. C. 6^9 (4).
Patrem Cneuiti ^ de quo nil praetet nomen tene*
IfittS» verosimile est, ndn diu post bellufi sodale
Rdmam Hiigrasse* Certe PoUionis nostri adole^
feCoitia celebratur in Catulli cafmine 3UI«
Mdrrucine Asifd^ manu simstta
Non belU uUris in jodo atque yino^
ToU
i(c) Adcfcdre S<ineca RHtfcore, Escerpt< CldilcroV«L. IV. AaiM
p. 44t. edic lOsevii; 1671.
(fl) Aacf» dipL de Orau c< $f^
(3) Ascodias io atgameitto drtc. Clc. pro Scaoro, Orict. CSItf.
t. in* P* n. p* 1003. edic AmsceL 16^.
<4>{eqaimur enim lioc potissinnim tempore ntioiiet (iflda^
liis* «^.C^tertttii io majori auctoticate acqoiescimass niiil diyMi
esc compacacio Hieronymi, qui in Chronico Easebiano Asiniiiifl
obilsse tradidit anno aecatis LXXX, MoDdi MMXX /lilipKdi Aih
j(Qsti XLVH^ cajosinitiam poait iti annam U. C..7T01 Igicor Si dl
IMIikO U. C, 756, ^tti fliit XLVII. imperii Aiigasci^ retfo aaiilfri^
mus, Asinius oacas csse reperSetur anno U. C. 677« *
A A '
Totlts tiniea negligtntiorum.
Hoc salsum essc putas? fugit tc incpie^
Qjiamyis sordida rei^ et invcnusia est.
Non credis mihi? crede Polliom ^
Fratri^ qui tua furta y^/ talcnto
• Mutari vetit. est cnini teporum
Discrtus puer , ac facctiarum ( i ).
Anno aetads altero et vicesimb PoIIio, non ve«
lot novus civis ^ sed quasi avitus sibi patriae
amor tuendus esset ,. gravissima actione, C. Ca-*
tone accusato , cum reip. amantem animum , ge^
nefosoque juvene digtium spiritum, omnibus pro-
bavit,- ttim eloquenme dotes ac maturam prae*
stantfara magna cutn laude explicuit. Rem hic
posuisse sufficiat, de qua accuratius exponemus
infra.
Hinc Asinids sub Caesare videtur in Gallia me-
ruisse: moX a ducTe vetustissimorum familiarium
loco habitus, ut ipse scripsit ad Ciceronem^ Epist»
adLDiv, iK. ^i* . Di&erta ejus mentio exstat in.in*
timis Caesaris, quibuscum hic, civiufn libertati
ixiteritum allaturus , Rubiconis transitum Daedita*
ba*
'" (i j yoseph. Scaliger, queift secnfus est J. P. CofTadioiid l/l.,
in annotatione* ad h. 1. i^/«rr«f/M^M interpretatus estadconvidoih
itypiditatis , quod al> to sumslsse videtbr Casaub. ad Perspei Sat; 2.
<;3« p. «ofi. edit. Par. ilSis. Errorem refutarunt J. Vossius ad
Caiullum 1. 1. , etV pro i^entilium subrum honore fbrvidfus pngnanf «
Teatinus cimarra I. i. L. III. c. f : p. 59 , 6a Ad ipsum carmei^
conferenda est*J. A.VuIpii annotatio. ^
batur; Auctor est Plutarchu» in Caes. p. 7^3. D«
£• Caesar eo die^ quo volebac Rubicouem tra-
jicere^ fuHpiif itpi iTiripac ttpmjFiAva^ rh v&ptm^ $ui
TapihHv sU ritf iiHpSymj zat vvTfyiyipLtm 0p»z^m
To7g ki$c?iHpU¥Oig M ti iitTnmf 9 i^H vttvmtHitffTOOi
l^aiAimi^ $mt roh^ pAy ixxottq^hocppowi^^^ m) jm-
}>^aq itspipUpsw airi¥ i9 iirainKsu90(motf * ijjyoig
U rSlf (ptXmtf 9rposlptrro9 pti t^k ri a^ri vitnas^
^A^y V ixK^ iiuKsitf. Ad Rubiconem perveccua^
iBultarttm magnarumque rerum cogitatione afflktus,
r^AX^b M^ rSv cpUav rols Trapouow^ iv Jiv %cii Vishr
}dci¥ *Ashiog 9 ^vviitiiripf^sy 9 ivsiKo^i^ifMvos 9 4A/x«nf
xaxHv i(^si wiviv ivtpiroi^ tj tiafiivig , orov rs /Jyoif
adrii4 ritq s&ii^ irohsl^fouvi (i). conf. Suet. in
Caes: c. 31. Appian. de B« C. II. 35. Annus hic
fuit iLT. C. 7049 aetaftis Asinii 27* ^
Fugato Pompejo et^ in; Graebiam trajicere coiiQ*
to, ipse quidem Caesar constituit in ' Hispaniam
proficisct: Curionem..propraetorem cuol tribus st*
ve. quatuor: (.a ) legionihns mutit in Siciliam;
^uo 9 post receptam insubm , in Africam. pro-
4aiius traducat exercitum (3). Curioni legati lo-
co datu8.:«idetur Asinius . Pollio ^ qui cum parte
copiarum pra»iissu3 9 ad Messinam appellit, vid.
Pltt-
Ci^ Moniiit me Bake, Vir CL, pro kfHkii^i logendum es$e
^(iroM^l^vdi ; quo facto, «vt»; mutandum est in «utm;.
C2) Vid. Clark. ad Caes, de B. C. I. 30. not. i. Davis* ad
h* II. c. 23« not. 3.
( 3) Ctcfar de B. C« 1. 1^ Appbn* de*B. C. II. 40w
. A3
f lutarch* in Caton. Biin. p. 785» B. C. Ad tvnA
Cato, qui Siciliam provinciam obtinebat, atatim
mittit, quaesitum, populine an Senatus juasq, aUenam
proyinciam invadat$ cui Asinius, ab eodem se mis«
•um esse, qui ItaUam teneat» respondet: nuntiaiis
sjmul de:rebus a Caesare gestis, et Bompejo in
Graegiampulso. Ad quem nuntiuai Cato PQUioni
se parem esse dixit 9 eubsequentibus copiis non
iteoi : neque velle se iii^sulam bello ferroque perdere,
Igitur provinciam victori relinquit, ip^e ad Pom*»
pejum navigat, vid. Plutareh. L 1. Appian,. 1. 1»
C. 40« conf. Cic. ad Attr X. 16. Dio Cass. XLL
t8, 41» His rebus confectis, Curio quqn roliquo
ii^xercitu in Siciliam pervenit, vid. Caes. !• 1. 6« 31«
upde eodem anno 704, ex mandatis C^esaris, in
Africam transit. Caes« h 1. L. II. c. aj. Dio 1. 1.
-tf 41. Appian. 1. 1. c^ 44, Huic provinci^e
prae^rat P. Attius Varus, auxiUa ferente Juba»
t^ge Maaritaniae. Curio, incredibiU fiduoia auda*
ciaque^ primum res prospere gessit: dein temeri^
tacis gravissimas poenas luit, in coipmuni e^ercl^
tns 6Ui istrage ipse interfectus. Caes. U 1. c. 23'aqq.
Appian. 1. 1. c. 44 sqq. Dio L h c. 41. 42« Ha«
buerat enim castra ad Uticaip, quam urbemyT)bsi-
debat: verum, ubi certis auctoribus comperiaset,
Jubam non longe abesse, relictis muuitionibus it^
castra Corneliana se recepit , beUumque ducer^
paravit. Qiiam consUii prudentiam mox dese»
i:u|t{ incertae perfugarum quorumdam fidei te*
IPSra cred^iis* ^ Jubani revogttum finitimo bello ,
tiA^ttisse !n regno; Sabarrani, ejus praefectum,
cam modicis copiis Uticte appropinquare. Igitur
praelk) rem cottimittere decrevit 9 et castris egres-
SUS9 in ipsius regis exercitum ^incidit, a quo in«
terneciyam cladem passus est, quam pauci tantom
ex equitibus» in castra reversi, efTugerunt. Caes.
1. \. c. 38 — 43« In bis fuit PoUio, qui mature
ex pugna ad relictas copias se r^epit , ne quid
Varus, qui Uticae praecrat, oblata calamitacis op*
portunitate usus, adversus castra moliretur. vid^
Appian. I. 1. c. 45. Htc vero ubi nuntius de
caeso exercitu percrebuisset , Flamma, praefectus
classis, nullo ex terra railite recepto , cum om-
nibus navibus aufugtt. Pollio autem ad nego*
tiatores, qui extra portum in statione stabant,
lintre devectus, oravit, ut ad littus appellerent,
relictosque milites servarent: qua de re nonnullis
persuasit, ut noctu adveherentur. Verum paucis
hoc salutis pracsidium profuit : cum enim sibi
quisque consulerct, tanta erat completis iittoribus
contentio, qui potissimum ex magno numero con*
scenderent, ut multitudine atque onere nonnuUi
deprimerentur^ alii arcerentnr, ceteri, metuentes»
<ie in ipsa vitae servandae festinatione perirent,
propius adire deterrerentur. His itaque nil reli*
quum fuit, nisi ut Yaro sese dederent. vid. Ap-
pian. 1. I. c. 46* Caes. I. 1. c. 43. Dio i. 1*
c. 42. Liv. Epit. L. CIX.
£x hac universa totius exercitus calamitate, quo
$e primum Pollio receperit, nullis auctoribus con«
atat:
^XSLt: certiusxQmpertum estf,. eum postea Caesarem.;
in Graeciam secutuo) fuis$e : nam pwHo Pliarsali*
co, quod factum est anno U. C. 705, inter Caes^^
rianos duges praefuit, vid- Plutarch. in Pompejoj
p. 657. E. conf. in Caes. p. 730. A, B, Appian.
1. 1. q. 8i*. Suet. in Caes, c. 3Q.
Annus sequens 706 ex castris Asipium revocavit
$d magistratum in urbe gerendum. Post pugnam
enim ad Pharsalum» Caesar Dictator, cum ^s§t.
^lexandriae ( i ) ,' M. Antonium Magistrum Equi-
lum dixerat, quem jam ante Romam misejrat, ubl.
st absepte res admiqistraret. vid, Cic Philipp.
H. 25. Dio XLII. 21. 27. XLV. a?. XLVL 13..
Liy. Epit. I^. C^IIL Appiaij, l. ], II. 9», (^),
COCic. Philipp.II. 21. ^
Ca) Igitur ad hQrura auctoritatem scriptoruni Plutarchi sive
fides sive scriptura covrigeoda est, tradentis in Antonio p. 919. D.
Xm^x^ /itri 7»» W««y (nd Pharsaluin) ht^vari»^ it<K,y)f%tA%tft «uto^
jf^T# cfi i apX"» «^«fTip«, To«7 ^tKrATUfog «aeforToc* «f ^i /4« 5r*pjf, ^rfto-
r» JMti A«ow ^%t«f«»« » >*p ^nfict^X^* ^txfAiVU , t^c dPi ifAX«« ««T«Xuot;^f
gricr^; ^sKTArcefot eu^Birrot» Videtur aHCem , nt in quibusdam Codd^-
ipvcnltur, lcgenjlum esje prp ,^fi^apx9tt «wr*^;^r, cum obi liisto.-
rjae ^eritacem ,• tura qufa coqjungituy qim meqfione |]|ict^toris^
cu| siatiqi dicendus erat lyragister Equitum. Porro yult li. 1. de-
Chrare Plutarchus , quanti Anwnium Caesar fecerit ; cujus rei sane
tot^ arapHssimum cestimonium est Tribunatus: tribunus enim ^t
9Qlfegas habpbat^ ^jusdeip honorts piirticfpea, nqc de rci su^imt
ft^ digiitute statuere poterat , ut alter efset a Dictatore : unde h. l^
ipulto aptior est nientio Magistr! Equicum. Videtur autem ^i/u^'
^n |o teHi«m'irrepsisse ob sequentia , H yip infM^^U etc. . At vi-
^etuf W% ha«c periodu« H^ic^ i^d e;i:pacandqiii vqcabulum rx^h
Qao tetnpore Dplabella , tribcnus pl. 9 legem tulit
de novis tabulis. Plutarch. in Antoiw^ p. 919. D«
J)io XLII. 29. Liv. £pit.. laud. Dolabellae ad«
versabantur L. Trebellius, item Tribunus pL, et
Asinius PoUio , causam taiti creditorum. Plutarctu
). 1. £. Antonius vero r«ti$ sr^^ ^hvlviw ii^afieyci ,
ivo^ifA^i 7^ Ao/^ofiiK^if. plutsHTch. L. U Hlc facile
:aMi&;.su:Sp|t:etur3 , A^inium ceterorum coUegam ia
J^ibuQatu fuisfi^,. quamqu^m diserta mentio nulla
lexqBt. Verutj. ^ liter jubfr^ vitfet^ir auctoritas Vel*. %
ieji, II.|7j, $. a, ,qui adversus Sextum Pompejuia T^r*'^^
t^atiatur^oUloaeai Asiuium fraetorium in Hispania ^
^arissimum belium gessisse. Oio autem L. XLV*
^9^10 9 PoUii)|[iem. tradidit praefectum fuis$e Baeticae^
leUc^isque ibi a Caesare copiis; ita tamen, u;.,
.cum. initio Carinas imperium in his regionibus ba«
b^isset;, hqjc a Caesare successor datus fuerit Asi-
iiius pQliio, ^uperstite ^dhuc Caesare in provin-
ciam prpfectus; uti patet ex Appiano 1. l. IV. 83»
^4; :. quod a4^o ifer .susqipere debuit ineunte. annp
TffQ, quo U^^tator Idibus Martjis occiditur. Igitur %
^i eo tempore PoUio praptorius dici potuit , praetor
im siye ^noq 796, sive 708 ^ n^m ^npo 707 co.mV-
composita e«se : absenu Dictanre , Ma^tsfri ^quitum magiitratus
primus est ^ et fere soJus ; nam Titbunatus manet : feteri vtre ^
'praeter i7rjr:tfj(fatf *t Tribunatum^ magistrstus^ ereatd Dietatet^^
4ibdic4ntur flww.. conferendus e$t .loctts i^i F»b. Mix. i>. iT^/l).
Sic et miilto melius coh^erent, qiiae raox sequumur ^ ,cu /u^v ^^^
>»••
16 ^=
tatus est Caesarem in Africatn. Anno 706, Dla
XLII. 27* scribit» neque Consulem, neque Prae-
torem ullum fuisse: quod intelligendum est de ejus
anni parte priori : nam reversus Caesar Dictaturam
deposuity et in reliquam anni partem Consules, re-
iiquosque magistratus creavit, auctore ipso Dione,
1, 1. c. 51. 55. Unde coUigitur, si verosimile non
sit, PoIIionem privatum Dolabellae Trebelliique
dissensionibus se immiscuisse , eum, cum seditio-
nis tempore nec praetor esse pof^ gfit^ quia nullui
erat, probabiliter hoc anno Tribunum pl», anno
708 Praetorem fuisse; ex quo magistratu statim
in provinciam abierit.
Anno 707 Caesar reliquias Pompejanae factionis
in Africa persecutus est, In quo befllo » commea*
tusinopia, copiarumque, quas ex Sicilia arcessive-
rat, mori, initio fortund usus est solitft tardiori.
Ita aliquando factum' est, ut otiarentur Caesariani
e]ult€S , saltu cantuque ad tibiam alicujus .Libyes
oblectati , quorum segnitie animadversfl hostes , im^
petu facto, aliosobtruncant, alios in castra xsXmz
gientes secuti, uno agmine irrumpunt. Quodnisi
Caesar , et cum eo Pollio Asinius , ex castris sup«
petias ferentes, fugam repressissent, de exercitu
actum fuisset. vid.; Plutarch. in Cacs. p. 732. E.
Optime vero Caesar expeditionis socium sibi adi«
junxit PoIIionem, qui ex ante gesto in eadem re-
gtone bello, usu et locbrum hostiumque notitia
praestabat.
Annua 708, si verisimilibus fidendum slt, Asi*
niuoi
iduiB hibttit pnetorem urbanam : nam fuod eum
Manutius ad Cic. Epist. ad Div. X. 31. affuisse
perbibet Caeaari , hoc epdem anno bellum in Hiftv
pania gerend, id nulia auctoritate munivic: ne^ue
Gi Suetonio in Caes. c. 55« probari potest ( i ).
Deposito magistratu, Asinios adversus Sextum
Pompqum in Hispania ulteriori clarissimim beiium
gessit; asserence Veilejo 11« 73« $. s. Vcfum hano
a •Vellqo tributani Poilioni laudem non confirmant
Appianus et Dio Cassius. . Appianus quidem Pom*
pejum mdit, po^t Caesaris ex Hispania discessum ,
pau}atim virium incrementa cepisse ex partium pro-
fligatarum reliquiis, ac gentium, magno ipsttm &vq*
re prosequentium 9 auxilio : quibus auctum praesidiis
mvBL .ej^peditionbus suis copiis Carinatem, subito
saepe incursando, protinusque avolando , fatigasse;
i. 1* c. 83 : jamque etiam oppictis nonnuUis potitum
fuisse: bellum autem cum Asinio. deinceps eadem
tatlone continuatum esse. ibid. c. 84. Dio mi«
nus
(t) Apad Moretl. fai Nnnmi. Coiitnl. Tab. vnL.a. ai. mtm*
aas dst, qoi in ancic4, cum capice ApoUinU radiato , «omeo kar
^et inscriptum, pollio; in posclcft» c. Asisfi. cn. f. Smn
Vaillantius putavic cusum fuisse a PoUioue , cum unus e quatuor»
dedm praecoribus a Caesare crearecur. vid. Sig. Havercamp. in
Coimnencat. ad Nomra. Cons. p. 513. conf. Rasche, in Lex. rei
namm. v. AsinU , n. 7. Sed dnaas i|ummas ^sc ex • Goftsio fn
Fastis, p. 189, «d a. U. C« 713'» Golczianis aucem ex lioc generp
oummis nullam omnino fidem Iiabendam esse, docuic Eckhelius,
Doonr. numm. vec T. % Pro|egom. p. CXLI» iqq. imprifllis
S2
tft ^=
ntis etiam honortfice A^inii res gestas prodfdit: de
quibus in hunc fere modum retuiit. Caesar post*
quam in Italiam rediisset, exercitu non magno in
Saetica relicto^ Lacetani, atque ii, qui ex' clade
supererant , cum Sexto s^ conjunxerunt. Cum his
Poinpejus in Baeticam, cui bellum commodissime '
inferri posse judicabat, regressus, milites in ea
xegione et urbes, alias deditione, alias vi recepit;
idque eo facilius , quod Caes^r jam sublatus erat ,
^iihilque . viriuui prae&ctus provinciae C. Asinius
Pollio habebatr quibus factis ad CartbagineQi arma
convertit* Pompejiabsentia u^ua PoIIio^ quaedam
loca infestat: jgituc reversua Sextus valida cum
^anu, piaelto cum PpUion^ commisso , eum qui*
dem fugat; reIi(|iios fortiter pughantes casu.quo-
dam terret ac vincit. Asinius enim , quo faciliua
:in fuga lateret, paludamentum abjecerat ; alius
vero quidam ex. equitibus praecipuus^ cognaminis
-Pollioni, cecidcrat. Ita cum .alterius paludamen^
:tum in hostium venisset potestatem, alter occu-
buisset, militesque alterum vidissent» alterum au-
• divissent, i» .€nm efrorem delabuntur, ut duciem-
suum caesutiicredant; itaque cedunt. Sextus, ea
victoria' potitus 5 totam fere eam regionem obtinet,
'jpio'XLV.*'ip.'' '• . ' ;'
Hoc qui. c.hrissimum bdlum vocet, is videati^
"quid sit male et cum ignominia rem gerere. Quod
vero Dionis potissimum auctorltatl fidfem adhlbea*
^mus, imprimis facit Sextianae potentiae, quamvis
reprimente PoUione, brevi temporis sp^tio incredi-
V * bi^
biliter auttae magnitudo» Habuit cttkn paulo poit
lliorceni ^Gaesaris sex legiones in ulteriori Hispif'
nia,ii]]am ad Cartbaginen. vid. Cic« ad Att, XVL 44
Jfec profiecco Lepidus, qui adventaverat citerioril
Hispaniae praefuturus , Pompefum in gratiam. redu^
cere cum Senatu studuissety nisi adversarii potes*
tatem extimuisset: neque Antonius Romae Sexti
causae favisset ; vid. Dio 1. h Cic. Philipp. V»
14. 15. xnL 4: neque ipseSextos, nisi pari ad
se tuendum robore nixus , eam pacis condition^
Senatui ponere potuisset, ut omnes dxereitus, qui
nbique in armis essent^ dimitterentur^ ipseque iii
bona patema restitueietur. vid. Cic..ad'Att. 1« h
Inter Lepidum et Pompejum in'id<paetuis.jconve«
nerat, ut hic ^ si Sepatos x:ondi!iooem accepisset^
Hispania excederet, vid. DioXLyiII:|.jr.; cui sta»
tim satisfecit, ipse panlo rpostiorae maritimae a
Senatu praefectus 9 eadem pot^tate,, qoam pater ha«
buerat. vid. :Dio.XLy..io.. Appian* 1. 1. c. ^»
Vellej. n.73kS,.a- . , :
Quibus ita confectis^ Asinitia cum minoribus co^*
piis 9 iproviBciam a multo validioribus Sextianis f
qUocunque tandem modo, tuitus^ hoste liberatus^
securius habuit imperiujn. .
Ex; provincia, tres scripsit ad Ciceronem episto^
las: duas, antequam de victoria ad Mutinam re^
pqrtata ipsi\ innotuisset ; tertiam postea. , Prima.
cst in Epia^, ^ .Diy. epistola XXXI.; altcra^ jbidi
tpisiola XXXII ; ultima , epistola XXXIII.
Post cladem Mutinensem Antpnius , literis ad
B 3 Asi*
94
Astnbitti^ ttpidm^ et PhHcatii missis ( i ) ^ tfUfit
Apenninos Alpes cum exercita petetiat j qiaategi^
t9 constlio» Seitatils Lepido ila Hispania citeriorj^
^ Pknco in Gallia ultefiori j Aslnioque sitriiteit^
ut Amobiuni , simulatque in ejus tricinias vetnsi^
fientv adorirentur: vid. Appian. 1. L UL 74^ Sci«
licet in hofum triamvii-oram dubia alioquin arga
Senatum fide^ jam firmiot praesidii spes pfondsa^
tur^ afBicto post rem male gestam Antonio: quo
prosperis etiamnum rebus floreiite^ eum RomaHl
Tdiquisset, Secimum tx provincia ejecturus^ iidenk
omnibusividebantur secutqri partes Antonii. Vid^
Ap^ian. 1. L c. 4<3« Quamquam Dec. Brutus ^
post depulsum de Mutina Antonium , in eodem
adhuc metu versabatinra uti pdtet eat ejus epistoia
td Ciceronem^ ad Div. X« g.
Btenim jioa Teputabatur 5 in cdnquassatft se*
nel Tepublici , et a legum reveremia , tamquaim
tadicibui, avulsd, quanto. major rerum novarum^
suaec^ue dignitatis, quam veteris ordinis Cupiio^
homihum mentes soleat occ&parer quantoque po«
toitior, hoc rerum statu^.vis sit unius seditiosi^
quam obsoletae et umbratilis auctoritatis. Neque
Asinius eam ob causam , quod Antonio fagien^
dum fuisset, continuo in partes transiit Optima""
tium, qaos videbat suae potius factionis, quam
teip. fundamenta moliri. Deniqoe Antonii cala-
mitas , Octaviani praesertim parta auxilio , ne iii
(t)Vld. atf niv. xt n.
jM|as emolumeiit^in cederet Aristociaticae factio«
aiis^ ejusdem Octaviani, qui ad hoc usqae teni«
pus mirum Senatus studium simulaverat, impeda-
vit callidius. Hic enim, cum sentiret se ei de*
fensft Soiatus auctoritate id, quod voluerat, pro*
fecisse, ut Antonius eum ex puero ftctum li*
rum, ex inferiori aemulum et aequo parique juoe
potentem intelligeret , sensim apertius consilii ra«
tionem explicuit. Accedebat Senatorum post ac*«
cepta beneficia adversus Augustum suspicax im*
prudentia, et quem ante in coelum tulerant» ejus^
dem nunc invidia et contemtus. Vid. Dio XLVI.
40. sqq. Appian. de B. C« IIL 8o. Vellej. II. 6t^
Suet. in Aug. c. 12. Igitur paulatim ab Optima-»
tibus deflexit, nec tamen protinus Antonlum in
societatem adscivit: id agens primum, ut Antonius
adversarium ipsum timeret, nec quidquam se effi*
cere pos3e speraret , nisi socio Octaviano* An-
tonio ipsi . nihil significans , Lepido scripstt et
Asinio , quorum sciebat propensos esse in Antonium
animos. Scribit de contumelia sibi ab adversae
factionis principibus illata , deque Caesaris. per-
cussoribus omni- honore aiFeccis : metum Lepido
Asihioque injiciens 9 ne , Pompejanarum macbi-'
natione partium , singulis Caesarianis idem ac-
' cidat , quod Antonio , qui per imprudentiam ftt
hujus ejusdem metus contemtum in faanc calamt*
tatem inciderit. Monet denique , ut specie qui«
dem obtemperent Senatui, sed suae 8ecuritat|s gra-
tia inter se cons^irent, dum liceat, et baec An-
t0i
tonio exprobrent. vid. Appian. L 1. c. 81. Pkfi^
co nibil scripsit ^ qilem noverat, ubi tetnpora fe^
rebant ^ magis Senatul , qualn Antonio ^ favere $ et
insuper inimicum Lepidi. Lepidus aiitem, Octsr-»
viani monitis parens, cum Antonio^ Alpes tifans^
gresso', se conjunxit (i); Plancus ad Dec. Bru»-
tum sfe contulit (^). Interea Caesar ad consu-
latum extorquendum Romam venit cuni exerci*
tu ( 3 ) ; et alia cogit , tum etiam ^ ut qUaestio
•habeatur in eos, quorum operft C. Caesar occisus
esset (4); et ut antiquentur Senatusconsulta ,
quibus Antonius Lepidusque hostes fuerant judi-'
cati (5).
His ita factis , Antonius sibi telictum Pecimnm
persequitur, a cujus societate Plancum statim fof-
tunae iniquitas abalienat. Itaque dubi^ sempefg
id est, sua fide, ac sibi difficile consentiens, U-
benter se passus est cum Antonio conciliari , ope-
ra Asinii Pollionis (6), qui, relicta provincia,
in
(i) Vid. AppUn. 1. 1 c. 63. S^. Pluurch. in Anton. p. 923«
' D £. VeUej. IL 63. $• i. 3. Cic. ad Div. X. s^ Dio XLVI.
50. 5». ^
(ft) Cic. td Dlv. 1. 1. epist «4. XI. ij^ Dio L 1. €• 53«
VeUej. 1. L $. s*
(3) Dio !• L C 43* s^Q* Appitn. L L c. 88, sqq. Liv» EpSc
L. C3ax. ^
(4) Appitii. L* L c. 99/ Dio L L C. 4^- 49- ^lnftfcH. id '
lirnu p. 996. C. D. Liv. Eplc. L. CXX.
(5) Applan. L L c. 96. Dio U L c. S9*
(6) Appian. L L c. 97* VeUej^ L L $, 3. C. 64* S* t. Dlo L 1«
e. 53« Pltturcb. lin Anton« p. 913. 'F« ** -
ih GftinftmprofScnk, ditttl^dif sttas ilitiuiBio
tradidit ( r). * — »
Secutu)! ^sc M. Lepidi, M. Amcmi!^ C. CaesiF
ris Octaviaiii triumviratus , reiiaatiatus 'ex V. Ca^
lend. Decembr^ anno U. C»jftf« vid Pigh. AnnaU
«d d. a. Ab iis atatim ufbani magistiatus aimii)
jn tjuinquennium desigtiati sunt (ft); in qmb^flh
^sinius Pollio Cos. in annum 713. Sic AaU
nius non tutus modo a TriBaviris, aol etum
mudtus lionore^ donnim tamen AuaAi a proaerip-
tionis ftifore^ qui mox mcubntt^ tutam tmma*
nemque phiesiare non potuit. Bx proscriptls ema.
4ertiua et quartus erant necetsaiii designatoniin ia
sequentas annos (^) Con^ulttm ^ fiater/Pland Ploi.
tius, et Asinii socer L. Qulntius(4): cum Pkn^
t:us et Asinlus in ialia tabella joxta positi Com
«ules nuntiarentur^ yid. Appian« l^ L c. i^ Hoa
^autem viros scribit Appianus ibid; , non solmD ob
^dignitatis praestantiam ante alios esse positos ;
sed praesertim ad incutiendum ttimrefli » apem^
•adimendam^ nt quis liberare queaipiam pos^e^spe^
raret. L. Quintius forte idem fiiit Giceronia %Lt
ttiliaris, ad Att.YIL 9. vid. Schweigh. ad Ap-
« <i) Vene].' Ul. c. 631 f 3. Appiw; 1. )» c. 97*
(ft) vid. Appftm L L IV. 9.
(3) Nim ita yerba capienda tunt Appianiy Ll.effa.<MS;r«micffi
^UMi^fl'4'nw.Qnamqoaniejusdem Appfanierwnotan^usest, Nradrn-
tia c. t7. Qttimnm in Aiga periisse, T^t *Arif /«v roS CT^rfutmcrfn 9*t^%
c' CO Sie enfm tciibendum etse, ex Applan. Ul e. it, err^.
Juie tffbciasc ▼identnr Freinsiwm. ia Sappltm. Lit^. CXX. sd. M
Mweigii. «d Appitn. T.UL 9. SaS. '"
C
?s
pita..}* K T. M. pi 8ft8« et AncSU t^t( .eo Ifli^
In fuga periit, auctore Appiano 1. 1.c. 27* ipgi
Asinto Antonii aidicitla prieaidio foit:. nam Octa-
^iano non cadem gratiil acceptus ^m; lii.quo aerip*
^. tis ftftrennints mordebatur^ Macrob* Satufn. 11. 4»
• WimpoMtiSf ix^nit 9 triumyiraliiia Pqllia: ^ cum
fncemhimsin eam Jlugustm serip$is$et ^^ aittzt ego
ttceai noa enim faciie in eaia scriberey
qai pbte&t prosieribere.
*^' Astonium FolMo: in itsdiam seejitus esse vid»
tnr: oinique in^iactidone provind|Xum inter Trium*
viros AntoniBtfobtinuJBai^ reliquas.Callias^ prae^
fsr.flidiiaa NirbdneasemCi)» Ttanspadanae pro#^
«ineias., aut univ^naie Galliae Cisalpiaae praefecit
mmA AstninQt (2i);r:GaIliae Tfansalpinae Q. Fu^
fium GakB|im ac.Vemidtum (3). Qooniam avt^
iem inter.TriuBlvisos conv^derai: octodecim Italiac
Wbes^ • enm agti^^ in milites drrider« ( 4 ) , Pollio^
in provificit sna item praterat agris dividundis ( 5 ) ^
«qhis hromsads Viisilius noti amisit» quippr
^iiQs faett distxtbiirioae sive Clandio sive Arrio dap
t0» ftisapentvit (^ > /
.• •. . .V.:. .• , ; . _ I»
(i) flmcCDT eic Apptam 1. U e.'gb
(ft) Vld. Doait. Vl^ Vil^ S S^ >s^« ^ M,%U CfOtk
Mardn. lifc of Vlrg. p^ XUtt ,
'^CsT Wo tLVlfi. 10.
CO Applsn. il. c 3-
C5)tenr. L I. ^ .
(S) Donti. 1. I. Serr. fa ProTeg. ad AtnM*t,9h aiMleMw
'^^ntiMss9r pro Virjnio iqpud Aagtttaiii, cflcitnf • Setvio «d £el»
vlb hpc ioipeirle imiet|is iD^iisit^ docec beltam
I|eartt6iaiiin ex;irdescerec 9 ifi qqo 8oUt4 Antonium.*
fi^^ colMit. Revefso enim poat fractgs Bru^ianas
Qassianasque partes Ca^sarj es Graecia in Ita*
lifipi, otnnibus diociis adversant^r L« Antpnius,
Cos., M* Amonii frater, et ioipQtens mulier Fui«
VM. Quibus apta belli mati^fies vm ^^t agroruiq:
Ulter yeterknos diTisio, cui Ca^^r ^ pacto prae*
•rat. Igitur et Veterani, et qui ^rojs i^miseranti^
Id arma in Caesarem concitantur. Aptpmani au«
tm duqes, Vetotidius, Pollio» cVenu^y Plancus^
fttatitn ad Antonii res tuendas, vimque Caesari in«
f^endam se parare: inpr quos in Qallia Cisalpina
A^inius Salvidienum, a Caesare In Hispaniam mis^
fHm , tr^nsitu Alpijiim arcet, adjuvantibus in Gat»
lia Transalptpa Caleno ac yeptidio. vid. Dio
Xl>yiII> 10. £rumpen$ belluiq , )% ^re^t tempus
reprimunt ducet legionum, coptrpyersiae arbitri^
positis , quibus Lucius cum Cfies.are in gratiam
fedeat, conditijC^bus ; inter quas erat, ut Alpea
missis a Capsajreiip Hi^panian^ patqsint^ neque Asi«
pius,Po)lip eo$ amplius prohibeat (i): quo fac«
fQ SalMidieAHS Alpes superat (a). Sed poterant
jtoscoidfjie .;aHfu)d; u|i, re^jtingyi non pote.
.... rant^
JX.lt. Po^ioifit U^qy hoitiip Vlrgfliain Boconca fcrlb«ndi coo*
lUUim iU|cepisse^ ac triennio perfecisse, Grammacicorom ea tti*
dido. ▼!(!. S*^. ioProleg. ad Aencld. h, L Donac t I,
CO Ai>pfaii. I..U V. s». coaC DioX i.
* Cs) Appl^ ibi^
rtnt, nis! po^t comniune totius Ttittae ineenditt&;
Itevocatur Salvidienus ex itinere in Hftpaniimttf
cui obviam proeedit Lucius, imminentibas Satvi-'
dleni tergo Asinio ac Ventidio. vid. Appian»
1. 1. V. 3f« Sed ih qUas angustias Antonius com^'
peflere studebat Satvidienum, ipse cbmpcllitur ab'
Agrippa: e)t quibus ut se expediat, Perusiam s€
fecipit , ibi Asinium Ventidiamque exspectaturu»^
Appian. I. 1. cf. ^i, 3!. At Pefusia statim o%M
sfdetur a Caesare, Agrippa et Salvidieiio; trfbus 8!«^
Aiul exercitibus t Asinfo Vemidioqu^e adventanti-^
bus, aliae (fopiae, ^uae ab obsessis arceant, op«
ponuntuf. Qtfamquam Asfnias et Vemidiu^ ne ptt
se quidem tfdmodum pTopetabanfr qubd nec bel^
lam id pi^obarent , et incerti essent de mente M;
Antonii: quo acbedebat inter ipsos' duces aemula-*
tio, digmtate j^/ares, ut neuter alteri cedere impe^
fio totius eiertitus vdtet. Lucius autem ,* obses*
sus, liliquoties ad eos misit, qui urgerent, ut
Wrbi subveniretur : ipse , eos exspectans , intri
iDoenia se tenuit. v!d. Appian.' 1. V c. STi Tan^
dem missus z F^uMa tn Lucii* auxflium Planeus^;
et ab eodeOi permoti Asinitrs ac Ventidius , ut
quamvis segnffer, qtiippe de AiitonK voltmtate i^
*bitahtes, propius accederent, ad liberandam Peni»
siam vi perrupturu Hos Caesar, relicta obsidio*
w, obviam profectus , cogif, antequanr seconi
junxiss^t, cedere;- ut alter Raveonamf» after Art>
minum, Plancut ..Sepoletiiun fle.Fecipiati Conten-
ttts Caelar copias suas ita disposuiase, ut alteruoi
ab
8t
•b altero s^lodftt , nec opine suiat, Pmisiam 1^
.tertitur^ Appian. U 1. c. 33.;^)fe itamen Luciuip
prodidisse videfentur , it^um . pom^tif u^ rupt Anto-
.niani duces |d aublevBndos |ot]^$es3oa;per bostium
.tciem.enitl:;:quo4 Fonsilium impeditum est adven-
tu Agrippae et Sajividieni. , qjii eoa, si ulteriu^
. vellent advarsi^, Caesarem frf^gfedi, circumvenife
: parabant, Afipiao. 1» 1» c.,35..^,Ig\tur LUcio /libi
relicto, capitur Perusia. ac ^iripitur, anno U. (?•
;7i3s cu|us jQitio anni /Pollipni cqn^ulatus fuerit
cineundus. .^nd*. Appian, l...J«..c« 4fi sqq. Du>
XLVIli. 15-, Yeilfg. uj 74. ii
^ Confipctp beiio Perusino, Caesar • reliqiut etiap
.Italia^ pppida .nartiin vi, fkartim deditione rec(^^«
,Dio 1. 1. c.^s* .^ulKi^ ^ It^i^ in Graeciam tri«.
,jecitt ^t Plaociim habuit muliebris fugae comi&em«
^Appian. 1. 1. c. 50. . Dio 1. L . Yellej. II. 76. $ 0^^
»A1U item Anconiaui duces ex, fuga saluteiQ qiff^«
«verunt; alii in Antoniifide c^usaque tu^da cp^
(^nntissime iperseverarunt; in quibus pnncipefil^
^Asinius, Ventidius ac Calenus* Desertum. a £)ai^
.co exercitus imperjum Ventidius suscepit. odo^
«nus, in quo, magnis copiis^ instructo, .firin|ss|-
.mum quisque ppnebat Antonjlanae factionis praes^*
^dium» ex I^Ua ad Alpes in provincifim reve^sos
^St. Idem fecisse Asinium probabile est. At vero
Caesar, quoniam bellum cum M. Antonio, tiajl*
^^re in Italiam paranti, vix evitari posse videba-
*tur, voluit su^m potestatem ante in Jtalia stabilirep
pe^ue intus ob^i^eri» cua}^ e^tpose.(Us/,l)9?ti?'i.m^
C 3 mi«
tatneret. Igitor a*id6 »ni^t opiiaMtfflitfttto mbl^
tfs (ialetii, ad^GalHam bccqpandam, Fuflt>9 Cxw
leni filio , per ^etdm omnia iradente sitie ctirtamiw^
Sic Cabar lAdedfof legiohii/u^ 'ilmu) 6t ptov^iucHs
implissimis i^otitii^V ^itetbcto^ MA6Vit, et €» sals
ataoiici^ stibstftttit iii' eorum locuin iili&s. Appiatil,
1. 1. c. 5t; bio 1.1. c, 20. ^Hac Galliae occit«?
'patibne tidetur factuin^ ut Asinio ici^de^dum esset
desiia pr6viiTda,'et' relinqiiendsi ea invadenti cuii
auctis copiii Ciesari. VersabatUr efiim hoic ^detti
^etnpore in irropipqiio', orbatisque d&ce legionibii^
contra Caesarem ^erlt ^suru^: iiti patef^x Appiaifo.
^i. 1. c. 6i. NonnuBa autem SferVhill id Virgilium
"commentarii lota, ^8 Ec!. VI. 6, IX. ii^ ip^
'ddcent, fuso f itgatoqw Aslnio Polliohe,- ab Atigusilb
•Attentim Varnm (i) legatum substitutum fuisse^
*^ut Transpadahae prbvinciae agrisque dividun£s
pfi^isefc. Quod si liac potisshnura occasion^ coih
*^sse putemus, vaga traditio optime cuita bibt»^
^ae aactbrihite c^onjUngetur (ii). Interea PoUiO
"^km Domitium Ahettbbarbum', qUi post exstinctdt
Tnilippensi praelib Brutiihi et Cassium , cum mft*
^^ dassc in mari lonio vagabatur'(3),*ad-atiilrj
'driam pertraxerat Antonii; qua de re atnbo cmiH*
'rem illtim per literas fecerunt; eidemque,' mox ili
< . ' tx».
, C 1 ) de qao vid, Heyn. lo Excnn. H. ad Bucplica*
{^% ) Hinc consecutio Inteitigiiur reram ac vicissitttd|imna qaaS
tleynius in Viu V^irg. «d a. 7I3* reliquit ordinandai»
(S> Vid. hp^wBu L 1. Ci ac Oio I. K v« f»
iMdiatQ adraitum^ kHia.t>ppomM, qno dumuteii»
itc« parabaiityret ttinnieitu^ espediebaiitw Ap«^
|fiae« Uho^ ^ ABtoniuir : liero v: «x Oraeeia^ vdt
fiHeleiiftyiAppulaarus mt-iMdLM^m altemufavfc Ib^
eom Italiae tnferiocis; tgimrihua Asinlos, AnfOi'
liiiifn pettes (i), lindqne^ dasBis PDQiidi^ ^
ac8ndiss&:«debitft (a): qiutt^iftiiQariDm lediae^fitcd
ta& excuntoqea :AmoBiaida^deaE^Aiirol}mmtiiO«is>J
•ariani. vf J. Appian» !• J. o»i sj^ Moxc: seoOMd
est adffentus. AittiMui v mc ^prp \4ioUo'^ad{HW M
^ cioncili^tio; in/vqaa.insignilr. fotTvAalllii-oprtai "d^
i|ua prifi«i|mniL.t^poiiara«syvco>Ma^ttar anta gasi
^aiium 4itigentiiis est lepKcasdusr' v.v "^ v .*. -. ^y .\
VtUefiis Uyf6^ % %^ 3. >i^iMpv jfiMHr/^ Uiqttln
AniBna iTmafia^ fikdgfiis. i^aoMffU^ wA^/^^Mms
\itJfi^ftt^^aUjf0fM.e^s^Ti^iMh
$9isium \ff$^em ^i^vag^ . mHm^MfnHimi '^qnm ^
idikim^Sjiyet^pr^s^ aasmt^foMtm liuem^ -dMu
sU^s fnis iHMfm>i nc fittf\dat4^iasmi$ \jimcfit\K
^ao fubtq , : ftftsfuis aefu^mi s^ty^mmfiBffifir^nfm
fmfi mifsusd Peltitifnfi in'AmM$iufii>i iu^ ^i ^
fefUQ id^ PoHhn^ csse eo/idtumi Veodtiom 1^0
COVWi^KHf^ |t, ......
(2} Ahenoi?irbi Aatonii<)ae dasfef poscquaoi le c^njuoxeranc,»
«d F^alofnta «ppQlerum , «^/ trant Jthenobarbi ttrrtstns co^iatf
)mqo9 AScohUil^VUifciioliirbas tao t^^lt t^litoiid. AfpiiaC. h t
dia in ikntoim pafiestate Tetlnuisse oogUaodas nt
Qoaxn atma Caesaris, qai jam bellicPeraaini teow
jliirib^ : pfirpetuo bas temas iafestabs^» coofwi
J>ip lw.Lc. fto. Qoas: autein magnas ap^ciosasqae
m Asipiusr circarrAltinam aliasque ejas:.iiegioBiis
iifbe^ ledidic» eas gessit adv^rsus incolas duros^
bellicosDs, nec iacile.isuhigendos. bcidit in hune
loiQiOln mrtatioy.cujus auctoritas est.penes Macro^
bia0lt i Satilito. J>. ii^ 'Asimo^ ait^ P^lUonc oacfH
h$i C9g0tae^ BaWmosy : titft^umam. et arma conn
fefrcnti dmMsfuct ok §oc latentikut^ praemio
Hfyii.cjifitMbertat^proposito^ qui domma suos
froderent; constat^^Janrdfum miJlum yictum prau
pto diimnum prodidiste. . Audi^ in. ferwis npn fidem
fOf^um^ led e^ /oecuodun^ bofukc\ in^entimis inge^
jihm* cOum prfmeM^sidio, GrumtMum , servi re^
Jitj.a domina ad.hntes:$ransf(tgert(n$. capPo dehule
^pidcL » if^petuntTHP.demkm , zJuUika . t0mp{ra$idne ^
/ecerunt^ ei essetascmrune^ domimtm\i$ultu ipoenan^
jfttnap^i ,ac Meisv^Mhiis e»serent:^yi.fu0d tandem
fiHji4ta itsiei^fqpiai cttideiem dominam puniendic
i$faptamquefuaslad supplicium oisequiis plcsiis pie*
ute.tutaii fua^ Idem ingeniosae fidei ex^mplum
eonsignayit S^eca^ de Bendf*. UI^ s&g» Chudius
^Q/iadrigarius in duodeyicesimo Annalium tradidit^
cum ohsideretur Adrumentum , et jam ad summam
desperationem ventum essetj duoi relhhs M hostem
"transfugisse ^ etopfrae pretium fecisse, Deinde^ urbe
caftdf passim discurrenff yi^farf ^ jllos per no^q
Mmra^ SdJfmuin'^ in qua sdtyhfani^ praecucur^
lUtei et '^lominam suam anSc sc cgissc: ct^ quae^
rlMUbus , quacnam cssct , icminam , ct quidcm cru^
Sciissimainj aii sufpUdum ab ipsis duci^ frcfcss^e
essc. Eduetam dcMdcxtra nikrtfs\ iunima curi
eeHessc^ denec AestHis ira^ceiMderCt.' Uoum omn
4eitf4tte ib utToqve scriiftore MiuAi ipectari^ ih
tpeito etft: igitttr Lipisiu» ad Si9ti«a« 1« )« «liique^
flpitd Sebecaia or Ma^robfo ttpoMntGr0nc/itumi
HUbA tU LuQaniae xyppidnlttfa. vidr Plin^ H. N;
III. II. Lir; XXIU. 3f. XXVO. 41. Stiabo L^
VIv p. fl54«-isdlc; Amatd. 1707. <p. 390-. B. Cellari
Koft O. A. Ir. K4IC. IX. Sect. IV. J <i8.
h : <^aod autem^ i Mactobiua f AaiftlM PoIIiooem acefc^
bfe.^cOSgiiae lAuisiviaMJf refert, id ptocul dubio per*
tiiietf#d; PolliraeiBP noatrum , cum i» OaUiae Ctsat^
I^fftti prafeSaaeot Paiiivfaiia praeaerrim , ut cognos^
citur exCic. Phliipp. XU. 4^, in>'Antonium ejus^
fuis^ficilonen exa^fttis. > Sed dilBeitltas oritur, si
aeqnentia^iita stat interpretanda, utltem deAsl»
ino, GiumenoiHL obsidio premei^ce, sermo sit:
qiKiiiiam per temporis rationem Claiidiiis Qoadrigii^
fiiM^ unde Iifijns auctoritas namtronis desumta
i$tj,d^ Asisio PollioQie scribete non^potuit. Ab>
H^s enim f}iit% Sisennae ex Vellefo il. ^ $ 5.4
ioiiqijectojJnter aetatetn Sulpicxi>et Mi^rtensit, aucs»
4Qre.Cic.iin Brut. c. 64;,, oonfwVoslB. 4e Hist. Lat^
JbLlOf Scliweigh. adiitagm. AppianLde rdittsGalh
;T# j^I. p. 172, 173. Praeterea Quadrigarius in
«uin filiuDque o^ris ex .frMPtnt^, MMquft. Ijttt^^
cpmplexiis est ^elU ^^mUs .Ml(9my ii^ qua Afi*^
igo^P^lioBi loQus^ esses neqiiiu ^ FnjtaoMi.bQft
hidlo yrbs GriuDeamai frtqnenier f»m^id,v^ciM»U^
bos, obsidione vefatt; vid. FJteiii<iJH> iS i^^%
AppUfki .1. l. f{« 4:^ 9 : UHde iCMW i9ijN^rQb{0:-f$
^fneca^cCQvmeoi^maiQf prolMiUlltiier[i«d:lii^co«m«
pata r^taat FfeilQjib^qi. iB &iip|rleqii liiv.LXJUi^i
^, as, ifmm ne dieea^wiL jk^ « Mictobif»
liaos AfiAios. iponfiiwti $ n^tem ;6t:4viidU zltvmi
AHte pi^ti^c.es^;, /^iouKdilcQl^^sJCirae^ aiA^
plectimurt vt V9feni ^^(^ |>0lA»uIi ^saO mM
m^iitioneiti OipMterisri. iocit>trt»:tii8JimMy;: ;Guj«tf
ilitefpretatiotli& i AtndamentunrKri est.ii^iitfi S«QQe«li
i2 i. ^ qui urjiein s^ficatA. AiflbWDatfSliter dmtfer
afl)futsse« Sidtjn.vismt rtve^attittn > )» . irMij
r Antonto Btttfliduesibtt! obtiSdoa^^AienHttifasiAc^»
t^na videbaturi ^«'bcUum qpEecfafi: i^itnd^' tai^ev
interins persptcienti ^ magpft rlgoi D iipnendae^ 'gi<itiaa
«pes dwesebbtt^j S^i enim Pompc]] ^ «vacip
Btaerqae princdptti]^odio-habel»at^'i:]i6teDlia)eflEed^
w'.euni ambaiinteHigereQt pxaigpflieaicm^icaie^.eai
P<Hnpejiis opem . tfitiaset i tgitnr Iiujtis tsetu^ #ert^
tmli £»:tam c6t, uk nelicer •IseUtMn ivetteti^ ajjipiiii
^ire Sexto^. ad qiieA^ cqsp^lDeBduBi fconju&cli^^
itbiis «pQi JiMt vidcbaptit Badcm. 4e «WukI , pHui^
^» --:- - ':^ c \' .'1 4tta'i&
*' tl^) 9^ leetioBcm ciieA^ Joretiii ad Smc. L 1«
^ft$tii dtisiperil «lapH tBtcr Caasarem et Ancor
l^iiiD ccffarettir^ . L«pidu$ emt dixaoven^us* Oeni<
^Hie bdlun bob (pochisiibum. teoipore cmn Antonio^
tfiemim tmt a dcpnaiiiia Octavji^i: quod eo pl^^'
imctQriiibis. iKiliet.^ qno iqi)1|6;; fuit Occaviaai^
iguam Antosii^» iQ t^nmis hfi|ue aetatia rebus ad
i^tttin qildmdaiii exitiAnhdirigtndUa momentuo^
Caes4r ^4 , 'mtun? tniiiuui Antonio impar» conr
ailiorum mae^itildinb 9 ctUiditate» P^oyideotii^
«mtto miiloir^ a • quo teaipore prjmcun ad re^p.
fpceasit^ :&ieii| et eztrem^m» quo omoiar r^ferret^
iqpud aniaMM^ ODiislitiierat^ suum unius imperiuou
ilanc cogitatjoiiem, cnjns Jnaolentiam Antonius^
ai cencipere potuit^ ttnext a« pqisequi, eiquecetc^
n oania subjiciere non poiu|t^ .QffisaT cofistantiS|r
sime est tiiitua;; Hic igtt^f iptetiigebat^ se t^m^
ffott belli ^Bniqduisini panium suafup robur non;»
•ttm satis ftnpaase ac stabiiik^^. slbigue pondu|i
defor^ ac yiies.^ si aiIqc |$m jSib^ Aa£oniamiiafnini$
aocietateiy^cujasiKuaiUo ptum adbuc pijaesidia sibi
paranda errot, 446ceret« • Its^iie^se facil^ passus
cat dum aemuk) coi^tliaiii; .quQdprudentia Cocc^i,
(St e3tefcitiiunL ddriderio perfeei»qitest« £ifen|fn du«
«um immis^ opdra Cycceji, jag» ^ quemdajq aeq^i
J30iuqae coimeitsiw inc}i||at|^,jCl >jb exercitus ^ef
if^teniaais PolUonem, e:-CafMKilAi& rMa^aemtei^
etegerunt» . qui a(Qiibito Co«4<H i c^manuai: utri^
4«ie.prJodpis aakicoi mfitiiasr^itoelfts.noii jadlc^
\ /i '.^ ■ . \reBt^ .
Pa
Vent, sed reprimerent, ae ptce coinpoiieKiit^^Qiiii^
facto decreta est pra^steritaroni oblivio i^ffien^aruni ^
et amlcitia in pesterum. Ut tame^ itabeiet ccdiseq*
8US, quo niteretur, postularunt isacisiauctores^ ut
Caesar sororem sdam Octayiam,^ Yidnam Mai^elli,
^Antoniocollocaret; in qua» coDditionemmoz coib
>^tTtum est. vid. Appian. U U jc. 64. Dio XL.VUL
519. 31. Vellq. IL 76- $ S- Liv* Epit, L..CXXVIL
l>lutarch. in An^n; p* 92i9.cC. D# E. ;
* Consulatum A^inius ne obiret, Mboc usqut
tempus proliibueram bdlorum tumuitus^ et incor*'
Tupta Consulis erfa Anwnium fidcs^ Gessit autea
hunc rtagistrataui hoc eodem. :anno..'j7:i3, cuia
*Cn. Domitio Calvinfio U. Qua?iterre constat ex
t^astis Capitolinis^, in qttibiisscribhi(F, cn. ziOMlf»
'tiVs. m. Fi M. N. bAi;viirvs. II. c AsiNivs.tcm
>. i»oLLio. ChrdHict^ ivivvfACi^^ qaodl primusc Oi^
t^anvinius Fastos Siculos appeUavit^ fditumqueeal
W jds. Scaligero cnili B«sdMo^ ^(Qonf; .Scaliger j&
Ammidv. adBiiseb; p. «07.) habetC)l;.CLXXXV:&
k. ;i. AABINOT m]^ nOTAAinNOX: confuso
ceteroquin rerum oikflne^ - Excerpta soat in T. IL
'Annal* Pigh.*$ in quibus, a Scfaotto< emendatis^
iegttur, K«A|3/v0tf naino>Jit»vc^. In ;£vsebii Chro*
iiico Canone Gr^idco, a Jos. Scaligeio' restitiito^
^.183. ad eamdesi 01;. CLXXXV. a..i. CoAr
"^ules notantur rii.: AOMITIO£. T: AriNIOZ.
Cassf^rus -in Chron.'^t. Onapb. Saqvin. p. 49^
^.DomMus et C. jtsinius. In Tabulae Colo*
tiana^ fragmento apu^vi^rtttv. .Cm9«'. jwcrijpt.
'p. CCXCVBL n. i. et Pighitiin) Annal. td «.713^
T. IIL p* 484. inscriptio legitur,
CN. DOMITIVS. M. F. C. ASINIYS. CN. F#
SVP. L. CORNSLIVS. U F. SVF. F. CANOIDVS. P. F#
. Porro aliud est apud Oruter. k I. p. C. n. 8. mar-
mor, a. d. IV. Id. Octobr. Cn. Domitio et C*
Asinio Coss« inscriptum : quod repetierunt Onupb.^
Panvin. in Commentar. ad Fast. L* it. p. 171. et
ipighius 1. 1. vid. etiam M. Verrii Flacci Tab. ConSt
et Triumph. edit. Onuphr. Panvin. Heidelb. 1688»
p. 31. In Dioiiis Catalogo Consulum, qui prae«
fizus est Libro XLVIII, leguntur nomina Consa*
lum, ry. Aofitlno^* M. v7. K»^ou7w j r) j3S kjA
t.^Advio^ r. vU neiXh¥9 ubi corrigendum est r^»
v7* Virgiltus icem PoUionem Consulem celebravit
JEclog. IV. 3. 11, la. Consularis PoUio Asinius
dicitur ab Hieronymo in Chron. Euseb. ad a.
MMXX. et a Sueton. de ill. Gramm. c. ao. ex nh
stitutione G. J« Vossii de Hist. Lat« I. lo.
, Josephus, Ant. Jud. XIV. 14« S 5- HerocU^
scribit Judaeae regnum es Senatus decreto esse con»
^cessum» 01. CLXXXIV. C. Domido Calvino itiB-
mm, C. Asinip PoUione Coss. vid« Havercamp.
ad Josepb. l^ 1. coll C. Noldii diatribe» de vit»
.et gest. Herod. $ 25. Magna Antonii cum Herode
necessitudo (conf. Joseph. LL $^4» 50 effecisse
videtur, ut hic, dum Romae moraretur, fai Ppl*
lionis quoque amicitiam se insinuaret: qui postet
'Herodis filios, Alekaiidruiii et Aristobulum, Rc^
nam a patre missos, hospitio g^cepiit. vid« Jo^
D 3 seph*
iipli. U t. JTV. xo« S i» cQnf. Audt. ianddt dt
Hudsono ad h. 1. ec C. Noldius » 1. 1. $ 15^. fSt
quis in eum se putet erroreiB poase dchbi, ut foU
Honem Pharisaeum , de quo tradltur a' Josepho ^
1/1. XV. 1. $u c. 10. 54. colL Spanhem. ad
L. XIV. c. 9. S'4'» cuto Asinio PeHione confun*
dat^ ei prospectum est ejtisdem admonitione Spail»
hemii ad Joscph. 1. 1. XV. 10. J i.
Cotisuli Pollioni, pace jam confecta, inscripsit
Virgilius • Eclogam IV. vid. Carol. Ruaeus in
Virg. Hist. ad a. 714. Heyh. Vit. Virg. ad a. f 14*
et in argumento Eclogae TV. V. V. D.D^ ad ficlog*
laiid*
Romam reversus , ubi eo Cos. lata est kz FalcW
dia r I ) j in toto jure civili una ia paacis eeleberoi»
rima, Asinius non diu post, versns annl exU
tom (1)9 honore cessit Consulibus' suffectis , L.
"Comelio Balbo, P. Canidio Cras«o. vid. Auctt.
aupra laudd. Pighius ad d. a«
Caesar et Antonius, post pacem BrufidHsitiain 9
imperii Romani eam divisionem fecerant^ ut, AfrU
cfl Lepido relictft, Antonius, quae eram a^odri^
lllyrici oppido, veraus Ori^tem, proviociae ini*
iulaeque, ad Euphratem usque, haberet ompeas
Cae*
(t) VM. Sto XLVm. n» «t FaVric. td l^ li ^nmrdi U Ug,
iPdcid. Ctp. n. S 8r HeynecG. Antiq. J«r. td U 11. Hr. XS.
1 14. Bachtnt, Hiit. Jur. L. U. C. II. $9^ et Aucttt la nQ#
(a) Dki 1. 1 c SA.
Ci9m rtUqms, «b todttin teraino weesM Occiden*
tem usque ad Ocetnyei. viA. Appian. 1. 1; V. 6$^
t)io U 1. c. a8. Antonius , priusquam ad Parthos
^oficiscebatur, Aibium cum exercitu misit in Far«
fbkios, Daloiaticain gentem, quae circa Epidami»
HUtn sive Dynliacbium liabitabat, Brutique paib
^Miui eximie faverat. vid, Appian. 1« 1.* c. 75»
XMo 1. 1. e»4i. <ubi Pabricius pro *£yi«vp/ai^ op-»
time correxit *Zini»ptploii;^ XLI. 49. et Pabric. a4
hi\* ec Anctt. ab eo kudd. XLIL 10. Strabo L«
VIL p* 486« B« et Casaiibon. ad h. 1« p. 502. B»
¥lin* H. N, IIL aft, as» Patmer. Graec. Anti^'
fj. I. c. 84. Torreni. ad Horat. Carm. II. 1. princ^
jlppellatur autem Dalmatia ca Illjrici pars ^ quac
ad marc Adriaticum spectat ( i ) : rebellis regio »
et quae diutissime Romanorum jugum detrectii*
vit (i)* ,
Cum in itinere Asintns esset t midsaei a Virgijio
«sse yidetuf Ecloga Vni, ipaius PoHionia, pro«
t)abile est^ jussu conscripta, vid. v. 11 9 12«
. (1) Vid. nia. H. fi(. IIL 95* Strabo L. VII. p. 484- B.
(a) vtrabo L ]. conf. Vejlej* U* 90^^ $ i« Gestit ferocUm
'scaipitenit cum Roiiianit bella demonttrant» qaomm hiscoria cos«
Bosdtur e^ Appian. de r«b. lilyr. c. ii« Liv. Epit. 1. XLVIL
IXIL Appiaq. L L c. 12. 13. 17. ^ 25. aS^ Liv. Epit. t»
CXXXL CXXXIL CXXXIX. Sueton» in Aug« c* fti 9 aa- in Tiber.
'c. 9* Veilej. U. 39* S S* C. 90. S ti. c. iro. S ^ I^ione
tLVL sS. coU. Caet. de B. C. UL 9^ !>><">« I«iV» ao. Si* S^
IV* a^ {.VL |i« t^^ Floro IV. is. S lo. xi. is*
. Tu mtU^ seu m4gni:supera$ Jlm. saxa Tsmdflf^
. Siye crm Iffyrki legis Mgums. . , .. r
'*..■• .' f
EcU Uud. V. 6, 7. vid. SeiV. ad v. la. ^
Jploru8 ., Sabiu. Lectu Subcis. U. 13. in Gruteh
Xamp. T.h p. iiia. sqq. Phttargyr., Nansius^
tt Burinann. ad v. lo. H^yn. in Yit. Virg. ni
M. 714. in argumento £cl. VIIZ. et ad ipsam Bdogi.
nota ad v. 6 — 13.
. In Dalmatia oppidum est Salone, Dalmataruit
Aavale ( i)» et loci Qatura, et colle munitum (&)(
Jn quam urbem conveniebant circa habitiinteS) m,
jura petereat (3)« £am cepii PolHo (4); D^V
maf
(i^ Stnbo U L Plin. 1 1. e. 99* Apptok de rek Ulyr. c. ii.
Ca) Cies. 1« !• conf^ DioXUI. ll* ec id Uk 1. Fabric. et Au^t.
Ib eo laudd.
' CS) Vid. Pttn. L L coof. Caes. 1. 1.
> (4) Vld. Senrittf id Ed. III. 88^ IV* u VtUt ts/ Acron m
^rpbyrio «d Horat. Cann. II. i. 15« Ab urbe capta patrem filium
nox natum appellaite Saloninum» qoi nono jam die mortuui lit»
4l Grammatidt circumfmnr. vid« Serviua ad Edogw IV. i. 11«
Acron ad Horat. 1. 1. conf. Heyn. Vit. Virf. ad a. 715* Hufie'
puero genetbllacon eise dictnm Eclogt IV» in Servianit^commentit
ett 9 ad Ecl. IV. I i quae ett a V« V. D. D. expfosa bptnio. vid.
Boeder. Distert. Acad. T. II. Dist. XI. p. 387. llit^ de PAcad. d«
Inscript. T. XXS^. p. 190» 191. alifqne» qui laudantur in Cataloa»
Blbliotli. Bunav* T. !• p. 305« tityn. in argumehto d'. Eclog. |^
•4. edit. 1803. et in VIl Vlig. ad a. 715. Aliud item ett conw
nentum, de C Atinlo CaAo, l^aioninl fratre, qui priut natut tk
Polttone Coa. detignatb (Serv. L 1. ad t. ii.): quod inde arre^»
nmi est» qula Asconiot Piediannt a Calio te andlsse retulit» banc
Bdonpi In Iptitt Iwnorta csic fkttmu' S<!tt« L l conf* Hitt. A
fAcad.
IS
ttktft^ilb» shr^^mius Pirthtnos» Datmatilf dnl pa^
tetn (i), gregibUH, armis, agris multavit. vid^
t^^lorus IV. lis. S II. Reversus Pollio cum in ap^
patatil triumphi o^duparetur 5 factam esse a Virgi«
lio Eelogam III , ex versibus 84 sqq. ingeniose eU<'
cuit Ruaeus^ in Virg. Hist. ad a^ 715, ut de victi*
mis triumphalibus hi'versu8 imelligendi sint. vid*
Heyn. ad d. Eclog. 1. h et in Vit. Virg. ad a«
715. sed conf. ibid. ad a. 711« Triumphavit au^
tem anno U. C. /14. VIIL Cal. Nov. Fasti Cft'
pitolinit
C.AsmidS. 6p^. f. poLlio. i*d.o. coi.AU, DCCXtV*
&X. PARTHIN£IS4 VIQ. k. no^*
Hinc Asinius
Ctdi taUfui deUrnos honorei
Dalmatico peperif triumpho ,
tu priVatam vitam se abdidlt: namqae curtt se poU
Brundusinam pacem continuisset in Italia^ neqM
aut yidisset unquam reginam , aut posp enesyatun$
amore 0us Antonii ammum ^ partibus elus se mis*
cuisset^ fogante CaesarCy ut seoum ad bellum pro^
l^Acad. 1. 1. tte^i. 1. Hldd rtiefohymtil in Cttfoif. Emeb. icl
t. MMXXX; hausit, C* Asiniii Galli Virgiiidm ^uoque memifllsses
nam locns ndn firofectus est ab i|lsoi Euseblo, queni cs Annc^
niacb Cod. czpresseruiit edidtfmntque A. M^us y et JoH. Zohrabas*
MedioL 1818.
Ci).Utias «nk dlzlt PlonfSi ^eiAadiflddffltt cft HolwiM
Carm. IL Od. li 1«. obser?aiit« Mitteheifl^bla» ad iMil. I» |#
9*
ficisQ^etur Adiacum* mea, inquit ^^ in Knt^
ninn) inajora inerita aunt; illfus in me be*
ijeficia notiora: itaque discrimini vestro
ine subtraha©, efero praeda victoria. Vel-
lej. II. 86, S 3j 4. (i). Quamvis enim Vellejus
non meminisse videtur expeditionis in Dalmatiam ^
quae post pacem Brundusinam suscepta est (ft):
acto tamen triumpho Asinius piiblicis negotiis ab-
^ stinuit ; ac dignum tanto Oratore ae cive vitae ge-
nus
(O VIs dicti ne quctn fuglat, monendum cst, maSora %t nttfo"
ra non comparari inier se , sed cum postulato Caesaris , ut secum
iliinfus ad bellum proficisceretur Actfacum.*
( 2 > Veikjo suifragari qiiidcm videntur Seirianae ladniae ad
Eclog. III. 88. JV. I. quibiis pcrhibetur PoIIio post triumphum
Daln.aticum ad Consulatum pervenisse; quod apprehensum esc
ex male intellectis, Horatii versibus, Carm. II. Od. I. 15, conf,
Serv. ad Ecl. 111. 88.; verum harum iraditionum non ea est au-
Xtoritas, qua fides historiac ,n quam suis testimoniis stabilivimus,
possit labefactari. Suam ipse lidcm turpiter minuit Orammati--
cus, qui Pollionl tradat, ( ad Eclog. VIII. la.) cum tunc II-
lyricnro petcret, espugnaturus Salonas, inde ad Oriehtem ad-
Tcrsus Antonium proficiscendnm fuisse. Alio loco, ad Ecl. X. U
confundit Servius C. Asinium Gallnm , Pollionfs illiom , eiiro Cor-
oiolio GaUo, qi»cm errorem notavit C. J. Vossius de RJiet. IStat..
'^ Const. C. XV. Ip. 344. edit. Amst. 1697. T. IIT. Alium erro- •
rem, nummo aliquo C^ni exhibetur in Ovid. Borm. T. IV.
. ^. isfiO deceptos., errat Ezecb. Spanhero. de prfwst. et usu Np-
jniam. Diss. I. p. 54« et in Addend. p. 7X9> qui refutatnr cum
cx ipsa nsmmorum doctrina, (quod factum est a J. Masson. ia
Diss. de Vei^ctit. PoJU. sum. in Ovid. .Bnn^. App. T. 1V«
et Eckhel. Numm. Vett. p. i7(5. et in Doctr. numro. vet. T. 11.
P..409.), turo ))oc nnicp argumento blstocicfi;, guod aujifaiBi
Asiptp^ p^ovia.c}a9i 10 Asia rexit.
SkViB tuttto «it^ qui otio noh ad otuui4Uitt ftbususi
la t>n€C0BU Horatiatii iMdem Tentt:
Iiatgtm mamU pracsiMum rms^
NaAi iieque actusazidi defendendiqoe in jU^iii
iDfficio, nec Senatoris digniuti defuit (i)« Ve^
rimienimvero ab lioc inde tempore in nulla alic
inagis fe Asinius vitae tai5ernaoulum ooUocandttai
censuit» quam in bona^um.studio iiteratum: quod
jA nuUo alio docomento ad posteritatis memoriam
|>ropagasset)' quam bibliocheca ad communes omf*
nium USU8 'aperiendft. nomen eum suum immorta^
Ktati comdiendasse putemtis» Igitu/ de reiiqaia
partibus suo loco postea; de hac praeclara AsinU
opera, qua pritnus bibih$k^6m Komac dicamh^
ingenia i§minum rtm ptMicam fecii ; nonc dt«
€amus4
Apud ilomanos biUiotheCacum aera fuit eXBtmie^
tio: Cujiis studii initia (i) manarunt a Paulto
Aemilio , vid* Plutarch. in Paull. Aemili p, a/<» O4
Isulor. Origin» Vl.^.; Cornelio f Siulla r^ vid. Pli^
tarch. in Soila p« 468« A« &• Lueian. adV. indoce.
e. 4.
(1) Apttd Crttce^ dorp. ittscript. p. CC^VIU. tl. n Stilfift^
eonsttltum esc^ ladU Secularibas faccuffl» cui adAiisse ligicuf
C» AilWIirS. CN. F.
• (d-)Oe •temporibtts aittiqoiaflbu» Htt.' J'. L«Bl«ier dif Btbttfii
Jiedi c. VL
£ %
c. 4. edit. Rdtz. T. III. p. loft, et Lttcullo, yrUU
Plutarch. in LucuU. p. 519. E. F* iBidor. 1. L
Nam LucuUi bibliorheca nondum publica fuit ,
quod ex Plutarcbi 1. 1. aliquoties arreptum eac.
vid. Donat. de urbe Rjoma, L. IL c. 9. p. 104.
105. 01 Borrichius, de antiq. urb. Rom. facie^
c. XV. S 3. in Thes. Antiq. Rom. T. IV. p. 160^
Silvest. Lursen. de Bibliothec. Roman $ 9. P»
A78 , SL79. quae disputatio addita est ejuadem auc-
toris libello , de templo et Bibhothec^ Apollinis
Palatini, Franeq. 1719. Ceterum vid« .Scriptores
lau^d. a Cellario, Antiq. Rom. L. VII. Sect. II.
S 7. et a Walchio in notis. Lursen* L h S 8,
9, 10. p 276 sqq« Primus Caesar destinaverat
bibfiothecas Graecas et Latinas , quas maximas
posset ^ publicare ^ data M.Farroni cura compa^ -
randarum ac digerendarum. Suet. in Caes. c, 44»
Destinatum opus Asinius Pollio perfecit. Erat
enim tum in more publica munificentia: et Au*
gustus principes ac dignitate praestantes viros
Bon tantum non arcebat, sed hortabatur^ bostiles
exuvtas, aut exundanres opcs ornatum ad urbis et
posteriim gloriam conferre. Tacir* Annal. IIL 71.
Vellej. H. 89. $4* Suet. in Aug c. ^9. Itaque
aliia monumentis alii et urbem adornarunt, et fa*
mae laudique suae consuluerunt: primus Romae
bibHothecas publicavit Pollioj Graecas Latinasque^
additis auctorum imaginibuSj in atrioj quod dt
manubiis . snagttififetuisiimum ittstruxerat. Isidon
Orifr
OHg« 1. L (i). Atriatn atttem fait Libertatte»
aoctore Suet. in Aug. L 1.
'Ex Dionis Cassii loco ^ L. XLiX. c. 43. Au^
gustus iiTiiUi Ti ol AxXfidrcu itotmX&^ ixixilpGav
TO9 tJ^ Ti 9Toiti Awi rfiy Xa^pm aiTup^ xcit ritg •
ditotiixx^ tSv 0i/3A/«y 9 ritq ^OKfxomkq dri r^g
dhx^g adreii ttXtitiitragj xxriVKiiaffi^* . suspicari
qois possit , confundi ab auctore bibliothecam
Octaviae cum Asinid, quam item probabile est ex
Dalmaurum manubiis instractam fuiase; praeser»
tim cum Appianus, de reb. Illyr^ c. t8. signa ex
Dalmatarum poscremo bello reportata tradat ab
Augusto Buspensa esse in porticu , quae Octavia
dicatur , et Conringius , de bibiiotlieca August*
gg>* ftp. Helmestad. 1684*9 dubitet, utrum omnino
bibliotheca Octavia usquam extilerit. Qiiamobrem
factendum est, ut ostendamus, et fuisse biblto«
thecam Octaviam , et diversam ab Asinii« Plu«
tarch. in Marcelio p. 3x6. C. Octaviam narrat in
memoriam ac honorem MarceUi, filii sui, biblio*
thecam dedicasse, Caesarem vero theatrum* quod
* Marcelli nomine inscripserit. Dionis auctoritateia
Plutarcho praeferunt Fabridus ad Dion. 1. 1. et
Lipsius de Biblioth. c. IIL conf* Lursen. 1. L
$13. P- a84, 285 jTiobis videtur uterque ita pos- '
se conciliarii ut in porticu, quam Augustus de
so*
(i^ De Gneciram LitinirninqQe bibHotliecariiiii CQnjan<*
cdone tolenni, vid. X«aneal de cemplo ApoUiai» PaUu c. XVI.
E3.
lororis notnlne dixlt, Octavia dein bibliothec^m iti ;
filii honorem poqi curaverit.: Festp, deverb, sigciif«
L. XIII, p. 301- edit, Dacer. ipsam ponicum scm
bente ab Octavia factam esse. BibliQihecam Octa<*
Viapi memorant it^m Sueto^. dp ill. Gramm, c. 21«
et Dio, LXVL 24. Puhlicam eam fuis^e mani'^
festisgime constat ex Ovidiq, Trist, L4IL Eleg* L ,
59* sqq. ubi libellus ii^ bibliothecam aliquaip tert
i:ipi voleas, dePalatinA repulsus, v. 6<p,
4ltera templa ( i ) p^ta ,. vicino juncta t/mtro ,
, Ha^Q quoquc crant pcdibus fion (idcunia m^s^
dein
(i) Iti 0lumh hUte ttmplis^ qutr A)eritit, indictindls, liaerent
Jilterprete^ imde operae pretiunr est, jpem pkmanl faoere. Odta«
▼iae porticus gmbiebaQt duas a^des, (Vel|ej. I. ii. $ 3. Ptiq«
H. N. XXXVJ. sO Junopls alcerara , alceram Jovis: nam etsi .
ApQlHnis, non Jovis, alterum templqm faciunc Donac. 1. 1«
I.. II|. c. 17« p. 255. ^S^r Nvdin. Roraa vetus , L. Vi. c 2. la
Tties. Antiq^ Rom. T. Vfp p. 105 1* 1252. Ql. Borrldi. de AniSq*
lirb. Rof^. fade c« m. $4.. p.. 1576. 9 opntra sencientibus I«urse« .
^io 1 1. $ 13. p. fl85. 28^. Jac. (lc Rhoer* Oiiura Dnventr. L, L
9. 20. p. 157 sqq'. c. dl. p. 160 sqq. Rubnken. ad Vellej. 1. 1. \
\\% dirimitar tx icbnographist veteris Roraae , quani ex lapidibu^
?ar0es|anis( descriptain» priraus in lucem edidit J. P. Belloriuss
<?UJ(UI Itl^Uus repeticus est \a Tbes. Aticiq^ Rom. T. IV. vid*
Tah. IL et Bellor. in Annottc p. 5. Contig^uum crat in eadem
regioi^e theatrum MarceHi. yid. Rufds 11. p. 236. Viccor 1. U
fest. de yerb. signif. 1. 1. Donar. L. IIL c. 8. p. 194. 195. Nardiq.
L I* p. T353. 1253. Igitur nullo negocto dubitari potest, qui^
pyfdius L L sigqiflcarit porticum Octaviae^ in qua j^m yatet
fe*I!<?t?l?cafli pwblic^m fuiss^.
deln neque in Asiniam admissus, v. 79,
statio quoniam mihi pnhlica ctausa est :
Privato liceat delituisse loco.
Tandeip fuerunt Octaviae portifcus in regione ur-
bis IX, vid. Sex. Rufas, de reg. urb, in Onuph; *
Panvin^ Comment. rcip. Rom. p. 235. Victor. de
reg. urb. p. 2^8. ibid, Donat. 1.1. L. III. c. 17.
p. ^55* 256. F. Nardin. Roma vetus ,' L. VL
c. 2. in Thes. Antiq. Rora. T. IV. p. 1251. 1252. ;
atrium libertatis in regione Xllt, qua de re mox
patebit. ^
Atrium libertatis diu ante Pbllionis aetatem ex«
titit; vid. Liv. XXV. 7. XXXIV. 44. XLIII. i8.
XLV. 15. Ovid. Fast. IV. 623. : ita ut potius re-
fectum aut restitntum kb Asinio sit, quam quod
dixit Suet. in Aug. 1. 1., exstructum. conf. Ca-
saub. ad Suetii 1. 1. Nardin. 1. I. L. VII. c. 9.
p. 1395. 1,^96. Lursen. 1. 1. § 11. p. 281. 282.
01. Borrich. 1. 1. p. 1604. Ponitiir iri regione^
XIII j vid. Victor l L p. 253: ac collocari vide-
tur in ipso mo.nte Aventino verbi« Victoris L 1.
Atrium libertatis in jiventino , et Livii, XLIIL
i8i qui L. XXIV. ;c.i(5. atdem Hbertatisin /ivtn^
tino m^monM: : nec' tamen certi quidguam statut^:
potest; vid. Nardin. L. V. c. 9. p. ii34* iiSy.';.
L. Vil. c. 9. p. 1396. Donat.\l. L L. IIL c. 13.
p; 216.: praesertim' post edita fragmenta lapidiniiT
Farnesianorum. vid. Tab. VI. et Bellor. in An*
no«
potfit. p. lOf Qtnnein de gtriis quaestiQXieqii nc vo«
Ca)>^|l vim diligentissiiQQ p^se^utus est Schneide^
f^d yifruy. VI. ?. $ i, T. H? p. 43^ sqq. conf,
^t elegantissimi mctqi^ libelli , (^e P^lais de S^au^
Tus, ou description d*une Maison Romaine, P^^
V^.: i3J9. Chap. Vt p. 41» sqq. coll. Tahb. $7 et
77* iipud Gell et Gandy , fotnpejana , LfOnd,
1^17 — iSip, et pperis p. 147, i8;. Qu^e qipriia,
si coriferamu^,, app^ret» atria integrae fere dpmus
Vsupi praes^itis^e , ad^itaque fuisse tepaplis, aut
juxta templa posita: ut tra^rtu temporis ea praers
cii>ue aedificia ^tria dicta fuerint ^ (^uae veteren^
^onsuetudinem servarent. conf. Nardin; 1. I. L.
V. c. 5, p. 1159, c. g. p. i;87.- coll. Schiieid^r,
)• 1. p. 436. 446, In Tab. Uem lai|d. Bellorii
atfium libertatis aedificiun^.esse yidetur sin^ulare,^
qjiod pprticu cum t^mplo conjungitur.
In libertatis atrip Pollio Asinius primus in ur^
be publicam bib^othecam expljcu^it. yid. Isidpr,
J. h ?Un. H. N. VU.^0, XXXV, fl. Oyid^
^rist. !• 1. y. 71^72,
Jf^ec me^ quae doctis pa$ucru»a p ? i m a KbeUis^
'^tria^ libertas tangere pqssa su^ est.
Bodem referuntur versus Martialis 9 £pigraa)m.
^I* 3- V. 59 6. ubi Poeta dibellum, quem Romaoi
TOt^it, allpquitur^
ft^ tam^n hqspfis cris^ nficjam pptes a^ena ^ici^
Qf^HS Aabct /r^trcf tqt ^ojnus ^lta Remi.
fich. 1. 1, c. XV. S $. p, 1604. oisi pro inentQ
Poetae subtilius sit, ^ain^i99 al$am Kcmi inter-
prmri tponteni Ayentinum. Mihi quidem haec
pon explicatio e^se videtur, sed srgutisrum ve-
oatio,
fiibliotbecap Pollio primus auctomm imaginibus
prnavit , qui mos ab eo inde tempore invaluit. vid.
Isidor.. 1, !• Pljnius, H. N, XXXV. a. non at
praeterevn^t^m , inquit 9 ^$ noyitium inv^ntum, Si-^
^uidem non s^lum ^x auro argentov^f^ aut certc ex
(tere^ in bibliotheois^ dicantur iifi^ guorum immor'-
tales animae in iifdem iQCfs ibi hquuntur: quinima
^tiam fuae nan sunt^ finguntur^ pariuntque desi"
d^ria mn ^raditi vulfuSj sicut in Homero evenit^
Qfw majus (^uf cyuidem arbitror^ nulium est feli^
citatis sfecim^n^ quam sempcr mfles scirccufere^
qualis fu^rit aliquis. ^sinii Pollionis hoc Roma^
inyentum 9 q"i primut bibliotbecqm dicando 9^ inge^
pia homiwm rem puhUcam fecit^ Alio loco , L,«
VII. p. 30. , ilf. Varronis^ «it;, %n bibliotheca^
fuae prima in orbe ( i ) <?* 4simQ Pofiione ex, ma^
pt^biis publicata Romae est^ unius yiyentis posita
imago est: haud minor^ (^ut equidem reor^ gla^
fia^ principe Oratqr^ et cive , cx Hfa in^eniQrum ^
qua^
(i) Dia ante a Ptolctna^ls pnbHcae bibliothecae Alexaadriae
^Bdiue sunc: fnamobrem apnd Pllniun iu legendam ests f«##
quae tune fuit^ multitadine'^ unihane eeronani
iante^ quam cunt eidem Magnus Pompe/us ptratica
ex bello naialem dcdit. conf. Lursen. de Biblioth.
Apoll. Palat. c. XIX^ p. 178. 3qq: Lips. de Bw
blioth. c. X.
Publicatae bibliotbecae usus duplex imprimis
fuit; cum ut omnibus pateret, tum ut editof
scriptorum libros, pratfectorum auctoritate, reci-
peref, ubi ab omnibus legi poterant. Vid.^ Lur-
sen. 1. 1. c. Xyi. p. I37. sqq. et' Auctt. ab eo
laiidd. Coriditor autem , quantam laudem apud ci-
ves suos meruerit, optime suo pretio aestimayit
Plinius, Pollionem dicens ingcnia hominum rem^
fublicam fecisse. Etenim hac opera effectum est,'
lit doctrinarum lit6raruraque studia et omriis omni-
no humariitas ex privatorum rece^iibus^ac singiilo-
rum otio velut educerentur, et ad,uriiyt;rsos per-'
manarent. Scilicet cum artes literaeque, earrimque
fontes, ante fuissent in quaSam ditiorum ac genere'
dignitateqiie praestantium virorum velut custodia ,
jim factae surit commune totius civitatls borium,
ita ut riuiic demum ad omniiiib hotitiam expHcare-
tur, quodcunque esset a magnis ingeniis ad huma-^
citatem praestitum. Neque eniiri commiinis apud*
rfliquam gentem ingeniorum cultus seroper ex virb^*
Tum doctorum excelientia, numero, scrrptis, me«
tiendus est, Quacpquam utriusque conditidnis, et
cultiis uaiverM)rum.'». efi' eiruiiiiiQriS' doctrinae sin*
gulorum^ ^confiiria ira* ad se invicem- vergunt, ut
frequens esse debeat commercium, si quis cortr*-'
mer-
«awll tailltuendr nlioiies ae inttt.apetanir.- Q^-j,
hnst apenia jaA fit,^ ut politiofisiimBMiutUmtt»' ,
qat ubertft» qua^oi effiorescat, et c^timariuaafWi
ttum veliu lato flumine ae profundat el^atia,.nihil^v.
q^ iB doctriQis proficiaturyvquod non fiuatin ui^
litatem coannuneai. Hic autem , qw non literas > ^
tancum , «ed civitatem expoliat , is pro.feeto. dar« .
condendo liberaliorttm artium cultu , omAiaque
fattmanioriB disciplinae progressione, non niifius me^^t
ruevit^ quam qui prifflua literas invex^ift^
Cum graviorum usu doccrinanun magnum PoU .
Up Asinius conjunxic artis amorem , €u|ita <)peri»«'
bus eximie delectabatur. igttur, qisa fuit jadicit'
elegsmtift, monuflKQctoiaim artia et-pacrddnium nt^'
diumqne sqscepit, et insignem Romae oopiam' ex^*
posuit* Quamobiem a Winkelmai^nov idoiteo hi)^
paucia harum rerum aestini$tore, Altinii Jn artd co^'
londa ac publice coflMncndaiida laudb^- cmn imjierato^'
ris Augusn aeqnalBtur magnifica! libemlflfiate. vid*'-
Wipkdm. Hist. <)e «i^art L|. VI, G, VI. S ^V:.
e^it. Janasen* T. IL. p. 401« yerum ^^iint htqui^
attidii, quod in ezcelleiKtiDai arrdficum operitms c!dl«'
lijgendrs et ad urbis. oisiatuni> etpromendii»^ Ast*-.
pius <:oUo«avit, documenca ac^ speoimina prdreren*^
d?. Plin. :H. N..XXX.VI. 52 edit; »»rd. c.-4.. n.^
ILop^ae Pr^i$eJif op^ka sunl -^ Siitni in^ PotHovdi
jimii mo(iumtnii5'.y ^r jtpolh ot- Nepitpnus. n» «:-»
Cephissodori fiiii Pmxitelis Romae opus est Fenus
in Pollionis Asinii monun^^tis., ibid» JU.10*^ Pol-'
fio Asinius , ut Juit acris vehementiajt'^ sis quogue^^
SifCftari nigne^menta ^ua voluit. fn iis sunt Cen*
F 2 S(^i4*
Mkrt NympAas gertntes Arehesitae ^ Thesfiai^
CleetBefds^ Oteanus et Jupiser Emachi^ Hippiades
^Ssephani^ Herrheretes Taurisci^' mn caelatorts il^
Husj sed Tralliam. Jupiter Hospitalis PainpMU
Braxitelis discipuli. Zethus ct Amphion ac Dirce
€t Taurus^ luncufymqucj ex eodem lapidej Khodo
etdvecta opera Apollonii et Taurisci. — Eodem loea'
Liber Pater Eutychidis laudatur. Pollionis Asinii
monumenta intelligit Heyniits, Antiquar. AufsStze
St. II. p. J85. not. ^. bibliothecam , refectumque '
ab eo atrium libertatjs. Nos, si nostram opinib-
nem dicere fas sit , monumenta interpretemur ipsa
aftificum opera, ab Asinio disposita; secuti auc-
torem Piinium ^ cujus sunt in hanc sententiam ver-
ha ) n. 10, sic quoque spectari monumenta sua vohtit. -
Ift iis sunt etc. Locum vero 9 ubi faaec monumenta
cacpHcuerit 9 ignoramus : nam sive bibliotliecam
4ui8 indicare velit, sive hortos Asmianos, quos
P. Victor de reg« urb. p. ^52 9 docet fuisse in re-
gjone urbis XII f sive alium quemcunque iocum
malitf optio relinquetur integra. Asiniani tamen
horti fuerunt prope Auentinum et Thermas Anto*
nianianas (1)9 in quarum ruinis postea Zethi,'
Amphionis, Dirces ac Tauri monumentum repertum
est., vtd. Heyn. 1. 1. p. 186. Winkelm.i. 1. L,
VI. c^ IV. S i<S- P* SJtfi* De ipsis artis opfcri-
biis, quomin memoriam Plinius servavit, pauca
ha-'
(1) Vld. Ifirdia. 1, L L. VIL c. 6. p. i%j^ Donau 1«. JSU
1;|. fdi sS7« ^
Iftbet Vt^nkdniii Ll. c. VI. $ 14. p. 4dt, 4di»
Nobilissimum in iis , et ex omni fere antiquiute,
monttmentum est^ quod mox tingebatnus, qao
fepraesentantur Zethus et Amphion, Dirce^, ad
taatrem Antiopen ulciscend^ini , supplidium paraii-
tes (i); ingens opus, quod Rhodo advehendniii
Asinius curavit| ac medio pene seculo XVI effbs^
sum, Taurf Famesii nomine celebrari coepit: ho>»
dicque Neapoli visituf. vid. Winkolm. 1. 1. c. IVi
S 14. sqq. p. 3ij». sqq. sed imprimis Heyn* 1. K
p. 181—1224. conf. Thes. Gronov. T. 1. Tab;
Dd. C« A. Bdttiger^ Andeut. zur Archaeolog. P. I»
p. 210. Beck,Grundr. der Archaeol. Leipz. 181&
p. 6. et in Addend. ad h. 1. p. X.
Viam Asinariam, quae ad portam ten^ebat ejus»
dem nominis, PoUion^m Asinium aut filium Gal«'
luni auctorem habuiase, ex Suet. in Aug. c. 30;
suspicabatur Alex. Donatus 1. 1. L. I. c. 21;
p. 57. In re tam parum ceru, ne conjectura qui»
dem quidquam pfoficies. Et si coQjiciendum sit^
advocis formam accommodatius arbitremur, Asina-
riae viae nomen tmpositum ease ab aliquo Come*
liae gentis; hTiic enim proprium fuit Asinae cofg^
nomen: cujus causam exposuit Macrobius , Sa*
tum. I. 6. Ceteroquin suo cuique licet firui jtt«
.dtcio.
His rebus Pollio Asinius dignitatis snae, da^^
dum
( I ) Fabniae foptts ottendlt Hejn. L 1. p. tS^ xS^. f. flo#
F,
jim afite civium aniiBi» pnoceptzm-^ *eri9tit»ttt|o«
jMH f^rfecit ct con«uin«iavk. Praeterca forensi U^
4bori causarutnque de&nsiotiibus frequentein ope«
aram navans^.et eloquenufie usum laudemque con^'
«firi&avit, et nobiiis pattoni nomen sibi quaeaivit.
iVtriip de toto lioc negotio accuratius infra dica-
«kus. Reiiquorum praestantiae mefitorum Pollio
«djun^it et eam ofiicii partem^ qua sola rite es^
Mquenda multi principes ex Augustea auia yiri
HQttiijiis sibiimmortalitatem pepererunt^ ut cum lite-
tSLS , tum praepipue ipsignia in omni literarum gene*'
jre ing^nia, sMCtocitatis suae tutela compiecteretur«
Weqtte profectp minoribus Asijiios beneficiis Vir*
gilium sibi deyinxk » Timagenem ^ alios $ quam
Maiece&als H9ratiu«i« Testimonia alibi posuiniusr
tmo in. de^nwidi reci,tandiqiie exercitatlonibua
jtttcocinio SM ei^emploque adjtivamdis , et flagraoi>
tm studii amorem prodidit, et am.bitionem de*
«Uunvi£. Quam rem Iiic indicasse suffidat^ tra«
^tsd>imttl postea. Heliqtium otii tempus Musis ip«
«e literisque operatiss est : q.ua novae laudis ac«
cfisstone cetmrum apl^dorcm virtutum cumula*'
arit.
' In hoc dignttatis Bore Aslnfais consenuit^ ner^
' ^iae yiyacitatis hau^ parvum ejsxmphfn^ ud djxit
Valerius Maxiraus VIII. 13. ext. 4. Certe de ani«
«11 soMto robore ac vigore ne extrema quidem se«
tieetus quidquam delibdrat % quod notabili docu«
^ento.probatum imus* Seneca^ Excerpt. Controv«
■ '■ ■ i-f
,iS!yrfa C0JO Caesar^^ pcr codicHlQS questus esscs di^
l^s Aag^stus^ ui erat mos ilU clmentissimo W-.
ro^ mn ciyiUter tantum^ sed etiam famiUuriter^
quod tntam magno et recenti luctu suo homo ea^
rissimus sibi^ pleno conyiyio coenasset^ rescripsit
PalUo: Eo die coenavi^ quo Herium fiUum amisi.
• Quis exigeret majorem ab amico dolorem^ quam
a patre^ Interiit autem C Caesar, si rursus ^
. rationes nos Pighianas componamus 9 anno U. Q.
.755^ qwi f«it aetatis Asinii annus 78. Biennio
post, \n extremo pene Augusti principatu, (vid.
Auct. dial. de Orat. c« 17.), ipse Asinius obiit ia
• villa sua Tusculana: quod cognoscitur ex Hiero-
nymo in Qhron. Euseb. ad a. MMDD. cujiw
haec sunt verba : Asinius Pollio Orator et C^rt-
sularis^ qui de Dalmatis triumpharat^ LXXX.
^tatis suae anno in yilla Tusculana moritun
Fides est penes Hieronymum : nam in auctorkatis
societatem non venit Eusebius, quem ex Arme«
niaco Codice restituerunt A. Majus et; Jo. Zobr
^abus.
Sed ne excellentls viri memoriam ita abire pa-
.tiamur , prijmum de ejus animi indolisque doti«
bus, dein de vitae publicae consilioruiQque ratio^
nibus ac momentis, Iioc eodem Capite disputare
constituimus.
Ingenii doctrinaegue e^cellentiae pare^m Asinius
habuit animi magnitudinem. Erat autem in eo
mentis altitudo quaedam et excelsitas^ quae supra
vul*
Vttl^Hum hominutn htimilitatm nimium qu^tuftf
eminebat: ast meliorum temponim luce et Roma*'
too homine digna^ iiiter adulatoria Augustei ae^^i
ingenia vehementiae asperitatisque reprehensionem
effugere non potuit. Pollionis adeo fere notaba«
tur ferdcia , quam filius Oallus , vaffnvlf, itl V9*
ti iraiTpt^^ t») Mp rb vufiCpipoif airf xP^t^^^^^i
( Dio L. LVII. c. a. ) retinuerit. vid. Tacit. Ail-
ml. I. 12. Neque entm mirum cuiquam videri
potest» si ejusnimia ac ferox cogitandi agendi«
que libertas censebatur, qui tantum stbi sumebat,
ut Octaviano , cui salutem suam debuit (1)9 ip-
sius in bello Actiaco operam efflagitanti ^ parere
noiuerit; quemque Augustus domo sua interdixia«
set, historicum Timagenem, eum amicitia sua con-
tubemioque tutaretur. vid. Senec. de Ifti III. 23.
Neque desiit Pollio aliis item occasionibus mi«
ram prineipis lenitatem ac facilitatem cum sua fe-
rocia, velut factfl contentione, committere: quod
gravem ipsi inurere debuit asperitatis notam. Do-
cumentum est ^pud Sueton. in Aug. c. 43. conf^
Gronov. ad Tacit. I. I. Asinius vero eodem
robore constantiaqiie et reliquam vitain guber-
navit, et adversae fortunae mala superavit. Quid
igitur? Acerbissimo casu afjBictus, tanta fortita*
dine luctum compressit , quantam in humanae na«
turae exemplum a paucis, ex omnimemoria aetatum,
edf^declararique contigit. Rem accipe ex testiaio«
tAo
(O ^^^^ ^^e. d« QciKcftic. L t^
liio Seflecae RhetorbV ^VJ^^ PP^^^ prettuin est
Ipsia' vcrba appotierfe. Eiceipt, Controv. L. IV.
l^raefat. p. 442» 443, Mdioifa, skit, intta quar^
tum diem'^ qua^ Hei^ium fiUum amisetaty decta^
tiare AitMum naMi: sei tatug yehefhentiui j qiiam
vnqudm: ui apptireret^ h^mitds fiatuiraif^ con$u^
inacem tum fortufia suu rixuri. Ifec quidquat$
ex ordine yitue sotito remistt* Atqtii eodeiki, quo
filiuln aniUit, 'dl^ toenavlt^ ut dupra vfc^mud.
'Pra^onhdn^^ inqttit S^neca 1. 1., iJhd ingentis ani^
imfuit^ fnalis suis iffsuitantis. Sed quo procliviug
tiuniana natura a slngularum consummatione virtu«
tum Ad proxima vitia aberhtt, eo mtnus diffltendum
t8t,4n Asinio qiloque, tali^, qUalift appatuit, ani<^
tni magnitudlni ac severkati', adnatam fuisae quam«
dam inclinationem vehementtae et contumaclae. Igi«i
tur acris Asinii yehementia v6I e fflonumentoradi
cjus geoere eiucebat, teste Plinio^ H. N. XXXVI.
5.; nee magnopere repUgnamus, st quis in aliis
ttiam speciminibus, ante memoratis, hojus ^us«
4tm habitlls reperisse indicia sibi videatur. Veruai
tit nihil magtium etcetsumque. est sili& Virtdte, iu
Asinius i cbmmuni a^tatj^ suke kbe, raro exemplo,
Immunem se servins et integrtnn, reliquam prae*
stantiam suam incorrupta morum ac vitae sanctitate
COndecoraVit. ' Te$tes roihi slunt Tacituff, Annal»
TLl. 6. et Seneca, de Benefic. IV. 31. Summam
gravitatem Suam incredibili Pollio temperavit urbanl-
tatis fcstivitatisque condimentb : ut de eo^ seriis focis^,
quepariter mcommodatOy dictutn stt^ esse eum onh
% mttm
yi, 3. p. 566. Sic proCc»to res se habet, niillom
pt sjt yitae tempus^Vayt mentis ha))itus^ ia qua
ijon.deceat I^Qre^, ;4io^anitateujgue versari: ef
p. Publicps de P^ .Muoiinio cum magna budis sig^
nifi.ci.iiope solitus etaJt pfaedicate^ eum cuMs tem*
fpri hminem esse^ narranie Cacisare apud Cjc. dg
pratl U. 67 t eod^mq\ie pr^econio Tiberiys sod^
jes sifPS* Pomponium Jplaccuy et h. Plsonem^y«/-
cundi^sMffios ct, omnium Iforjarum ar^ipps , appel(avit«
^pctpj e$t Sujft^nr m .Til^er. c. 42^ . ^Cet^rum cpn^
Plin^/Epis^t. V,' g. jS^^ca- 1, I^, ij> 445^ In yitay
pcdine instituendo hac. s.e veluf Ipge circ.umscripsef
yat, ut statas horas occupaponi Jaborique .daret^
auo relaxatio sua. it^mj s^ati^^ haberet. ^ Meipinjf
^e^eca philqsQjihus , cjujus non ^Ueiiyin ^st ipsa
jirerba referre,, de Tyanq. anjm. c. i^. Magni — r
1>fW fuidam sibi mcnuruas certis dieiuifcf^ias da^^
j^nh" q^idam nullum non diem^yJr^r^et^otiufn ^
f$ curas^ dividebant: qualem PoJJ\onem ^sini^m^
^atofcm fnagmmj M^minimus : .^qufm^ ^J^tta^ res
^Jfra decifpam retftfuit: fie epistplM qffjdem fosf
eqsn borat^ ygebat^ ne,quid fioyae c^rj^e ffasc.ers^
fur^ sed totius diei lassitudinem duabus iJiiS h^ri^
^anehat. . : ., , ^.^.,, ,.
> geauitur, nt- Asinii^yit^e pubHcae,;j?Qi}jjliaj ^
^rationes. inclageaius , easqoe ^d momeni^rum cyi^
.ijepsum reyQC^t^^ prip(?ipiQrum .auctcfipat^ cpw-
^tectamur. Quamin ^attamen reryip e5;plJQaiio tan-
^ i^.R^^F ^^ ^I^^ coarct^tur.tei^bris^ ^-^
^fartw Aoht»tti^tortiAi(iiie penwrtli bftli* tit fe^
libes ^sftTius i i\ liiiiversuiii argunientum et cat)ii4
liohhulU 1n ali^Lta iiiteHigentiat loce liollocetnus.
^ IglAit primutn ftihil difjciirius' eJt Cfttoniana ac»
tionei a Viib^ Pollio* refiji. C^pessWdaie ihltiuirt fta
tit! qtiod quate stt^ delncepi' patebit. 'Aliquantb
))ias ^roflciinus * e* eptstolis Asihii' ii CJiceroneitii
\n qiifbus auct6r d'e suoiti fetlip. studlo ' el:pCH
feuit. '• ' -'-^- \ ' . ;* ^..-^ ■ . ^ - . .
" Pfmi apiitoki (id div.'% 3t.)*«eripti Coss*
litrtlo et t^aiisa^ t^esttdndej-e* vtdettir ad acceptal
a Cicetntie " •literas : ntittur^ IriritJfrt'^ oeebshHttfri
fbstea^uafif ha^^igari ' cdepturit tst ^' yupiitisilfnt^ H
yW/» 'cteberniHe poiero^ sct^biim idd ttk^ Ne ihd*
^tkri^iis strmohibus\ quem 'tahiasi ^ rkfni ttt^^qih
'^tieti "ifeiH ^"imen ne^uaqudih*' proittde ^ ac'dr^
Jrtis ^si\ pdsrUnt homines\ perlduiufnlnoH esti '^^^dh
\st ehim itriisui Snihi ^ ut nihti' rioh actrbmpih
itmi, ^uod emmufiif euk iltoW: ""Matdra^JBih^
Ued\ tit siui^^a'^ ^irahufit mtad' §ucis et Uh^rikth
tupidftatem. '^tUqUe 'iliud''trittium^di¥itir
^¥efihi.'''i5uari^ef*6 noh itctrei thihi^^^Hultlus pdrtii
tsse : quid^' utrait^ue magnos Inimicos habebafh )
ea ^edshd fugi ^ 'M q\ibus ptafid hilitk me Wtfi^
Mtis iklmicircfttdrfi ntri fufhftihl'^'^kijuls'aV^^^^^^^
1^0' mihimi iolebam\^'ne'ih' ij^irekis yssefh^ 'p1d)ii
^Wituii^ Mh dubkmteh ndti. daesarm - verd\
T^iiod me in iania foirfufiai 'mddo 'cb]ghitufh^ 4etui*
ifi^imorum 'fathitiariilm toco hdbuit ^ diteki summa
tfaf«i pietati it'''fi^^ SLuae fhed sementia gtrth
^^ Oa mi^
fnihi licuit^ ita feci^ ut optimus fuisque. maximf
frobarit. Qjiod jussus sum ^ co tcmporc atquc ita
fcci^ ut apparcrctj inyitc^ impcratum cssc. Ct^
jus facti ifyustissima imidia crudirc mc potuit^
quam jucunda libcrtas^ ct quam miscra sub dor
f^inationc vita cssct.^ Ita^ si id^agitur, ut rur-
sus in potcstatc omnia uaius sint; quicumquc is
4Stj ci mc profitcor inimicum. Ncc pcricuium cst
ulJum^ quod pro libcrtate aut rcfugiam aut dcr
prcccr, — Qjs^rc cum^ me cxistima cssc^ qui pri^
mum pacis cupidissimus simi omn^cnim civcs plane
studco csscsalyos.: dcindc qui cf me ct.rcmp. yindi^
/carc in libcrtatcm paratus sim. Egregiam profecto et
optiino cive dignam amoris in remp. iroluntatisquff
•declarationem I Quam ne quis simulatam ease. pt£-
tet, quod libertatis cupiditatem cum tanta Caesa-
ps observantia cwciliari non posse arbitretur^.re-
futaTique ipsius Asinii factis^ rem q: di$sensio«
jium civilium, quae Roipanaio^ civitatem ab ejua
inde incunabuljs affliirerunt, hi^torfft^ altiuii i^^
t^re, hu}as»instrtuti locique esse duximus* ^
J^jecti» regibus^ reip. Rom^nae regimen adquanir
.dam aristocratici imperii form^m tradq:cti^ est(
jqua cum. nimium plebs premeretur, {nsti(utts Tn^
b.unisy et leg^m ferendarum, magistratuumque cr^
kndorum jur^ ad populum ^translato , aristpcratjiai;
et democratiae quaedam aequilibritas cpnstitul
coepta est, Z% quibus tamen turbjs pec^se fuit
joriri Optimatium factionis ^i plebejae contenti^f
^es» quae reprin|i et obsopiri pot^i^nt, re$ti^|[()|
' ^ noo
loion poterant. Igitar Opttmates , . potestatf s suae
reliquiis non conteutt,*plebem insolenti imperlo
coercere, ^fiuiyiyM vi et artibus imperii momen-
tum ac pondus ad suae fiictionis arbicrium trans*
ftrre. ' Quo cotisilio, ut in comitiis sua factio
dominaretur, tandem inciderunt in cogitatfoiiem'»
^cum tota Italia civitatem Romanam cominunicandi^
Ad hanc spem erecti socii, primum Gracchoruni
molitiombus, deinXivii Drusi, Tribuni pl., poUi*
citationibus, qnod precibus consequi non potue«
taht, armis extorserunt. Novorum vero civiutii
accessio, et in comitiis potentia, ita cohibita sive
potius fracta est , ut eorum multitudo octo tribu*
bus concluderetur , et reliquis triginta quinque
adderetur. ,
Hoc modico beneflcio contentt redepti clves »
Vfd. Appian. de B. C I. 49. , popularis factionis
principibus parum praesidii attulerant. IJnde cito
factuni est, ut primum Sulplcius, vid. Appiant
1. 1. c. 55. , defn Cinna , vid. Appian. !• !• c. 64. ,
eos per omnes tribus aequali jure distribuere co«
mrentikr. Hos motus primum frenavit Aristocra«
ticae factionis potestas, ddn fregit Sullae ex belto
^ithridatico in urbem reditus. Sulla enim, Opti-
matium dux et caput, et in praesens alceras par«
tes caedibus afflixit, Iferroque campescuit, et iQ
posterum Aristocratiam in arce imperii collocavir.
Hinc facile est «ttendenti intelligere, novos cives
exasperari debuisse in factionem Aristocr^ticam ^
cum alterius contra partis auctoribus vebementi
Gj st«H
ptudiacimciliari* Pr^eferea&rcjQduna non ^t^ quo^
Optimatium factio bonores nobi)ihus quasi in cus^
todiam mdere; cupiebat,, pra|iibitis i^viti^s» 'a^
perpetuo sQcior.uq>9 quorum multitudine sus^u digp
pic^tem labefactatUJ^.iri yid^sif^, aequali cum c^
teris. civibus juri adversat)aitur, j^ostea C. Juliua
^a^sar» C, ^JaTii afBnis, Cinnae gcnqr, ij[i %U9
plurea Marioa ines^e Suliasuspicabatur^ vic^, Pl«*
tar^h» m Ca^s. p» t-q^. O. E. Jam ab iaitioa prach
ferendis in funere amitae suac Juliae C.j Marii
^magiAibus, vid, Plutarch. J U p. yqp.^ C, « iisc^uf
cum triumphalihusMacii insigaihu& aed|li& ia Cai^
pitolio ponendis, vid. !• U p, 709« Ev P* 7 a. A»»
popularis fi^ctionis duqem advers.us lestitutam Ari^
etogratiam publice ^se professus est» A jquibuf
consiliorum carceribua e|;reasi^8r, ejjmdem . pcstea
cursuqi constantissimp t^uit : et cum Sul^ Bdb^
rianis bellum in^ulisset, noi^ ,u^, se,_v^m .ii^
factionem Qptimatium {n leip. iastigio xollpcaret)^
Caesar uniqe ad se supra uniyersos eSereadum rajlp
terius fa^tionis partes suscepit. . »
Haec eo spcctant, ut novoa ^ives* .pers|picuim
^it 9 C^esarem ducem p^sec^ri voluisse ( 1 )• |^ijdp
• , .... ^^
Ci) Asbii hem gentUel, M«rnicinia ctifli M«rsit» Pelignls, c^^
leris ItaHcis, Caesarem contra Porapejum luveruot. vid. raestOr
de A. G. II. 34. ^ace Cino* roai^imfli contrn ^nllftm ^riKSfdit tk,
fo^ialibas urhibus dii^serac, vicL Applan. d^i.lGI; I. 6^ ^S. i|^
f . it. L. LXXX; et ex victis fugatisque MsrU psrt^us lUtiQms extCF
^tus |U|Uconu«ji dnq^ Pp.Qtio T^lesUia]) «m SuUl d^ vixtQxi^ cev*
|b ratdBT rfbteittr has iini«aMi , M{aeiidi Gadiaris
^ausasy peciiiiaveai' babirit '^Uani ez avi aur.ciim
ebdla aocia)! conjuactioii& ^Bdlom ftnim aociate,
•cum im|irtiiiia conflatum «asa concitMtifctta^ ptf*
^ pulafis rftctioiiiB priAcipi.busyiliMoquam Opdffiittfti
arcere aotioa excivimte ataduiasem, Hartasr^Aal-
liiiia^ ita Imlicia pmefuitv •ttin^efus getice jvb tb
lade tenipor5 flagtare ^uerto bsnsdtearium : pMkifi
jfiristocmtieiram odium ! prawiMllm cum', ^M> Jt
civiuxem adiii^si, Optimatinm «iiitilius juris z^v»
iitate frauiteientnn^ quam^ iiijuriam ; quot({ilot« iilab
atriori Jo^o T^i essent, B^griiia^ferebanr; qttippl
jfui, QUllia nobtttum majorum imaginibus ^spectatl^
aic diffi^ios etian}, quam citfti pl^bejiv^d bofloa
pun magt$tratuuinque^apleAd<)rem'eniterG»tur. ^i - i
, Hia de causia PoUio AalMila ^ fifmus frop6sH6^^
JuUatds partibuT fidus ^ f^mpi§4rds ttAnnt^^^i^^^
esse ctebuitr^ quoniam. tmM^erOidaal: A^itfUim^
in tama fwrtima miodo cogniiitm ^' ytttisHHimoNmr
famrUariam hco AabtMt^^ e&ti 4e Mexitte-ftcA^^k
tur Pollio summa^cuih ptfitare e^fidc^iA^%\.iA
Gicqrouem, ad Oiv. X. 31. (3}.
ttmm. vii Ajjpltfi'. '^ld. c.'p«. sqq. VelleJ. II. 27f tivi Epitt '
\Jm L?6dcVnt. Vfucareh. in"Siina p. 4^^» 4^.: quamdtirem Sahit
nices ex primis chidefltXKra' victbris eratit^xperti» vifd. Appiaii, *
L1 c.'87*l qu^V ^A^ e^niftus ItinVofliiil , 'totai eonnn ctvftaces '
fuhdtta» delevit.' ""vitf.' ihorus UI. fliii^S^iJ^j ^S* Sirabo tt V.''
p.-38"2. B. C. •••• '^ • • • • "•• ^ . ^.^ ..
ti)Vei!)t$unt Vittfe^f H.'6r. il'\ '" * ' " "'
W ?«iHnat' ^tiQ ro^tJr Cfcprotii/^iq ei»lii. i^ Ati. Xt U9. 41*^'
Habft vero hic locM qonjanctam tdmoflitbiieM ^^
. fie.vnumqucmque » quipo|)urarifactioni» duciqueCae»
Mti nomen suum dedisset» ideo protinua ex ceip.^
libertatisqufi interita suatt salutem qoaesivisse pup»
tettius. Puere multi, iiqiie boni cives ^t patriae
wanteSy qui in libera potissimum rep. florere veU
lent» et Optiibatium aibitrio aliquantum represso»
iiQriim auctoritatem et democrauae ad aequilibrita«
tis consensum revoeare* Horum spem Caesaris , ad
ie unum omnia rapientis» ambitib fefeilit* Igitur
inttrfepto Caesare» qui unius domfnatione utrique
factioni exitium erat allaturus , videbatur futurum ,
V ambae ad unam communem remp. seryandam
conapiramit» Ver um haec rursus Wta primum tiuv
bavit Antoniusy libertati omnium palam insidiatus|
ddn inania fecit Apstjdoraticae, i, e. Pompejanae,
igiciionis , c4us principes labantis reip. contn^
Antonium tuiamen ^uscep^nt, imprudentia. ^Hi
cnim, cum in lH>ertatis certamiae de insano partium
studio ne cogrtandum Qaidem f uisset , remp. , quaoi
yini recupffavecant, ita prodid^unt» ut ejus pa-
.. . ■ trom ■
bterpretes mtle liabufc. Verbt haec tum: Qulntus pius •- «iViff
€ivh^ 9t fn f^uvQffittm, 4^inium dic^it^ Ersesm conjiqicbtt favttn
ttiam ulterum^^qulz npn bene composicum ptr jiyiictbtc» Atqnl
▼idetur llliul »irus ci/ifis ips^m hanc summtm compotitipnis cU««
crejitnfifm exigere. Tginir^ non,ipnge tbeui^tes. tb explicetione ,
GrlUerl» in continMttt ^ieUnft versiooQ Spisi^ Cic^ T. VI. p..450ii ,
Favonium Jis ini umikfim ftre slgoifictre stttutmus, qutsi diqi^
Pompejum Ctestritnum» m sei^etttit buf.^ ^^i^x ' twi mirus dvis
ett Quintut.» tc ttncopere ti|^i.,d(fforf ^ cpptr^rius ^ nt emn di^
IQ^ ^iiaiul maiiaie dMdeatiini i&iir is ptrdom oomlnlbqi oncfb
tMifitiini ifl Mtt facti6nis resdturioiie pobemlftiii
opinareiicur. Quae etoltitia alteraraiii imrtiam bo*
Bos co^t videre» ne idem soae aalutis, quddl
leip., luofhgiiioi faceroit. l^aittaera Senatua»
poat repulsttia 4e Mutiiiae obaeeaione Antoniam^
tt liberatum Dec. .Brutum , palam factia declafii
vity se in rep. admiaistranda Pompejananim dud
ftmore partium; Caesarianos contra se velle omilt
lionore ac dignitate apoliare. Quod primum in
Octtviano male habendo, ddn erga reliqiioa ^usdei»
iaetioiits auctorea eodem modo patefiictumeat: quot
aut suapiciosius diSdendo, aut aperti injurii, Se«
Mtua a se abalienabat* ^tu^ jam ante proeUuni
Mutinense Pollio qucritar, Epfot. 31« CoHsula
nefue SenatusCMsuhp^ neque Uuris praeceperan^
mihi^ quid faeerem. Vnas enim post Idut Mar^
tfas demum a Pansa Uteras aceepi , in quibus harm
tatur me , ut Semitui seriiam ^ me §$ exerdiune
in patestate t^us futurum: fipist^ s^. respublica^
si me satis navisset^ et mtgi^r pars Senatus^ ma*
Jores ex me fruetas tuUsset : poatea 9 Epist. 33 :
sain^my inquit, eodem Senatusconsutto ^ quo Plan*
cum et Lepidum in ItaUam arcessistis, me quoquc
jussissetis venire. Prtftcto non accepisset resp. hoa
wlnus. Porro vel minus attendentem ezcitarunt
moniu Octavianii iiifas mox insecuta cum An£o«
nio consociatia omnium omnia reip. conservandae
atodia bebetare ^ebuit ao penitus eaestinguere. Un-
da Asinius exsequj non potuit, quod post Mnti«
jM^iem cladeift s« factiania promisenit) Epist« 31«
ff€^im msPf^ tHsanSum ^i/^ 0&$ es^^etanihm^
quid, decernai^Smatus, -Kes ^r^m togii huh Pan^
^^dig sui^urrere^ o(nne§ ^ fui ,aut impsrium^ ^
p^mn 4eniqitP,fapiiH Rfimani lal^usf^ y^unK eise: -^
^um nWi sii^pericuiosius^ qUaiSSk s^^tium eot^
m^di sese ^ntwio dare. Quoifiimi& ,auteBi antt
fcKafeQtiM» proelium ^x pr0yinei9.se qioyerec, je^
Ifi mio cum btfiG fuk^ quod nuUo SeDatuacon*)
«ultc^aDee^aitaa erat, tum alia,.(tuafii item^ ad Ctce4
H^em perscripsit) Epist. laud.i fcrebar^, iltquit^
sne^ si antin quam ego incoepta ferficerem ^ . prjee<
liiim c^eetum esset^ pium meum consiiium rapci^
nenf in eontfariam partem ol^rectator^s meii prop^
Ht anticitiam jr.4t0At mihi wm Jtntofsia -^ fuit^
Ikletuebat acllUft, ne adyentual e>tta inulti ad coan
aUium opem Antomo ferend} interpretarentur*
. De^ratA libertate^ singulia aon alia propior fuit^
oiira, quim q^pediendaesuaesidufeif; PoUioDi praesfip».
tipi» qui prodes.se nihil poterat^ Aeq^ue mederi. Qua.
de re ad Antotiii amcitiam, Quan» retp. causa deaeiv
T«erat , iterum ae cotitidit. Tmtaf eniii^ superyenerat
iarum converaio.# vx^ quodpwlo ante, Epist, 39«,
neque deesse^ neque superesse reipi, se vel/e^^tx mag^
ni fiducia aoimi professus fi»ertft, nunc jam ne vo»
iQiti quidem piaeslare intogrum e^set.
Quod autem in epistoUs ad Ciceconem AshiiiiS'
odium testatus fuerat Antonti',rsd:jeain ob causamr'
et dixis^e et aensisse cogitandua edty ^onlam An» -
tMitis reip. Itbertatisjvtc :infiei#um. padam med]ta« •
bfttur. Neqpe. dnbatamu* ntba EpisttUe 31. ^ 10:.
==5 #
HSHHft^ JSmcMi. >it ibiiifli^s^ iiMmm WKt fm»
^•bfitrde) BtUola auL aHo. qaa OaestiSaai^ €o« m»i
jitttio ad tAnfmtum feferrtf:: ii# m&vear efia^^u^
momhfs^^ qitm^ tumetsi ncfm cs$^ qki videt^miip^
40mes^ neqsiaipmm .pr9indejti€ dignus esi^ od^ryn^
^pmims^ perteukfm. Mness. Adea est emfn^nylssfi
ptihi f ut niiii smn aetrifum' futem , quod Communc
Qum ifUs sit: £t panrtua fufase Asiniatai) qoafvlc
cmmi iBagnitudiM etferbcia, eifatioiamQs ^ qoftV
ai succurren^ pcrvissetv lamp. pociua, qua« me«
rera eum . Aafsonio necessitudfQeai , tuendam siM
•umsiaset^ : ikd iieque erat hao: Aslnio poteslas , 9
•Itiaa haereMt to ipsia reip^ tiscterihiis aefpeoali
mali vitium»' qasMB quod ultar uofaam medela p^
tuisset sanari.
His constare arbitror , PoliioQem Asinium , si a
Caesarianorum fuit parMbus, quarum sequendarum
causas et magnas et justas habuit, nitiilo minus
patriae, honestatis, communis saiutis fuisse aman«
tem; sed eum , quem temporum iuiquicas, noQ
auus aQimus, cum rdp. proditoribus^ post ab«
aumtam civium libertatem, icopulaverit.
. Qulbus ita perspectis apparet, Veilej[um, quod
multus sit, in insignis viri memoria ornanda, e
rei veritate duxisse testimonii auctoritatetn : neque
est Asinii virtus cum Planci perfidia ac foeditate
comparanda. vid. Gronov. ad Tacit; I, la. sed
coll, Ruhnlcen. ad Vellq, II, 63. % 3.
Ab hoc inde tempore non resp. , quae nulla
llrat) sod privatae amicitiae officiique necessitudi*
Ha iiea
iies otniidoi Ashiii cogitandi iTacieQifiqQe ratioiiedi
gBbemaruiit. Igkur qua fide Antontttiu coluerit^
hiatoria docuit. Eumdem Cleopattae ambte euef^
.vatum, et ad Qmnem ae ^ abjicitmtea turpltodi»
tiem^ sfbi reiiqiiit, tiec tamen veterts amicitiae
ptoditor , iuTitanta Aiigusto , esse voluit. In
4uod factum etim intuedr, quid atiis accidat,
iiescio, milti certe ita in animum induxi, noci
tHrn^ laudandam esse banc Asinii PoUiotiis ge»
nerosam constantiam ^ cum - pari conjunctam pie>
tate, quam Messalae institutum, qui, quod sem«
per meiioriim esse partium vellet , et ad Phiiippos
fortissi&ie conira Octavianum, et ad Actii^n pr»
^utiano contta Antonium dimieavit«
fA&S
^* 'i
PARs ^t TE ra:.;
f • * - , •
Ht AaiKII P0LLI0NI8 STUOtlS DOO
C. K P U T l.
OX. AglNIO VOLLXOKB O&ATO&B Ulfl« ^
%^aafldpqui<lisai tik>quentit^ apud altquem popix^
kiip Jtet: «p. pi^greaaua commode aecacum JotemUtt
fta ppteat rdisiingtti, uc siugula spatia praecipulg
qjuibKsdam ;Oonversioiuim nso^aentis aotantur^ <)nh
torem PoUicaieai.f . .q.uoqu;x)isue tipdein.^m^^;»; ^.fiv^
manae historiam eloquentiae ordines, duae aetates
sibi vindicant. Conversionum enim rationem sive
describas facultatis dicendi ortu» incrementis, lap%
su, universe, sive habita unius cujusdam partis
jfflVOpi^ peculiariter, quo ex genere divisio est v&*
teriim , -nt tisque ad Cassiom Seveiliffi teftfiiattt
proferatur antiquae ^ i. e« optimae ac germanae
facundiae^ apud Aucitof« diflL dt Otat. c. 19* confii
c. d6« 9 id constat ^ reip. Romanae casum tantas
omni eloquentiae importasse^ tamque insignes ma«*
tariones^ lU ab i^ i^prjmis t^port .nt^ aetas
ordienfla sif. jEjT finohito t*6mpdtuni ^elicitate
unius orationis, ab Asinio habitae, argumemunt
fiupcrcat ji; ^te». tlterie^. 3 »9ipojri!>il*^ Mwmirmli^
bus dictae: ab AugM^u ^in^e. imperio plutes eum
caiisas orasse ex auciorum testimoniia et fragmen*
tis nonnullis compertum habemus. Accidit vero
hac eloquentiae calamitate non tautum ^ ut Ipsa ^
vera dicendk via dSecteilt, ^atqu^ ex uttinitae pene
ditionis amplitudine, in arctum sane gyrum com«
pelleretur, verum etiam^ ut in Scholarum ac Rhe^
torum conventus^ paryip dignum perfugiura^ rece-
deret: cujus rei princeps est in Asinio Pollione
exemplum ^ qui inter Scholasticos apud Senecam
Rhetorem declamitans invenitur itaque huft^
e^fdfis •' diliae S!e(fftdtft«:'fiut}etAlar'dhtm^ j^afyj
nM de A^nio j^ltdtle Orfttcffe^ 'tai'iveranit& ath
tkme eausafu^^r^fldMAt^; eifptiei6tmiM :lti ^ett
(te "^us^^eiAaiftaiidi^^slMh) ^ 4«qtft^ >l«i»>him «ttffl^
^v hI>h ••• i f H-.iihio airi.i. 4' >«•'. («liii.oi'-»! *: .. .,j
eir.r.'; 1 .<-.».,;> feiiiinj i;ji''::il 5Vi« ^■tf.':?-' : . r*
-'// :^j ^. :.:.. jiMn-j- xa civ' cWaii- -'-•-'; tKOi^
'•3 c H ' '
H
♦ '
S E C T 1 d t^
J}e Aiirdo Pollhni XirdtoH,
u
r
x\cc\isandi defendendiguie officiiim ^juo Vindidd
tum reip, summa nexum' atqueconjuncVum /uem^
tiemo est in historia Romana omniquV anHcmitacc
fideb hospes, qui ignoret^ Sufflmi viri ct iii ^
Winistrationis arce positi, hac forensi ppera, veiu|
ininistra, ita utebantur , ' ut eam aii regenda jgi«
Vancfague^ consilia sua reip.-gerenciaeVccinyerterent*
la qua causa illud ImVriinis animadvertendum e^t^
historiam reip. Romanae, uti omnium fere rertim-
pubhcarum ^ historiam esse factipnup] , auarufi|
liiutuae coritentidties 1* discordiae 4 conversfones •
omnem mtemae admmtstrationis formam moderei&
tur* Quo factum e/st, tit faqtioiUs ^ahcuius sive
salus. sive rmna, ^aepenumero in,. aecusatofura
pafronorumve m judicus victprja, posita ^fuepjl:.
Uncfe faciHe est ad inteliigendu^, a cauaimm.
jfxaesertim publicarum^ patrpGmiis* quis fucrit a4
ip9ji ciyit|tis guberqaofla c^^^ ^ ab his rur^
su[p ^d judicia, taiQ^uam ad^upi^ent^ praesidiaquc
|i;i|) ^ de sua sententia temperanda^ , , retii r us . Sei
qiio 'fuerMit antea actiones **cum*bmnl lep. Junc-
tae viticulo^ id penitus solatttm sublatufn^Qe el^^
Augusto rermn potito. Igitur, quo iDajotis est
iDomeott , Asmli s^vefsus Catonem institutam uc^
cusationem diligenter persequl ^ eo minoris om*
aium , postea ab eo babitfirum , oraiionum argu-'
Denta facimus: quanim amplo cataiogo et ex«
ploratissimfl notitift^ si vel maitime superesset^
unius Catonianae. litis historiam, si fieri poss^»
bbenter redimeremus. Cx hujusmodt enim judt-
iiis, quibus magna parte continetur reip. Roma^
me lioc tempote sutus iiitemus, accurate per»
spectis, dici non potest, quis fructus redeat ad
rerum causas, momeuta^ Consequentias, perviden-
das. Cutn iis eblm interiora factionum ac prin«
cipum consilia arctissime cobaerebant , Cit per ea
\ios insinuemns in omnem machinationum artifi-
ciorumque rationeu)» quibus partiurh altera alteri
insidi^batur : tt sic cursum "filumque causarum »
)|uae 9 tatnquant serpens ' nialum , reip. Romanal^
lapsum et mteritum praepararunt, teneamus. Qud
inagis dolendutn est, nos in his domesticis aclio^
Sibus^ corisitibrutnqiie fontibtis , contentotf ess6
debere indiciis quibusdam et igniculis , quae » »n*
flagandi studio excitato^ mox investigitorem des^
iituuqlt faniiiit(|ue , neic pleniorem historiae yet^
ritatisqtte lucein afferunt. Sed in rem praesenteai
yeniamus ^ et actibnis in^Catonem, qttani piri^
siam Asintus habuit y causam ac tempom .expli«
cemus, / ** -
Ct
Ca Clto, M. Catbflis Utkieiisls afflnid, adolai»
tens huUius consiiii ^ sed tamen Cato , et Optima-
tlum partes seeutus, anno U* C. 694. Oabinium^
Cos: desigtlatum , de aitibitu voluerat postular&^
et cum Praetores diebus aliquot adiri non possent^
•Pompefuni privatus Dibtat(5J:tm aippellaverat, vid. '
Clc/ai Quim. I. a. c. $: Triennib post, anno
U. C. 697 'i Coss. Cii., Cornelio Lentulo Marcel-
iinoy L; Marcio Philippo, tribunus pL^ primo
Optimatiam factionem adju^t itl causa Ptolemaet
Auletae^ quae Senfttum annis 696 et 697 exerce*-
Bat. ? Regein ehim Alexandria pulsum , in ragnum
teducendi potestatem aemuli sibi petebant P. Corm
Lentiilus Spinther, ProconSuI Ciliciae ac Gypri, et
Pomi^ejus M; , imperid bfilitari' allquo cupiens or« -
nari , quo CdesariS cfescetiti armii^ aUctoritaii veltit
inanum injtceret. Pompejum nol^ant Optimates hac
nova' potentiae ac^esstone augeri : igitur religio ad
]>artes vocatuf, cujus auxilio tota res tamquam divi«-
-nitus^ impeditur. ' vid. Cic« ad DW.. I; 2. 4« 5. ad
Quint. II. 2. 3. 6. conf. Plutarch. in Pompej*
p. 645. D. E. Dio XXXIX. ift — 17. etPabjicius
in npus, Ijr. FenesteUa .apud Nonium, C. ;iy.
.n..40j.< V. .it««wr,^ p. joji 702. Auctt* Ling^,
Lat. Gothofred. Inde iii -contenta ad Luccam
postquatn 21 Pompeja,; Ca&dfe, et Ci*asso decre-*
tum erat, ut Pompejus et Crassus in sequentem
annum Consuiatum peterent, quo invalescens $e^
• mttts a<Kctioffti{S IniBgeretur^ et Domitiu^ Alieno*
^6
faftrboa arderettir (i>, Cup i np. def(9c'U, «e^ue
Triumviris vendidit. I^ompejo igitur et Cr^sfto^
Qttibw nulla spes erat Consulatas adipiscendi, si
|egitime peterent, Ita adxiliatus est, iit, adjutore
^oUega SufTenate^ comitia: magistratuum cr^ndo^-
rum diferret 9 et rem ad interregnum adduce^
tet. vid. Cic* ad Quint. II. 6. Dio 1. 1. c. 27 ^
a8. Liv. El>it. L. CV. Qui de hoc TribunatiK
Catoneqy postulare volebant ^ rem dis.tutis.se Viden-'
tur in annumt alterum, ne in I^ompeji et Crassi^
quos Cato juverat, Consulatu offefide^ent. Igitui'
tccusatur anno 699, L. Do.mitio Akehobarbo, Ap^
>io Claudio Pulchro Cosaf..(a)> duplici actJo^e:
iu\ft, lege }unift Licinift, quae est de modo leguof
ixromulgandarum per trinundinuift CS); alterdy
FufiA, qua «ahcitum fuehit^ ne omi^i^us diebus
fastis legem ferre Kceret (4 ). Ahr hac lite Asipius ,•
anftum aetsatis agens dlterum et vicesimum (5)»
oratoriam laudem auspicatu^s est; quoniam pesteog
lBtesti!Bftm piopulsare iastituit , cum propngnato^
ri-
C 1 3 Vli, de. td tW^ t 9* Pluttfrch. in Cmo» p. ^iU E. K
' iA Pompej. p» 646. C. D. in Ccet» p. 718. B. ,C. ia Cat. mbu
f. 77S. £•' 7. Dib 1. I, Ck 36y 37# 88. Afpitks ^ B. €• Iht^m
f uei^ io Caei. c. S4. Vielle]. IL 4^. S <•
Ca> Ascon. in •rgum. Orat. Cic. pro S^aitro, p. icos.
Cs) Vid. Btctius, L. n. C. n. S %2. Ernest. in Indice Legg;
<4) Vld. BHdlins 1. 1. } 44* tXttiU h L et Vid: Cic. td Atu
IV. 16, .. • ' ^•' • • ■•■
Cs) VU. Am. ditL de Oiab c M» qobmH, L a ».>p
Hba» ^triae doniparandi]$. Claromm ^m jave*
bum aLempla secutus^ qui crtditi sum absidcm
r^if. dare^ malorum diyium^ accusationcm ^i)^
fortiter ausus est reip*: utilitatem contra^ Pompeji
Crassi^Ue potentiam vindicare. Pro Catone dixcf
^unt C. Liqinius Calvus (a), cui Crassus faVo*
bat (3)^ et M. Scaurus, ex provincia SanUnia
ireversus, Pompejo vehementer gmtus (4): Pro-
jpilium , Catonis in Tribunatu coUegam , crimina->
tus est Clodius (5), defendit Q. Hortensius (6).
j^ollio aut^m , quamVls praeclarl oratione 9 quae Cae«
Jsarum adbuc temporibus cum admiratione l^eba^
jtur (7)j reum oppugnasset, non potuit tamen
>onata causam contra Pompeji et Crassi auctori«
tatem tueri. Absoluti sunt Suffenas et Cato a« dL
.III* Nom Quint. (8); turpi documento «adentia
jrdp.^ in qua legum» reverentia nulla, praepotenf
4uorumdam arbitrium pro lege erat (9}«
Tem*
(t) QalnctU. i. i. c. ^ p. IQ^^
(s) Seiiec. L. ni. Coatrov. XIX. p. 25^9 d^jf.
Cs) Conf. de Biirisny, Mem. Mr CalyiU, in Mem* de TActdi
i* Inscilpt. T* XXkL p. 129« tqq.
(4) Vfd. AicoiU 1.L
<5) Clc. t<< Att. IV. 15.
(6>td qutm' semetitiam locam in Cic. epiit. Itnd. intei)^re<<
titar Vir doct. Laxac ^ de Hortens. Secc. L | '35^* p. 80»
C?) Vld. Anct. dial.„dc Ortt. L I. ,
C8) Cic. td Att. 1. L epiit. 15 , itf. Ascon. L t
(9) Vid. Cic. td A^t. U L epist. I5* 17. Ctto prlot tbsoffl»
l»s eit iege /aoil Licinil: Fufi4 cuin tbsoltttum triy Cfieero Atdcvi
Tempdribus triutnviralibus Asinius oratibhdrf
liabuit pro Lamia , quae dfeift edita est. vid. Sef*
nti. Suasor. VL p. 4a. Fuit is, ut credibile est^
L. Aeiius Lamia, familiaris Ciceronis, quem hid
Jnepist. ad DJv. XI, i(J, 17. commendatD. Bruto^
'et epJst. ad Div^ ' XII. '$. Cofnificio : ib A.
Cabinio Cos. relegatus anno U. C. 695. (r)i
iedilis anno U. C. ioi. ( 2! ) > Praetor anno
71 !• (3)} siquidemf is sit Praetoritis , queni Va*
lerius L. I. c. 8. ex; 12«, ac Pliniifs, H. N. VL
ga. mertorant. In hac editi oratione PoUio CiceJ- ,
Tonis faffiam vehementet infestaveralt. Cunr enim
1n scholis aliquando ad declamandum poneretbr sua-
soria 5 an promittente salutem Antonio Tulliis* ora-
tioiles suas comburaf, atque in hoc argumenturii
tie incfdissent quideih unquam homines, llisi Pol-
Mo auct^r f ulsset , Asinius eo , maledicentiae dicam
an furoris , progressus est , ut ipsam rem hfstoricc
• affirmaret. Etenim in oratione laudata» itaque nufi'
quam ^
inintiat t niqu9 patronis suis tam Ubintibus , ^nam accuUtoriius»
£um tamen sigaificat secum et cum Miione in gradam^j-ediisse,
ibid. epist. i6. Harum^rerum nexum, quemadmodum etiam*]ocu|n
huc pertine«cra episu 15. , ** ^uo intelltctum ist etcl^ dc cujus
obscuritate quecitur Emesti, expedire satis non possumus\' quia
^liistorite rronnisi tenuia quacdam ac rara vest]gia'*dej?rehendunus.
(i) Vid. Cic. I. J. XL 16. 301. 29. post red.^ it Sen. c. 9r
pro Sext. c* f.' '■'' ' **
(ft) Clc. ajd ,Dly. XI. 16, 17. conf.; Iflgb; /Jinnal., %.^MU
' C3) Cici in cpist.* liucfi conf. Wfii. L I.'p. aZiI ' / ' ^ .
»^ ^ . ai*:... •:: .-- . ^iim. :!.*... •.♦ •.! '■ j' '.- --#..
PARS J^LTEKK..
M^t ABIUH POL^IONIS STUOtlSDOC»
^ TS.lliAB# ^ '^ * '
C. A P U T h
9» ASINIO fOLLIONB OJHATORS UNI«- ^
yBJBLiB, ■ * *
\^aafldaqttideai J^quentift^ apud aliqttedi popu%
lHQi jter: «p. pi4gres9tta comfnode aecacuai interiraUtt
ica ppteat rdisttngttt, ttc singula spatia praecipu|4
^bKsdm.ooovertionuin iso^^eniis Botttatur^.Oi»)
torem PolIiQnem.s. quoctt^niaue tafidein.-m^^?^ Kep^
inanae historiam eloquentiae ordines, duae aetates
sibi vindicant. Conversionum enim rationem sive
describas facultatis dicendi orttt, incrementis, lap%
su, universe, sive habita un}tts cujusdam partis
^OP^ peculiariter, quo es genere divisio est ve^
H 3 t%M
5W
jie iDdicra lapsu . debilimum , Auguatas mm
tprque douavit, pasausque est ipsum postero»^
que Toiquati ferre cognomeq. Suet^ L U c. 43.
Factua esl dein P. Nonius Asprenas Cos. cum
Mi» AqttiiUo JuliaBQ sub Caligula^ anQo 790, rid.
Pigh. Aanal* ad h. a. p. 5661 et Li. Nonius Asn
prenas aub Domitiano , auno 846 : undie Asprcn(^
tum comuhrem domum vodure potuit l^iiQiuSn
H. N, XXX, 7. Venefidi reo objccit Cassiua
Severus accusator, eum veneno triginta et centuni -
Mnvivas necasse* vid^ Plin. H. N. XXXV. 1%^.
txxx. Quo facto Augustus consuluit Senatum^
quid officii aui putaret: cunctari enim se, ne^ si
Mperesset, eriperet legibus reum ; sin degsset^
destituere ac praedamnare .amicum. existimaretur^
£t consentientibus universis, sedit in subseliiis
per aliquot horas: venim tacite^ ac ne lauda^^
lione quidem judicmli data. Suet. in Aug. c, ^6^
Caosam rei tuendam sibi sumsit Asinius Poilio;^
' cujua oratio et Cassii contraria Quiuctiliani aatat«
aupererant , quas harum rerum studiosis commendat
legendas , !• O. X. i. p. 883. Ut Cassius aman
fior semper et acerbior erat, vtd» QuinctiL J, 0«
VI. I. p. 534» 535- X. I. p. 918. Xir. 10. p,
io88., ita asperius, quam accusatorem decebat» in
orationis exordio posuit; DH bani^ vivo: e$^ quo^
mc yivere juyet , Asprenatem reum yiiieo ; vki^
Quinct. XI. I. p. 973« QuamqttavH nmlti, quds
Classiua reos faciebat, absolvebantur , unde lusos
Auguati apud Macrob. Satum. II. j., tamen de
htt^
fis eyitu litis tiihil cdbstat. Attamen si cbnjtce*
fe fas sit ex Augiisti cum ra> necessitiiditie , et
posterorum dignitatibus , ^ Pbtlionis, magni tuni
^uctoritate conspicui, patrocinto, Cassius inaneni
bperam in ctimi^cU veiiemeutia comsumsit;
" Dixit AsiniUs in alia etiam yeheficii cafasA, reb
ifoscho^ Pergameho Rh^tdre. hi eadem lite egii
Manlius Torquatus, quem Horatius Bpist, L ^i
fA coenam invitans 9 monet ^ v« 8 9 9.
Mi^te kvts spes^ et certqmifui divitiMrtm^
£t AfoscM causami
^ q.uem loicum Porphyrio, 4'^/inquit, PergaiAe*
nus rhetor f^otissimus^ reus yeneficii fuiti cuiM
causam ex prlmis tuflc Qr^tores egeruht ^ To^utim
tus hic^ ^e quo nunc Poeta dicit^ et Asinius Pot^
fio. conf. Acron ibid. et Scholiast. J. Cfuqufi,
ftd h. 1. edit, Rapbeleng. 1611. p. 5^9- Rhetor
ist^ notissimus » unus omtlium nobis m^fa^i igno«i
tUs est, Ad TorquatUm (fillQiri , ut videtdr,-
fjus, quo Cqs. natus est tforatiuSt qaem adeo
^a/n vocatE^pod. ^III. 6^) scripsit quoque Poetii
Carm. VH. Libri IV , ^ in ca laudans genus , iu
tundiam,- t^ietitem. v. s^a.
Tertium fuit Asinii Pollionis patrociniuin iii
causi veneficit:. nam defen^it Jtpolfodorum^ bujun
ta^tminis reum, sed eodem }udida datnaatum. vid^
i^neea li, l\. CQWrtv. XUI* ^. a^. f «it Apol^*
lodoru^B itidem Pergamenu$ Rhetor , praecepto^
4ugu§ti(i), ^rtU . Rbetoricae sa:iRtor..cele>erri«
inus (a)5,a puju$ cum Theodoro Gadarenq (3)»
pa^Utro Tiberii (4), ^^ssensu manarunt a^tae
Apollodorcorum et Theodoreoruri^ .(5^> ^^ imita*?
;ipnen| familiarum jn philosophia d|versas sent^n-
tia^ sequentiuqi (6). CondeijDnatu^ Apollodorus
Mas^iliaiq copcessit , iitique dpcuit. Senec. 1* l^
ir. II. Controv. XIU. p. ap^t
Mediis Augusti temporibus , postquam longa
tempori^m quie^ ^ et contin^uin populi etium , et
as-,
(I) Su^r. in Aug.,c 89. Qu}ncril. IIT, i. p. $ti6. .Stnbo
I.. xnu p. 927* ii* ^Hieronym. ia Chroh.' Euseb. td a.'
IfDCCCCLUn- . e -
. C^) yid. Qoinctil. U U Scrabo |« 1« Auct. dii^. (le Qrtti^
(3) Vid. Strabo L. XVI. p. iioi. A« Quinctil. 1..^ Suidas ^«
BiU«f9f T. II. p* 17<9.
(4) Suet. |n Tib^r. c. 57^ Quiirot. h 1. confi' Oasanb. ad
Sv^c !>• K sed coll.;.Plii|ipp...JPero9ld* Annotat. in Lamp.' Cfitt
J. Oruter. T- I* p- 240. H^ronjrm. iti Chronf Euseb. ad ly
ilDCCCCLXXXVI.
' (S') Similes sectae ftieront Hirmagoreorum et Frontoniafiorumi
de quarum akerl videDlji!» esc Niebiihr^ de M. Corn. Fromono
ejiyqije: f criptis , Pf.X^HJ« in.eju^ ed\cione FroBtonis,
(6) Vid. Scrabo L. XllL p. 927. Q. Qu^nc(ili L >t p« &i<S» ai7\
II, 9* p. 165, 166. et V. V. D, D.. ad h, 1. IlL il*« p. 295. V.
13- P» 477» ni. z^ p. 223.' 'Sententias Apollodori diversas a 'Ilieo-^
dor^is momorant Quinctil^ Ill.'6. p.*fi47. asi. c; ii. p. 29?« «9$^
Vt 13« p. 477t Seneo» L. 11« Gontro?. IX. p. l^». 167. 9ortif«
natiau. Art. Hhet. L* L p« 5S« ^^^u PiUioet. et A^reh ^usustiiQkk
Fripc* Rbetf ^. 293. ^onf. p« 294» 299. ibi4>
fsaidua S^natqsvtranquUUtaSy :et unaxifni prindpi^
4i8cipiina^ ipsam.quoque elpquemiain, siqut oxx\r
^ia ^lia, p^caveraf , A^inius apud centumviros ha«?
Jbuif or^tiovips prp Aqtirfdfbuf Ufbini^e. yid. Auct^
;irajk: de . Orat* q» 38.;. Q^inctili^^jias I, O, VII. a,
P- 69S9 604. il/uJ qucqu,c^ iaquit, etfifm mn esp
jivnxArfiropl^ yjimiif tamcfi rati^m trqctatur ^ in
^tdP citr§ doc^sutii^nenf quacrftur^ utrum factun^
fip4 -JJtraquS etrifp $ars e^posiffonfm suflm Aftf
ibef^^^ atqfic eam^ tuett^r; ut in lite Urbiniaria peti*
jfir\dfci^$ Ql^^if^i}^^ F^guluni fiiii^m Ur«
Jb^inlae., ^cieyict^., in quqi st^terat, fu^
;gis^se: jacxa^tumque 9 as.ib^s vjir|,is, r.fs^
/^^tui9 ^ ^tjjiip; a reg.e, tap^e^m i.n Ita^
Jis^fi (ic pjitrlam ^^uam MargiQ.o8 ve«
4^isse, atq^ue ibi: agnosci;^ Po//iQ contra^
jSL-pryis^e ,vevm,,^ PJsauri domipis duor
^Iius , medic4'n4i.p. fac^itas^se,. mapumi^*
^jim aHjepap: ;e fami^iae venall imrair
^cu.issje, ,ac Fog^ntem, ut ^is se^rviret,
^mtuo)*. Nanne tat^ iis canAtlat di^arum cajut
sarum compqratione ^ ^t cpfyectura duplici at*
4Ue di^iprsqV A^o vlocQ p..;5Si7., Quirvctilianii^?
.,e]U34ea^ liUf^.t^irgumeqtiiiQ. tangiit: obi . e^ , quae
#«»? praesenti^ ::^efpporis,, .si^^pc^iii^; ^ppreh^ndunr
;tHrr pon eg^re coniectijra afl^rmaps ,. scd et ih
^4^' inquit, pi^test vi^cfi e^tra hoC' prppositum
ponifclurae genus ^ CMfp de qliqu^ hotnfne quaeri^
/W> 8¥4 .^^flJl^ fiSt- qi^aesftqfn cqntrif Ur^frir
Mae hdertdes^ si is, qtil tib^iiam 6!!fl|
{^etebat bona , Clu^inius Flgulus ea»
$et, an Sosipater: nam et substanti^i 0u$ sab
pcuhs yeniti nt mn p9$sit quaeri^ a^ sit\ ^uomSai
uhra oceartufk^ nec quid iit^ (acilicec, quaerltBr)^
fiec quah sit^ sed an quid siK Ferum hoe quoqu^
genus ikis ex praetcrito pendtt^ iin hicsit tx^
Urbinia natus Clu^inius Figulus. Ha«
buit Asiniud in boc judicio actve^s^ium Labienum ^^
hlstoricum; de quo '^id. Schotttis, 4e d^n- a^u^
Senec. Rhet. p. i8. et Vossius de Hist. Lat. Vyl^
t. as. N. Fabri opinionem ^ lid Setie^. («« V.
Cdntrov. Praefiat. J). 349. noi. 8,, qua$i is iden
tssepossit, qui a Caesare ad Ponlpqum trlnffugit^
t^f6tae Vods; 1% 1. Efjr eadem certe ' fkniili^ filit^
e^ Pompejanafe studfdm factionis hereditariuqi te«
Buit. Laudat Quihctiliatius I. O. L 5. p« 53. orai»
Tioiiem Labieni in PolHonem^ qiialm ta^en dubitat^
litrum Coriielit GaHi sit: forte eniin libellus^ liMi
ftddito auctoris nottine exierat. Ipse Pollio iii Li»
bieno damnabat illud^ rebu^ ageniibus^ qtod deili
mluit, teste Qui^ctiliano IX. 3. p. 8oai. Qnod
iiutem Vosslus L 1. his locis inteli^gi jubet noa
Asinium Pbllioiiem, sed fi}ium AsiniuiA Galllimit
idcum luculentis st^riptorum testimonifs comtrariuiA
{»it, flu^isse Videtur ex errore ^uodam de ^rotiori
Vitae PoIIioiiis spatio. Hunc igitdr Asinios L#-
bienum inter argumenta^ malae causae posuit.
•Qiriifctiliaim* IV* I. p, 336. Stiam- partiSy ik^
a4*
§th»sae p§tnHUs dabit exordh maieHm: inHrta^
fum h$nore^ si ^loqucnSiam ejus ac gratiafn ff$t
ftmerc fingendo^ ut ea suspecta sint judici^ fepe4.
rimus: ititertm per pQntumeliam^ sed AocperquaM
raro^ Ut Asifdus pro Urlfirda^ hpredibus LaHenuni
adyersarii patrdnum it^ter argumer^a ntali^e cau^
saip posuit. Mbieol epim^Qmma «gesus ent^
eumma infamia^ summum odium; qtiippe qui pef
siu)ta impedimenta eluctatus, ad ftmam ingenii,
fBOQfitemibos magis l^ominibus, peiVenerat, quatit
yolentibos. Nemo erat , quin » tametsi omiit
homiiiem vituperio dig&um judk^aret, ingenid ta*^
Bien ejus multum tribueret. Lib^atem tantant
aibi sumebat, ut libertatis nomen excederet: atqud
ip^e^ quia passiid omnium ordinum homines lania«r
bat, IVabienus yoca^etur. Animus per vitia ingens,-
at ad similitudiiiem ingenii violelittls , et qui Pom-t
pejanos spiritus nondum in tanta pace posuisset;
Senec* l. 1. p* 349, 359. A tali i^tur patrono^-
quem ob Pompejanos spiritus Ckesattianus odissc^
defoebat, Ashiius aptissime potuit arguotknta mt^
lae csiusae mutuar|. Habuit PaUiof bas orationea
apud eentumviros; et cum temporum lapsu nequti
Oiceronis, neque Cae^aris, neque Bruti» nequ<^
Gaelii, neque Catvi, tion denique oUius m^gni
Oratorin Jiber apud centumviros dirtus legerettit,^
Auctot dftlogi de Orat, c. 38. h^s pro 'UrWrilad
heredibus oratioheS e:^cipit. Ea^uhi ^ctctoritat^ ttti<^
fur Cliarisius^, Imst; Grammr L * I.- p. 5Sh "edre,-
Pntscb* Clipeus^ inquir, masculino generc in sig*
^ificathne scuH ponisur, ut Labienus ait: neutr^
^Hittm generc imaginefn iigmfica.t* Sed Asimus
pro UrHmae here^ibus^ .imaginis clipeum
ifj^asculins Jixit: Clipeus praetextae • ima-»
ginis positus. . Ita enim N. Faber ad Senec.
Ej^cerpt.; Controv. L. IV. Praefat. p. 44^. not.6.
verissirae restituit pro. vqlgata l^tioq^, de proyin^
tiae heredibus^
^ Alio AsiniuS' judicio dixit pro Liburnia: de quo.
p4raeter unum a Quinctiliano excerptum locum nihil
t^nemus. Magnam qsse dicens rerum fictarum,
atque adeo figuraruni , in orationibus vim , ut dic-
if^, inquit, I. 0# IX. a. p« 777, quaedam^ ita
scripta quoquc fingi solent: quod f^cit Asinius pro,
Ifiburma: Ma(er mea,.quae mihi tum cait
rissim^, tum dulcissima fuit, quaeque
jaihi vixit, bisque eadem die mihi yit^ni
dedit, et reli^ua ddnde ^ ei^heres esto^
Jtiaec cum per se figt^ra csfy tum duplicaturyquo'^
tiefi^ sicut in. haccqusa^ ad imitationem alterius
scripturae cor^ponitur. Nam contra rec{tabatur
festtftmcn^um^ P. Novanius Gallio, cui ega
omnia iineritl&simo volp et debeo, prq
ejus animi^ in me suQima yolpntate, e$
fidjectis ' deiaceps aliis , ji e r e 3 ^^ s t o. Imitatus
fu^rat Asinius ; formulam ; test^mentor-um conscri-n
heijdqrum;...cujus figurae hoc imprimis loco egrer
g|us erat usuS) ob recitaf;um ab adversario testatf
^p?P5un^,-.ccnif* Tivnqb, a4 W* ^m ^U^ G*ln
lio fuerit, a«sequatur, qiii poterit, fx Scholto^
de clar. ap, Senec. Rhet. p. 15, i6. et Burmanno
ad Quiuctil. 1. 1. et ad ni. i. p. ai8.
Alift causft Pollio defendit M. Scaurutn^ uteri^
tium per matrem Muciam Sex^ Pompeji fraBrem^
vid. Dio LL ^. Ascon. in argument, Orat. Cici
pro Scauro p. -ioo3,; filium M. Aemilii Scauri^
cui Ciceto patr6(dinatus est ; nepotem illius Scauri^
qui princeps Senattls fuit» Secutus erat hic Seau<^
tus ( r ) partes Sex. Pompeji , a <juo postea ad
Antonium transfugit. vid. Appian/ de B. C. Vi
1412. Inde in Antonii amicitiam receptus, ab Au*
ghsto, pbst praelium Actiacum, primumneai de*
stkiatur^ deiii pfopter matrem Muciam vitam ob«
tinet. Dio !• 1. et LVI. 38. Eum Asinius reum
praecipue conimeildavit a meritis majorum, vid;
Quinctii. I. « O. VI. i- p. 505: quemddmodiiai
Cicero in patre instituerat. Quinctll. h I. conf*
Valer. Max*. VIII. I4 ex. 10. et Aur. Augustin;
Princ. Rhet. p. 301. Ex Pollionis pratione verba
laudat Quinctiliaflus, IX. 2. p. ^74: nunqnam fo^
re creSidij judiccs^ ut^ rco Scauro^ nc quid ih
ejusjudicio gratia valerct^ precarer. Ceterum eau-i
6ae Iii^toriam ac tempus plane ignoramus.
* Adversus L. Munatium Plancum y.Ciceconis mi^
■ J 'cu»
• ^ ' . .. ' •.•,..• : , ?:>
^ C>) In caJ.»>»..W.C.^^ fndt, Annal. Ilf. 6^.), qul subTiJii^plo
clarus jl a trranno ad' se necandum esc compulsui (^ld. 'Ta^ft.' )\\
vK ap.)', S^atiVi^rmn fiimUta ezstincta est. vid. i9ene(m Sua^or:
11« p. s4*. .> — : .1^. ... .. . ? , .jL-*:j
1»
(um ap 4i#cipuium, qui Dac. fermura Aotdnt*
prodi4it9 ac dein *in b^Ui Actiaci apparatu ^b An*
tonio ad Caesarem transfugit^ A#ius Poilio pra«
tiopes paravit, qu^e ab ipso aitt Uberis post mor-^
%m Planci edereqtur, ne x^esi^opdere posset^ quod
pum audisset Plancus , cum mortuis nonnisi larvas
luctari, dixit. Qud dicto aic repereussit Asinii co^
patus» ut apqd eruditQS nihil impudentius judica*^
retur/ Auctor est Plinius in Praefat* Hist. Nat,
fxtr» conf. quae in simili causa scripta est Flinii
l&inoris epistola, IX* i.
* Multas praeterea alias cau^ad Asinius dixlti
quarum vel titulos ignoramus. . Ita. aovimiis est
Quinctil* X^ i. p^ 8S3* , PplUcmem ac Messalam de^
fendisse eosdem, quos, qiiove judicio, defende^
rint 9 non scimus. Celsus ex oiratione aliqua Asi^
pii prooemium laudabat: {/, C^esar^ ex dmnibus
t^ariaUbus^ qui sint ac fucrint ^ possH huic caw^
^ac disccptator legi; non quisquam tc potius opa
tandut nobis fuit. vid. Quinctil. IX. 4» p. 870^;
Uanc Celsus» qui uni quamdam htiic parti for^
mam dabat, optimam dicebat compositionem esse^
prooemii. Qutnctilianus autem y quamquam hocT
bene compositum judicet, tamen legem banc essr
c^^ponendi. in omnibus prineipiia reeusat: quix
J^Utuendum est prooemium varie, atque ut sen-'
sus postulabit. Quinctil. I. 1. Ex alia actione lo«
iiUm, qm pertiquisse potest ad orationem />o JU^
hirnia^ aut alteram illam pro Vrbiniac hercdibus f
excitat Quinctilianus L 0* IX. 2. p. 'in^ 9A
cxem«
|i|rai»iltuni intferrogttionis ab QntoFe usupp^ta^, iur
l^andi) ^t jitufemidae dissiomlatponia gratia; 4yr
dism^ fyrtQiUmf pnquam^ mn inopciosum usta^
^raum teprchcfiHimvSf Citat porro Ch^riaius^
ln«t. Qramin, l*.,I, v. insequenii ^ p. 198. editi»
Pntach. 5 JP^iimein ad ^aesarem: Ihsequ^r^i^ Asi^
fiius P^Hifi ad Caes^ren^i Vx\m(^ insequenti
(Jip: alio Iqcq, ibid. p. 7^, Asimum in Vak^
rium^ Lib. I: Hos pugillarei et masculin^ ger^^
re^ et sempct plurdliter dicas^ sicut Asimus i^
Valeriufti Lib. h Quia pugiliu? est, quj
j>Iure8 tabellas cotitiHet in seriem si^*
tas. Ab eodem laudatiir Asinius contra m^/e^m
dicta Antonii^ ibid. p- 61. Catinus masculiM ge^
nere dicitut: — et hinc diminutiye catiUus fit^
Mt Asinius contra maledieta AntonU: Vo}itant-
^ue urbe tota catilli. Auctpr dial. de Orati
c. %i. orationem memorat Calvi in Asitium: quo
loco Lipsius CQnjiciebat Asinium i Schultingiu^
.Calyipta in Asinjium. Facilis mutatio videtur, neq
tamen ulla alii se probabilitate comttiendans. Tota
seosdts ratio ob^curius nomen poscic: igitur m;dil
mus~ Asidium legere, ut intelligatur Sabinus Asi«
.dius» venustissimus inter Rhetorcs tcurra^ cujuft
sfimentia r^fert^r ;i , Seneca , S\ia^ox, II.. p. i».
Aliis locis Asinii auctoritas affertur in vpcabuJU
nonnullis aut formulis dicendi: quemadmodum a
Quinctiliano, I. Q. VIU. s, p. (Jpa Neo a yer-
his modo^ sed a mmimHs qMO<^e d^riyM^ s^nt
^uaedam^ ut a Cicerone suUaturit, et ab Asu
1b
»ft, fifliibriaturit, et figuUtutit. Ibi^. 1;«*
ji. 83. hoi lodices PoUioni placuisse dicitur. ChlarriA
^ius, 1. 1. p.46. GetHHvus^ inquit^ pluralis cura tif^
iione vectigalium fdcity oUctores tatnen vecti*-
galiorum dixerunt: Ut Aslniusx teetig^aliofUiii
t^ip. curam edse habendam: ita enim le-
-gendum est pxdi habendum tX p. i\g. ubt eadem
Asmii verbil citantur: Mkcrobids item, Satum. L
•4. notavit ytctigaliorum ab Asihio P<Jllione fre»
^uentet usdrpari. Prisclanus L. VIII. p. ig^'.
ASniuS' PoHiox sed.cUm ob ea, quae spe-
raveram, dolebam 9 consofabar ob ea^
quae timui; consolabai: passive protuHfi.
'Idem, ibid. p. 793. , Asinii^si cujus eXperta
virtu^bello Germaniae traductoad cu»»
fodiatn lllyrici cfst; experta pa\siye; ubi
Jegendum est trdducta. Ad eumdenf PoUionenf re*
ferri • potest , quod scribit Priscianus , L. X.
p. 888. Nanciscor etiam nactum facit^ abi-*
que n, ut Probo et Capro et Pollioni et Plinio
flacet.
Superest, uft vttefum de Asinii Potlionis elo
quentia judicia exponamus.
Vollio princeps Orator didtur ^ Plinio, H. If.
VIL 30. Orator magnus a Seneca, de tranq. anint»
c. 15. ,
Insigne moestis praesidiu^ reis^ » .,*
£t consulenti PolHo curiae:
Hbratlo, Cirirto/L,H. ©d. 1.13, 14. 6gfegitis Ori-
tot priedieatul* a'Senec&-Rheu 'Exdeipt. CoiltroV*
L. IV; Prarfat. ^."441 > 442. Atietor dlal* • de Otat.
e. >25. Ciceronem xiuidetn jndiCat tetefos eorum«
dem tempofum> dfsertos antecesstsse , Calvum au"*
tem et Asinium, et Caesarem^ et Coelium, et
'Brutum v ^uo jute, et prioribus et sequemibus
anteponi. Sed adstrletiorem Calvum eenset, nu-
mero^iorem Asinium , splendidiorem Caesarem ^
imariorem Coefium, graviorem Brutum, vehemen-
tiorem, et pleniorem, et vaientiorem Ciceronemr
in quibus tamen omnibus eamdem doquentiae sa<«
nitfttem reperias: ut si omnium pariter libros iii
nianum sumseri^, scias , quamvis in diversis in«
geniis^ esse quamdam judicii ac volunt^tis simi-
litudiriem et cdgnationem»
Praecfpuam autem dicendi virtutem , tt Velut
characterem , Asinius habult diligcntiam : qUae sum»
ma in eo fait'9 ac tanta^ ut quibusdafA etinm ni^.
^ia vidcretur. Quinctilian. I. O. X/ r. pi 917,
ibid. c. ^r pi 9^8. XHJ ib. >. tQ%%.
■ Diligcntia aliquoties universe ad omnes Orato*
rii .c^iWieris partes. refertur (i); aliquoties ad col-
locatioiiem ler^m inventarum C^); verum proprie
■•••-' ad
(t ) l^ apttd Clc. &t OHrat.'H. i^ t^jui diUg^tktf ^m e. g«
^lt iUf^tniiu terib$nii : vid. QoinctU.' L* 0.'X i. p,. If7. tf, ^
P. 937*
• C23 Apud Cte. Ohx. c. iti in Bfut. c. dd, 6f. t^ twltfi^H^
dicitur: ibid. c, ^o. «onf. Senec. Controv. L. V. PMrai. pv 3f^
ad ddectum verbonun, .eommqiie conposftionem
tc stru(;turam ( i ) : quo adeo sensu diligentia
Pollionis laudatur. Hinc 9 cum imitantes saepe
jiroxima virtutibus vitia comprehendant, qui hor^
ride, atque incamposite quidlibet frigidum illud
ep inane extulerunt^ antiquis se, pares credunt;
qui carent cultu atque sententiis^ Atticis scilicet':
qui praecisis conclusionibus obscuri , Sallustium at^-
fiue Thucydidem superant: tristcs ac j^'uni.Polli(h
nem imitantur; otiosi^ et supinl^ si quid modo hnp^
gius circumduxerunt ^ jurant ita Ciceronem loct^
turum fuissei verba sunt Quioctiliani 9 I. Q. X. s.
p. 9^6. Ut vero orationis vitia, judice Quincti^
liano» VIII. %. p. 698. 9 ^ facillime fiunt manifesta
contrariis virtutibus^ sic contra yirtutum ratio
optimc contrariis vitiis aperitur, Igitur cum ba>-
norum Oratorum^ auctore Cicerone in Btut. c.
55.9 duo genera sint, unum attenuate presseque^
alterum^ sublate ampleque dicentium, ac presso
illi Oratori, qualis Asinips PoUio fi^it^ cavenda
maxime sit inopia et jgunitas sive siccius, yid.
, . ibid.
(r> VkL Cic* Orat. cb 44* sq^. c« 68^ sqq. conf. c. os./ia
Brnu «• S7» SS. 45* Quiofctll. I* O* IV. a. y. s^r. IX. 4* p*^u
|uo loco Rato dicitur, qaamquam dUigtutissimus eompositionis ^
Tersiu tsmen in oratione vltare non potuisie. De liujiu diligentiae
loraeceftii Y)d. QuioctU. X. 3. imprimia p* 930» W* Dlligenter
loqiiendl landi opponinir inquiimte dieere; rid. Ctc. .1» Brau
c 37« In nimiae dlligentiae stndio et affectatione propria amit to-
ftlwla, eslmitnia ^ esiumniard. vid* H U. ab Sroesd In LcB, Tt&KU
}Mf Uct* ▼• €siumni0ri.
ibi<i« tbhf. e; Sd~8$.4 proclive ittk| ut t^oUio^s
kiitacores itl vietnum diligeatiae .vitium delaberen^
ttir. Iti ifloerate^ quemadcaodiihi iu PoUione^ ferd
iiotatur fiiffiia: diligentia i nade .Di(my$. HaUcam«
in Dinareho^. 115. iii V 'itroHidTiiPi in^uit^ mI
ti ^lvoi^riW itoTMAaHs^Ai tthii&wtii ^ ihrtm #
m2 ^in^xpfli^ maX taiarpo^iy iicA SyOXMg* oSto^ ^
fflo-iy ol 9ep\Ttix,dUov^ lMe2 ^Am» i^ i )» m)* l^mi^hrinf^
Neque adeo (pcendi ^enus copiosum , quod oppo*
nitut j^uto, aut hilare,. ci^ contra^ium est tris'»
te^ ullo modo' consentii; cunl summo diligendai^
Hcudio» Nam nimia cura ddsttingit brationem^
toee etioresoere eam sinit Gerte cum Quinctiliard
de Asinianae eloquentiae noti judicio ocimie con*
Venit Rhetoris Senecae. jientehtia» Excerpt. Cdn»
trov* L. IV. I^caefat. p4 441^ 441 : Asinius Pollio
floridhf etat aUquand^ in.jdechnumdo^ ^uam iii
agendo i illud strictum t^us vt asperum , et nimis
ratutn in dicendo judickm^ adetk cessabat^ ut iu
inultis illi i^enid opus csset^^ ^uae^ab ipso viss im*^
pttrabatur i neque abhoiv^' pbilosophi censora,
Bpi^t. C« : Bollimls Asinii ^Qmposisio est saUbro^
'sa ef exsiUens^ et ubi minime csispectcs ^ reli&tura.
Denique aptt4 CicerancntviMsnia^ dcsinttnti apuA
PoUhnem codunt (ari)(y exc^is paucissimis^ quac
• . V? .'^ .'.-./ \ :. : ad
(t) £k VeHssimd kuhnkenit coiijeetan pro lUiv^itt tiiU 11111«
.Crtt. ONt*.dO«»0.. jp#,6w ..)
.' (a») QqM t\K.^m^ VQ«ibttl0rumj|'^«^^f>^« <it f^^^''«> Vlf « ^
l^ltowlc tcn9«ci ia X4¥«. Xfi^to. ^hfet. V. 'f^r«,
ad.oMam modMi et 4td unum tXGitiplar\^AjiHr$cta
tuttt* Quo tamen in ;udicio oba^icoitts .^onet 9
auctoris condiliamid sf^ectare) ut Cieeronis com-^
posicionem cum Asiniana contqidat: quae compa-
tatio>minu8 Asinianaeor^tionis praescantiam, quam
prae Giceipniana defeottai prodere debuit,
Auctor dial. de Qratu c. $5. Ciceronem, Cal-
vum, Asinium, Caesarem\ Coelium, Brutum»
genere coqsentire, specie ita dtfferre statuit, ut
strictior sit Calviis y numerosiar Asinius , etc.
Quo loco Schelius pro numoromr reponere tenta-
hvLt. morosior ; sed frustra, iavite Moiliofio, de
Patavin; Uv. c.IV. p. 40.9 qui Asinium boc novo
inoroaitatis vitupecto augeri cupiebat. Quod autem
43cheliu8 et Morbofius hac conjectura uti ' volue-
rilnt^ ut auctor laudati dialogi secnm ipsein con«
«ensum rediret, qui c.ai; yidetur, inquit, mifd
jlsimus ittter Menemos . et Appios studuisse. Pa^
cuyium certe^ et Attium^ non solum tragoediisj
sed otiam oratiombus suis expressit: adeo durus et
siccut est: id non reputantes fecerunt, pronuntiari
•kanc.^ententtam ex persona Apri, qni malignius,
.quant verius , antiquos oratores insectatur. Neque
obest buic numeroaiutis laudi judidum ^Senecae
philo^ophiv Bpist. G«t si apte ftctasi observ3tii>
nem a^d partes vocemus (i)« Confirmat vero
Ahc-
(i) Ne h6m!nes, lecto SchelU loco fal Almdiic. lul diiri. ItiUL
t» fttf. not. 14. et Moriibfii» Hi c^roreoi* laMtet, nonciiiluiii
est, Qucm SoaeHM locum «x ^^dodttiiao-liwSairto Vo MaaBtfi^
^acloris diaU de Onu te&tiaiomuqi QuinctilinDas,
.J. 0. DL 4. p. 853. 1 versus ia oratione aQimad-
vertens » praecipue ^ex^metroa , imprudenti fere
excidtrt ^ guas BruPus^, ipap componendi duc*
tus studio, saepiss/m^ facit^ mn raro yisfr
nius^ scd ctiam Ciccro nonfiunquam. Habet enim
diligens cura componendi, praesertim ia orattone
numeris ac rythmo apte vincieaoa, magnas ver^
auum dicendorum insidias: quamquam omne hoc
gfcnus vitiosum s^t 9 ^t longa animi provisione fu-
giendum. vid. Cic. Orat. a 56 , 57. 68. QuiactiU
L 1. p. 852. sqq.
Praeter summam diligentiam Quinctiliaaus, X. i.
p. 917. Asinio tribuit multam invcmioncm 9 cl
consilii cS animl satis. Inycntio quae sit, quan«
tgeque in omai oratioae auctoritatis , aotior res
est, quam de qua ezplicari debeat* Neque fu-*
gere quemljuam exisdmo, ab ifoc palmario pfficio,
oratioaisque virtute, Oratores praecipue ceaseri
aolere« coaf. Ernesti , in Lex. laud., v. inycntip.
CpnsJUi et animi satis^ non dicitar ex quadam
disciplioae formula, sed commuai ac vulgari vo-
ca*
dlctnir, currenees in oradone nnmeros inbibnitfe, nt teneram de-
licitamqne modnlandi voluptatem reftigeret, in Quinctiliano non
ezitare: nisi quod lioc Idem tradatnr de Domitio Afiro , I. O. IX. 4.
p.'837. Acddit antem Morliofio, qnod multls nsa venire solet,
qui aliorum indu«rii ad otiandum abutuntur , ut » Quinctl-
liano ne inspecto quidem , falsnm testimonium a Sclielio mutua-
fetnr.
c^bulorum txm i m prin^ piertitieat «d prudentira
Oratoris, ingeniiqoe Vim, qua univeream oratioN
pem regit et illuminat: po$terius ad affectus per>
HJdveiidos concitandosque , et ejrpressam in ipsit
bratione dicentis coptentionem^ ^qonf, Cic. in Brut^
^, 66. 77.
Quamvis magnus Orator Pollio, et in eadem
fidhuc» qua Cicero, sanitate eloquentiae florens,
«ttamen a nitore $t jucunditdte Ciperonh' it^ lon^
ge abfuit^ ut videri possct teculo prior. Quinctil^
]• U X. I. p. pif. Hoc igitUF colore potuit
Aper, in dial. de Orat. 1, !•» Asinii dictionem
jikcitatis ac duritatis arguere, quasi «apiat Mene-
niorum Api>iorumque aetatem, Ac fecit siimm^
ejus diligentia, quae eloquentiam velut ^ompedii
bus ligat, ut nunquam ad istam orationis la^ti<^
tiam ubertatemque adsurgeret, quae se in Cicferopcr'
^undit. '
Mos Asinio fuit, fidem faciente QiiinctilianOi^
nobilium poetarum versfbus orationes su&s orharet
Sed praestat ipsa Qiiinctiliani , I. 8. p. 9*., vfciba'
jipponere. Credamus^ inquit, summis OraPoribus^'
qui veterum poemata ^ vel ad fidem causarum «
vel ad ornamentum eloquentiae assumunt. Nam^
praecipue quidem apud Ciceronem^ frequenter ta^
men apu^ Asinium etiam^ et cetfros, qui susif .
proximiy vid^mus Bnniiy A&aii^ PacuvU^ Luci*
fii^ Terentii^ Caecilii^ et aliorum inseri versus^
Summa non eruditionis modo gratia^ sed etian^
jufunditatis: cum poeticis voluptqtibus (turps af^
^ensi asperitate respirent^ qtdhus aeeedit non me^
diocris uttlitas^ cum sentcntiis eorum , velut qui'^
Jbusdam • testimoniis ^ guae proposuere , canfirment.
conf. X; !• p. 879.
Eloquentiae ingeDiique dotibus adjunxit Asiniu^
optimum dicendi uiagistrum , usum ; quem frequen»
tein habuit. Igitur cum multi, parvo ingenio, li-
teris Dullis, ut bene agerenr, agendo consecuti
sint , notabile est dictum , quod Plinius alter ,
Epist. VI. ap. n. 4, 5,, vel Pollionis, vel tam-
quam Pollionis, se accepisse scribit: commodc agenm
do factum est^ut saepe agerem; saepc agendo^ ut
minus commode : quod fliniuis , . ipcse verissimum ex»
pertus, ita exponit, ut assiduitate nimia facilitas
magis, quam faculus, nte fiducia, sed temeritas
pacetttr. Ceterum statuit Polliov:oinnem orationis
facilitatem verborumque copiam ex rerum demum
cognitione reduntforet in quam sententiam egregie
dixisse fertur: Mak hercle eveniat yerbiSj nisi
rem uquantur. Dictum servavit Scholiast. Cru-
-^quii ad Horat. A, P. 311. p. 653. Ex Asiniano
expressum est Horatianum, A. P« 1. 1.
Vcrbaque proyisam rem non invita sequcntur.
Itzy qiioniam pulchrum est, in secundis tertMs-
^quc consistere, atque ut transeUndi spes nonsit,
• magna tamen laus subse^uendi, vid. Quinctil. XII.
II. p. IX 13. conf. Cic. Orat. c. i» 2., Poltid^
qui Cicerone arcem jam tenente eloquentiae, ageie
coepit, judice tjuinctilitno I. I., oec parum fa
vi-
vica dignitfttis Jiabttie, nec .paruni ud ^osterodi gla^
.ria^ mdiditi adeo, nt. ad summa sit prorccttts
incorrupta yh^ -et facundiq: Verba sunt Taciti^»
^nnal. XI. 6.; nam in re tsnta eminer^ eit^ c^
:p4t duQs csse^ Senec* Epist^ C, •
f
SECTIO II,.
Dc /isinic PolHone dechmator^^
$.eBtat altera hyjus Capitis pars, qua expllcanda
est Asinii Pollioni& inter Rhetores apud Senecan
declaioatio. Miram rem dicas, principem Oratq-t
rem et civem inter Scholasticos, Cestium^ Porciuoi
Latronem, JEiisppnem Romannniy Arellium Fns-
cum 9. Alfium Flavum^ Buteonem, alia obscuia
nomina , in controiversiis ac iictls causis declaman^
tem viderQ ; praesertim si. quis antiqui Oratoris di-
gnitatem, Rketorum abjeccam conditionem jepu-
.tet. Attamen.qttivis clari hi civitate viri , h^ Ar*
runtius, M. Atiirilius 3caarus', Pas&ienua, T. La<«
bienus, Q. Haterius, Cassius Severusy Marcellua
Aeserninus, alii^ in hos declamatorum coetus de»
.«cendisse memonintur. Est autem ixita haec res in
linius M. Senecae auctoritate posita, de cuju^ in
. CQpsignandis bis declamationibus consilio ac ratio-
^Wt paucis monere oportet,
Rhetorem M. Annaeum Senecam , jam seriem,
«filU rQg4VQranC| ut de deolamatoribus , qui qtUden
4n ejus aetatetn incidissent, judieinm suum prodd«
•ret, et quidquid sententiarum' deciamationisve ab
4Uis' dictum fuisset, ex memoriae latebris excitaret
-ac perscriberet. Igitur seiiex revertitur in 8cho«
las, ac declamatorum , quos cognosset, memoriam
replicans, de singulorum simul ingenio exponit,
simulque auditarum a se deciamattoniAn loeos ac
sententias literis rustodit. SuasoHarum autem ac
Controversiirum paulatim invaluit, ut certa quae-
^m essent <ic fika et tmlatitSa argumenra: in qul»
bus vario modo tractandis Scholastici operam con«
sumebant* Itaque eamdem controversiam alius alia
narratione».quge$tionibu8,^ divisione,, colope^ ten«
tabat: unde potuit Seneca, quod diversis conventH
bus dictum declamatumque esset, una saepius rela«
tione coiijungere: quippe qiii id tautura agebat, ut',
qua qujsque^ ratione. siugula argumenta solitus fui$-
aet persequi, patefaceret* De nuione vero, fQvmi^y
hi^oriil, hujils i^stituti declamationum habendarum
niliil tradidltj; Quod eo molestius nobis accidit^
quia ex hari^m demum rerum notitia rite aestimai[i
poterit de singulari prineipum virorum cum Rbeto-
rum sehdlis exercirationibusqae neCessitudine: quam
rursus <|ui iriterius persp.exetit ^ miUtum se profe-
ci§se sciet ad^ifitelligentiam rerum. ui^ban^um, im-
perantet-Augustp , .omnemque conditionem . litficar
vum ac siudiorum ; 'quibiis tum R.oma florebatV P^
nitius percipiendam- Sunt' aiitem ceteri fere 'auc-
tores, ac receiitioris aetatia yiri docti, iu R,heto-
fica^ fcumiilis et di^ciplinae partibus, Progymiiaap
M ma«
. jaate , Suayoria , ContrQ?era(a , explicandis , : vei!^
fcosi; in hoc ipso vero declamandi instituto, ejoa-
^ue usu ac progressu,..decIarandi8, muti. Qua-
propter de toto. hoe negotio ex iodiciis ooni^uUis
sapere cogimur, Ordiaiuur ab ipaa notitoe d^cldr
fnandi»
Dcclamare et dechmatio ante Ciceronem alift,
qua vulgo ipostea^ sigoificatione dicebaatur. A»>
guunt loca ;apud Cic. in Briit. Ci 90« et Seneo.
Controv. I<. I. Prae&t, p. 68, 69. (i> Noca*
•bit
(1} Toras SeDecae locat foedissime comipcns est; quem fn
•^BC ftre modinn restitui posae opinsmur: H»fver$ altfntm «».
9U» ( Tbeses ) Grateum quidim esi , s$d $» Latinum ita troinsla^
tum , ut $ro Latino tit^ Schotastiea eontreytrsid multo roeentior
ast, Sient ipsa deeJamatio apud nulium auetorem antifuum , anto
fpsum Ciceronem et Calyum y inveniri potest, Medo nemen lioe pro'»
diiK «tc. Gronovlus id L» n. X!ontro7. XL p^ iSi. illnd ii/Zf-
rjm nomen^ noa «d dieses referens, nodum in scirpo ^nae^vit*
Seqiiencia,^/^»/ ipta deciamatio^ a prioribus divuliiimus «uctori-
tate Codicis MS. Academiae L. B. Dein nullo sensu editjones
ftabettt .... inveniri potest; qui deciamationem dixtitrguit. Ait
-^mim^ detiamart' isty jam nen mdioeritsr diion^ M^ne alterum
futat demejticas a^ereitationis etse, atternm v^rae aetionit. J^
de nomen^ etc. fii>t deelamationem distinguit ^ yerae aetionis ^
glossam esse suspicor alicujus librarii , ,qui ex Ciceronis aut Calvi
loco, nesdo quo, at deperdico, Senecam illustrare voliitt. Quam
Jolu SchUUIni^a^ ex ccffrettfiotie sut natlnn jactat persincuitatem ,
.•aqufair ipsi dt perspicuicas, aon litigo: an item aliia sit, Kehe*
inenter dubito. Jpsam glossam ^ cui, utpote veteri» et in vet^rum
fide Scriptprum fundatae, sua salva est auctoritas, ita ad sensiu
tntegritatem emendavit Hamakenrs, Y. Cl. sieut ipsa dectamatia
ittfiidnMihmAmicuram antifftum^ aiste iptttm Vie§r$$nm at Caiyum^
bat eaint deelaniare antea , non mtdioeriter iicere ^
Senec. L'L <i); quod ftee rabulae convenit: dH
8tinguitur dicere^ iquod unlus Oratoris est. vid« ^r^
nesti in Lex. laud. i. dicere. Dein significavit de^
chmatio , foremium 'actionum meditationem , XJuinc*
til. IV. 9. p« 325, qua ad pugnam'forensem yeluA
fraepilatis exerceri iolchant; Idem V. ra. p. 455;
judiciorum consiliorumque' imaginem^ ibid.ll. 10;
p. 164, Hoc sensu declamatio usurpabatur de prae^
paratione causarum verarum ac forensium » qua
conjunctione quae vis sit vocis veritasj intelligl
potest exU. II. ab Emestil. I. y. veritas^ et Wyt-»
tenb, B. C.' T. I. P. L i*. 04, iffV vid. practerea
Quinctil. V. 73. p. 473. Ubi exercif athhes dixit^
quae foro pnfeparantur : Cic» ?h'ilipp, V. 7.
Quinctil. IV. 2» pi 8*5» Dein vevhx deeiamare j*
dec/amatio^ propria facta sunt 'Rbetorum 9 caUsa«
rnmque fictarum ^ et tratislau ad bmte ilhid genus ,
quod iiriiiiKtiKiv vocatur, ac notare coeperuiit pe*
culiarem quamdamdicendi tbrmam,' quae ab omnt
verae actioniB fbriqye praepamtibni sejuhctaf fuit/
' • Hoc
invtniri pattTsf; J^/ deeinniationem iisHnguunt. Afunt $nim i$^
tiamure §sse eismare nvn meiiticritir. Jam b$n$ 4it9r0 ititismm '
putant^ ctc. : '', ■ *!'
(i) Et vid. Clc. ad Div. QI. ii. In Verr. IV. (6. pro Rosdir
Amerino c. ap. Hoc sensu Cicero, de Qrac. X i6., opponic 6uni»
quf tancuni in itciamatorio sic opere jactacus, alteri, qui ad dicea-
dum omnibus ing^ni^ anibtis imtruaus accesseric. coq^ «4
Ms
Hoc sensu deeiamatio usurpatur apud Auct. dUlU
de^Orat. c* 35. et in schali^ decktmare^ ibid. c, 31.
Hac ratione declamayit Nero publice, Suet. de
cl. Rhet. c. I», et ad mediam fere aetatem Juvena*
Jis, ammi magis causa^ quam quod scholae aut
foro praepararet: Suet, in ej. vit,: et quefitur
Quinctil. V. la. p. 455, do declamatiombuSj quac
cUm jam ab illa ycra imagine orandi recesserunt »
atque ad solam^ cpmpositae voluptatem^ neryis ca-
Tc^. Eodem, modo ponitur declamatio ibid, VII»
3. p. 5ii.i dcclamarc^ XL x.. p» 980«; dec/a^
^anteSj^ II. la p. 162* XI* i« p-.p^^.} declar
mandi ratio^ quae ex qmnibus npvissime inventa
dicitur, II».io^. p. x6i..CQnf. ibid. p. 164« decla-^^
f^^rr^ apudSuet» deJU. Gramm. c. 7« Plin. Epist»
II. 14. n.. 2. Hanc vocis vim respexit Suetonjus ,
de c\. Rhet, cf« i.^ plerosque Oratores docens,
ctiam .declamationes edidisse... conf. Senec«
Rhet. 1. 1. .p. 67., Hinc derivatum est, eadem uo-
tione , declamator^ , vid. Cic. 4^ Orat. III. 34. .
Orat. c. 15« Qwnctil. V. 13, pi. 472. IX. a.
p, 779. X. 7. p. 955, Fluxit autem haec signifi-
cationis immutatio ex ipsius rei facta temporis suc-
ce^^u conversione. Qua de re jam accuratius dis*
sorendum est*
Non declamabant veteres in rhetorum scho-
Jis (i), *sed juvenum exercitationibus orato-
riis
(O Auct. dial. de Orat. c. 31.
iits (i) praeSrant Graeci summi doct<Mres 02)9 «I
lirinciped in cLvitate viri, quoruni domud optimt
juvenes frequehtabant ^ veram dicendi , viam vdut
ex oraciilo pecebtes. Hos illi Oratores , qui in di»*
cendi laude consenuerant, formabant quasi eloquen«
tiae parentes , noh hiimanitatis solum communi ducti
oi&cio^ sed amore.quodam operis, nibilqu^ hone^
stf us existimantes , quam docere , quod qptime
sciebant. Quinctil. XII. 11. p. ;io8. conf. om9>
Bino Cic. in Orat. c. 41, 4ft, 43. Classicus 10«
<us est apud Auct. dial. de Orat. c. 34V conf. Gi!o«
«lov. Observ. IH. 23. p. 654. sqq. Sic Cicero ae
adcdescentem saepius futsse apud L. Aelium,, eum«
que audire perstudiose solitum fuisse^ scribit ipse
in. Brut. c. ^ : ad se autem postea Coelium do-
ductum^a patre profitetun vid. Quinctil. 1. U Sic
fatisam, Hirtium, Cassiiam, Dolabellam; in mo«
rem praeceptoris exercuit 9 quotidie dicens audiens«
que. Quinctih 1. 1. et VIIL 3. p* 699. . iCic. ad
Div. IX* 16. 18. conf. epist. 20. ei ^d Quint. Fr*
JII- 3» 4- ad IW^- VIL .33. Suet. de cl. Rhei*
c. I. Senec. Qontrov. L. I. ^ Praefat. p.^r^ 6ip
Eodem modo P. Vatinius, ad Diy. V.jia , Q. Vo»-
lusium Ciceronis discipulum .vocavit, et: dieitiir
•'.... , Mu-
. ■ i . ^ . i , • • •
Ci) Quod totum geiius dicebatur 'c^mmentath ^ cmmiutsrfi
(Cic: iu Brat. c. S9, 90. conf. c. %T* 7r« ^8. 81.) de cojus miji
'ptrtibtttex^onft Soec. de d. IUiet.^c. K *
(a) Cic in toc c. 901» . ,
M 3 • ■ '
Munaticis t^bttcus Cicerdtiis diseii^iiliig ab Hi^
iiymo m Chron. Euseb. ftd tt. MDCCCCXCII«
conf. Gasaub. ad Suet 1. L Ab haii iiistitutionte
firofecti^ eflsdea ejcerditationes in ipso dicetfdi ad
hmorum itinere tepetiverunt. Cicerone neitio diu«
tiBS causas declamitavit ^ vid. Tusc. I. 4« II. 3«
Quinctil. IX. 5* p. 943. Suet« !• 1. $ qui iu ptae*
turai post laborem fori, cum aliis claris viris schoM
Ittm Amonii Gniphonis frequentabat: vid..Suet. de
jU. Gramm. c. 7. Macrob.. Satum. UIj 12: et
tradunnir Ci£. Pompejus, M. Antonius^ Augus*
ttts, juvenilem aetatem egressi, declamandi consue*
t^dinem rev6casse« vid. Suet» de d. Rhet. iL u
in Aug. c. 84, /
Hae vero omnes fuefum causarutn Veramm ejtetw
citatioiies privatae) quibus usus aut praepantbatur
aut renovabatur : quarum magno studio homiitihug
injectO) mox secutum est^ ut harum ipsarum eier-
citationum discipliua quaedam et velut ars consti-'
tueretur, ac professorum. doctorumque magna mul^
^tudo existeret. Aperluntur Rhetorum scholae^
qttarunf <^ito-latius serpit cum dtgnitate auctoritas.
Rhetores ipsi ih principum virorum contuber^ium
ac familiaritatem ttcipi , plerique iii ordinem Sena-
torium 5 et ad summos honores pervenire. Suet. 1. 1«
c. 1« Declamandi consuetudo, non qualis ante
ftterat,,administni et pedissequa usAs^ qqae adbi<«
bebatur modo ad praeparandam veiam aeclotiem»
sed tamquam peculiaris quaedam etoquentiae pars
rCt fomiftt «d quam digne tuetidam iittiic jam alU»
^mesticis exercitationibus opuaerat, cdebnturac
^piropagatur. Cujus lei cioisa partim quidem ex
/:ommum». et apud Graecos et apud Romanos^
^loqueutiae» tamqoam fatali ^ cursu illuatratur^ si
«nimadvbcecimus, .artem ejusque praecepta^ cum
^mum omnino non adhiberentur, dein usurpari
.coq)i8se ad jnstruendam eloquentiam et augendam;
ita tamen, ut eloquentiae ars servir^, ac subfectt
csset; doiique disciplinam scholae, postquam ge*
merosa eloquentiae vox in rebua publicis conticuia»
«et^ unam regnum ac ' principatum obtinuisse. Ifk
Homanorum autem lep. accuratius definiri potest
causa, quae declamandi studium, quod distingueiip
dum est ab officio praeceptorum Rhetoricea trft»
dendorum^ tam brevi temporis spatio adeo insignir-
ter auxit et amplificavit. Nempe eloquentia primuui
pulsadeforo est ac statu mota bellis civilibusi quo»
rum armis posteaquam resp. absumta^ et in unius
potestatem redacta esset, una cum libertate exstincti^
doquentiae publicae altum silentium, velut fre«
num, imponitur. Quo facto primum accidtt, ut
R^etorum quae esset in civitate vis et auctoiitas,
^ppareret, ipsique adeo ex tenebris in lucem exi*
rcnt. Florente enim eloquentia in rerum publicft*
rum tractatione, Rhetorum turba Oratorum spko*
dore dbruebatur, et omnia reliqua stu^ia, quae
ptit magis erant ac desidiosi recessfts , quam actio-
Ais» in hu}us agcndi dicendique sapientiae umbra
de*
delitescebant* Dein factum est^ ut eldquetitide^ tfe
sua ditione regnoque exsulantis , omnis moles ruo»
ret in es^ercitationes Rlidtoricas t a 'quo inde teio^
pore auctus est scholarum ludorUroque. nmiierus^
recitationes Institutae^ et ad custodieoda celebratt«>
daqne dicendi studia pri^ti conventtis habiti^ ia
quQB, tamquam inportum et asylum, eloquen-
tia 9 reip. luce orbata » confugiebac. Accedebat
unius imperii, quale Augosti fuit, (^portunitas ;
qua fit 9 ut 9 ^agendi administrandique partiUus in
nnum translatia, soleat reliqua civltas in $e^ ad
omne artium diaciplinarumque^ genus colendum re»
dire: unde tranquilUor nascitur aequabiliorque doe«-
trinarum et omnis omnitio ingenii cuhdsprogressio^
quam ubi agendi officium omnes pariter occupat.
£x his causis explicari^ possunt Rbetorum ac
)>rincipum virorum post bella civilia conventus»
md celebrandum declamandi studium, non uc foro
ptttepararetur, sed tamquam materiem quamdam
ac gehus dicendi , quod in fractae eloquentiae locum
substitutum fuerat, sive potius ex ejus naufragio
^epitum ac servatum,
^ Videntur autem primum privati fuisse< coti*
yenttts Rhetorum sive Scbolasticorum et. aliorum^
cu}nsvis dignitatis hominum, sed eloquentiae stU'»
diosprum^, in domum principis alicujus viri, sU
ve alia loca, convocati. Circa Rhetores id im«
primis animadvertendum est , fuisse iderosque^
«odem modo ac Grammaticos, ttbertinae cohditio^
* nia
His (i)^ et iir cHentela viri dignitate conspi*
cui j qui eos in familiaritatem , saepius in con*
tubernium recipiebat (2). Docebant ac decla-
nabant in nobiliorum aedibus (3)9 in locis publi-
cia
Ci) ExempU kuiie apud £o6t. de cU Hhee. c $• de ill.
Oramm. c. 6, 7. 10. ii. 12« t3- 15- idt 17. 18. ad. dl, 23. No-»
tabile imprimU exe^pIOiri esc lil Tima£fene , qui primo servui ,
dein usque ad ilmicitiam Caesafis Aogusci fclix, posc liujus etiam
inlmicitias a tbta civitare dilectus fuit. vid. Suid. v. Ts/uuLyittitp
t. IH. ^. 468. Senec. Rlietor, L. V. Controv. ^XXIV. p. 392.
philosophus , de Ira , III. 33. Plotarch. de adulat. et amici discr*
p. 68. B. Seneca Controv. L. II. Praefac. ^. 146^ 147. ' Bftindas ^
inqutt, rhetor^ gques Romanus Rontae thcuit, Ante ittam intrs
libertinos praeceptofes fulchlrrimae disciplinai tontinebdntur:
et^ minime probabili fnore ^ tiirpe trat docere ^ ^uod honestum Hrat
discere^, Sueton. de cl. Rhe:. c. i. Rhetorices, ait, magna prttm
fessorum ac doctorum profluxit copia , adeo^ue floruit , ui non-
nuVi ex infima fortuna in ordinem Senatefium , atfue Ad
summos honores procisserint, Qood vero Pliniuft £pist« IV. lU
Hheioric^s professionem conc^mtu liotare videtur, 1d magis valec
In uno Licinianb , qui , relegarus 6b incestum , R!iet6r de Oratoro
factus fuerac D»in, praecipue extra urbeni, haec professio mc.>
gis magisque honorifica evasit; qua iti re c)Uaedaiii habet Peri^oo,
In Praefat. ad Aelian. p. 22.
(2> C. Albutium Rhetorem Plancus drator iu cohtuberntum tt^
cepit: dein darus Rhetor, prbpria auditoria instituit: Sueton.de cU
khet. c. 6. fiodem modo Timagenes hist6ricu$ in Asinii PoIIionif
contubeniio cohsenuit; Senec. de Ira I. 1.
Cs) M. Antoiitus Giiipho docuit primuin ih t)ivi Jnlii donltf»
pueri adhuc , deinde in sut privatd : Suec del Ui. Gramm. c. 7. i
Verrius Flaccus, nepotibui Augusti i^raeceptor datos, ciini ton
ichola in Palatlum transiit, ^t doeuic in atrio Catilinae doiilus,
^uae pars Palatii cuhc erac ibid. c. 17. Declamantium ac recitan*
N ' tiiiai
ff ^
tis (i), vel iuditoriis propriis (s)» Adefant tis schoUM
toepe Oratores ac Senatorii ordinis viri , sive audienctt
gratid, sire se exercendiy sive alias ob causas (3).
te
flom coefDi Itf doimnn taam ^eiplebat Quadnitai^ fir ^uidani
jOpulentni. tid* Arrian. Epictet. Dissert. L. III. c. as. $ 23. eif
Upton. ad b, 1. edif. Schweigb. T. IL P* IL p. 759. Alia exeraplc
, funt apud Plinium , Epiat. Vill. la. Martial. Epigr. IV. 6. Juve-<
Hal* Sat. L la. VIL 40. Senec. Suasor. VL p. 50. Accommodart
buic usui poterant veitibttla elegantiora et spatiosiora, quibiis
«puf esse forensibuf ac dlsertis ad eonymtus exelfienios^ judicat
t^tiniv. L. VI. c. 5* edit. Scbaeid. vulgo c. 8.
Ci) Lenaeus, I>ompe}l M. libercus, docuit ia Carinif, ad Tel«
luris aedem f Suet. de ilL Gramm. e. 15. Cestiui scholam babuisser
tidetur in bidneo pubiieo, ex Sene^. Excerpt. ControV. L. III»
Praefat« p. 428. ; sicut Eumolpius in balneo carmen recitasse tradi-'
fur ar Petronio Sacyr. c. 90. p. 436. coU. Horat* Serm. L. I. Sac.
IV. 75, 7<« conf. Vitruv.vV. n. S a* ec W. Gell, et J.P. Gandy^
Pompejana, Lond. 1817«— 1819. p. 249, e^o. In mulcis aliis lo-
cis declamationes babicae sunt, ponidbus, teraplis, theatris,.
basilicis f siqnidem boc coUlgi potest et locis , destinati»
finltimae consnetudini recicandi. vid* Auctt. laudd« » Walchio ^
Piatr. de modis Hteras colendi ap. Rom. $ 3« ii^ Parerg. Acad.
p. 62. sqq. Vossius de Imicac. c. VII. S 10. In Athenaeo , quod
jfostea Hadrianus ad recicationes faabendas exscrni curavtt, itideni
controversiis declamatum esc. vid. U. 11. a Vossio L L
(t) Dedamabant domi snae ^ .quemadmodum Albucius, Senec^
Controv. L* IIL Praefat. p. 234* et in propriis audlcoriis, Suet«
de iU. Gramm. c. tf. Gnipbo docuit in domo sua privaca, Suetw
Ibid. c. 7« Condttxisse item aedes videntur^ sicut recitaturirt
de quo moie vid. Auct. dial, de Orat.. c« 9« Voss. L 1. $ i3«
Scholae sive auditorii alicujus Rhetoris, cum pulpito et exedra,
jeliquiae , exstanty in ndnis Pompejanis : tabula est apnd Gell 1. !•
,.Tib^ 7$. conf, fab. 68. ^^
(») Scbolam Gniphonii eiari viri, in bis M* Clcero, Praecor,
fre-
Ifihaed igimr aQditoria» sed privati«| toqy^nisie
^ridentur Schplastici et eloqaentiae studiosi (i). Po.<
ptea adnilssus est ad has declaoiationes popi)lus:
guod tamen teippore Labieni et Asinii nondum ipi
Usu erap ^ peque ilii unquam fecerunt ( 2 )•
In Ms adep (coeUbus (3) declaniasse fei-tur
Asi-
Ifrequentanint* Sn^t. t. i. c* ^. Casslas Seirenii tfadkttr intratse
^cbolfls, cum redcatttrus esset in Milonem Ceitios. Senec. Et«
«erpt. Comrov. L. HL Praefat. p. 428. Oomitius » nobUissimiis
yir ac cpnsularis , coepit poscea Ahetpns circumift cf dteUmarf^
Senec. L. IV. Controv. XX>^. p. 327. Latro dedamabat con-
troversiam, Caesare Augusto Mudienie et Agripfm, Idem L* ll»
Controv. XU. p« 195. Plinlus , amid Uberii praeceptorem quaesi*
-Inrusy schoias firequencabtt , in quibtts adsid^aot m^lti finatorfi
krdissis viri. Kpjst. IL 18» n« 1 , 2*
(i^ Discermintur in his coetibus declamatons sWe Rhetons tt
Oratores, ab ipso SeOcca L.lII. Contfov. XVI. p«234. Quo pei*
tinet, qood de Fabiano notat Seneca, Contror. L. IL Praefat*
p. 146. eum dedamicasse tam diligemer, Pt pMtarfs fif^m iifi
jstudh fdrari $ nen per Htud alteri praiparari : eumqtte stu^uissa
tloquentiae ^ nen et^quentiAe eausa^
(») Senec, Controv*. L. IH. Praefat. p. 219. Athutium nest
etudiyi frequinter ^ tum per fotum annum quinquies sexiesve pe*
fulo dieeret^ ,ad seeretas exercitationts nen multi irrmmperent^
^uos tamen ^ratiae smae peenitebat. Alius erat ^ cum turbae s§
tommittebat , alius , eum paueitate eontentus erst, Idem » ControV*
L. V. Praefac. p. 349. Labienus dec/amavit neti quidem pofule^
^ted egregie, Nou admittebat populum: et quia nondum haet e^m^
4uetude erat ipducta; et quid putab^t iutpa mc frivel^u imctati*'*
. »«V. Excerpu Controv. L. IV. Praefat. p. 440, 44 >• Pellie Asi*
rnius nunquam admissd multitudine declamavit, ibid. p» 443« /)a<«
, sUmabat Muieriut admisse pepule «f tempere,
. C^) Quos diverN^ fUisse a ac^cUif, in jqu|s jBOffiiisi f neri ^ae
;f«venes ym^iitm% C^i^c. Exc^pt. Q^n^roy. L. lU, j^npCatf p.
Na 4*M
Asinias ^olfio , cujus sententiaS judiciaqire S^
iieca laudat Suasor. 11. p. i8. L. L Controv. VL
p. 126. L. IL Controv. XI. • p. 180, 181. 185*
Controv. XIIL p. noi. L. IIL Praefat. .p. aiu
Controv. XVI. p. 227. 235. Controv. XIX. p*
^54. Controv. XXI. p. 271. L. IV. Controv. XXV.
l>-3ii>3i** Excerpt. Controv. L. IV. Controv*
11. p. 448. Controv. III. p. 449. L. IV. Con-
trov. V. p. 45^* Controv. VI. p. 453. Fuit au-
tem PoHio Asinius ex eo genere literarum patro-
tius , qaalend Titiniuiri Capitonem praedicat Pli-
nius, Epist. VIII. 12. yir est j inqwit ^ optimus,
et inter praecipua seculi ornamen^a numerandus :
colit studia^ studiosos amat^ fovet^ provehit ^ mul-
torumque^ qui aliqua compotiunt ^ portus^ sinus^
praemium ; omnium exemplum ; ipsarum denique
literarum^ jam senescentium ^ reductor ac refor^-
mator. Domum suam recitantibus praebet; audi^
toria^ non apUd st tantum^ henignitate mira fre^
quentat. Pollio etiara videtur, princeps Orator
ac civiSy declamantium conventus apud se cou-
vocasse, Rhetoribus quoque ac schoMs hospicium
et domum suam praebuisse. Certe Suidas, ▼.
Hahloiv^ T. ni. p. 164.5 et ex eo Eudocia fn
Violet. V. ar«p} n«^/ow Tow vQ^ivToli 5 edit. Villois,
' V* 355* PoUion«m , auctores sunt, cognomine
Asi*
4Q8.') ex dletis intefllgitar. Cefertim qni plura de hoc. decIaTnan^l
iisn cognoscere velitV ei- ex recitandi consttettidine , qu^m abcur»-
tius tenemits, ad decisifehtiones coniecturt.erit-ftciend»
Astniuia, successisse in scholam Timagenis Rlie*
torki. Hunc autem Asinium probabile est, fuisse
Consularis libertum (1)9 quem patronus in re*
lictft schoU obtinendft adjuverit. Timagenes vero ^
bistoriarum scriptor, quem memoravit item Sui-
das, V. TifA»yiniQ hropiKig^ T. III. p. 469., Jn
Asinii Pollionis contubernio consenuit ; vid. Se-
nec. de Ira III. 23: quamqnim' Vossius, de Hist.
Graec. L. I. c. 24. , hunc alium esse putat ac
Timagenem , Alexandrinum Rhetorem 9 de quo vi-
dendus est Suidas v. Ti»»yim 9 1« l» P« 4^8. et
V. ff^iivuislQ 9 ibid. p. 417. 9 quemque scbolft
ezcidisse tradit iia ri gro^/ipif^iaMT^ <Jif«i. Nihil
affirmoi illud raodo animadverti velim, non ni-
mis magnifice de Suidae fide sentidadum esse»
nt adeo schqlft non magis excidiase, quam sponte
cessisse, Timagenes intelligi possit; quod autem
Rlietor a Suida , 1. 1. p. 468 , obiiss^ narr^tur in
agro Tusculano, id fieri potuisse in A$anii cpnr
tubemio, qui ea regione villam habuit, in qua
ipse est mortnus: Senecae vero philosophi, 1. K et
Epist. XCI. , Rhetoris , L. V. Controv. XXXIV^
(1) Quae co^tra Tarqainium Gallutiimiy In Qriu de «bictt Clr
jreronic, te^temia est Vossii, 4e ili^c. Gr«ec« L. L c. 04* » Mo^v
bofii, de PacaWn* Liv. c. IV. p.38.., et J. Molleri in Homonymoi-
CQpia« {lamb. 16^7. S«cc. IL c* IV. $ 7. p. 3SSj S59»- Dlversof
f tiam censent J. B. et F. O. Menct:enii , in Bibliocli. Viroruoa
.qOltci^ ai; SfriptU iliu|&tri\iQ]\> I«ips. 1734« S CXCL 9* ifidit S^ i
?• 39^9 293* (1)9 Plutarchi» de adulat. et Htdi^
discr. p. 68. B, Horatii, L. L Epist. XIX. 15^-
16.9 ac Suidae^ 1. 1. v. Tip^^ywn^^ traditio&es de
yiri maledicentia ac petulami libertate in uiiuixi
euindemque Timagenem optime couveniunt. Quod*
ei idem babendus sit Rbetor et Historicu6 9 ex ne«
cessitudine, quae PoUioni cum Timagene interce*
debat , verosimile *es^ scfaolae praefectum esse ab
Asinio libertum suum, postquam Timagenes^ con-»
tubemio PoUionis exceptus 9 otium quaerens ,
(quippe qui Jam senior ad Poliionem accessit, vid»
Suid. 1. 1. p, 468.) magisterio se abdicasset. VU
dentur enim hae scholae^ quemadmodum magistriji
in quadam tutela fuisse ac patrocinio principum
p civitate virorum.
jisinium ^ inquit Seneca ^ Excerpt. Gontrovw
L*
j
(i) Haec enim ad Aslninm pertinere, nobis persuadet reliqno-
Vum Scri]itormn 'con$ensafe. Qaod tdeo mcjhemus» qnia pr6xim%»^
ftniecedenria a Seneca kaod procul dnblo n«n dicta sunc de AsiUitf.,
^d n>tas locus Cp« 35^2)9 qoi pertinet a verhis *AAAIOXI -^ «d
t^X ««^«f * foedissime est corruptus , ut nobis quidem , velut despe^
iratus aliquis, relinquendus sit. Priora correxit Hamakerus, V. CL»
4n HUnc modum: *ABweti9tt S nfu/un9tvy vt rttt etc. — Sie ««
Crat^H , vtnmsthsimus home , at in prooemio ost professus Asinint.
Ijaae se^quiintUTy iH^ferri nequeunt ad taiitab di^nitatis vinmi^
^amae Asittius ftiitt quem.nec verosimile &x liccepfsse h Cke^
tare donum , talentum Atticiim ; neque Paslsie^M gratiare commenda*
tfim fulsse al> Xmperittore crecfibiie e^t. Nobia poHus a Set)ec)l
•t» scri^tuih esse videtur, m haec liostrerali tu HhecoTem Cratow
iiem, sequenuli, ssepe s\»hhnt^ «c. , qucitiadttoaum ante <ttce*i^
suu » in Aslniiim conveniaat. ^
L. IV. Prafif» p; 441 9 44^*9 audivi tt viridbm^ et
f$5tea jam senem , cum Marceih Aeserniuo , n&*
fote suo^ quasi praeeiperet. Audiebsrt iilum dicea^
4em; et primum quidcm disputabat de iJidparte^
iguam Mat^cellus dixerat; praetermissa QStendebat}^
4acita leviter impiebat^ vitiosa eoarfuebat: deindfi
4icebat partcm contrariam. • Eloridior erat aiit»
ijuando in declamando^ quam in agendo, lUud
atrictum efus et asperum^ et nimis ratum in dHr
iicendo Judinium^ adeo eessabaty itt in multis iffi
'Venid opus esset^ quae ab ipso vix impeSrabatur. -^
'Memini intra quartum diem^ quam Herium fiiiw
^amiserat^ declamare eum noids^ sed Panto vehot*
mentiusj quam unquam: ut appareret^ honnnis
^aturam contumacem cum fortuaa sua rixari. .
. Dupiicem declamaQdi e^ercitatiQneai videntus):
«unain instituendi nepotis^ quae potesc aliquQaiQdo
-cum susceptft a Ctcerone dooendi provincift comr-
pacari: alteram suae dicendi facult^tis. Hu|usj,
4uam posteuQid loco ponebaqius,. duo ifnprimis
.genera fuertmt? alterum gemis inyentum est aQ
jnstruendum formsndumque . declamatorem 5 cIqn
^quentiamque , quae ad tu^^ndam rempt in aciqm non
•amplius educi poterat, usuiQtfiB p^rietes augendam
•et corroborandam : alteriim, comparatum ad osten-*
tationem, unice auditorum delectationem spectabat,
:Prioris generis conventus erant privati, iu quibus
.Oratores, c^terique conspicui dignitace civesu, tii!*
«strumentum illud dicendi acuebant- et limabant,
umbratilis pugnae veatibttioi^e cQnteDtit cum in
pul«
pulvefe ac sole dimicare vetarentur. In posterioif
genere, quod constat declamattonibus publicis, s^
jactabant, antiquioribus certe tempDribus, fere Scho^
lastici ac Rhetores, eloquentiam non eloquentiae cau-
6a venditantes. Igitur Asinius Pollio nunquam ad*
missa multitudine declamavit. Unde Labienus , ho-
ino mentis quam linguae amarioris, dixit: iUe trium^
fhalis senex iKpoAffsi^ suas nunquam populo commi^
si$ ( I ). Sive , alt Seneca , quia parum in illis
kabuerit fiduciaCy spve (^quod m^gis crediderim)
tarUus orator inferius id opus ingenio sua duxe^
^iV, Exerceri qutdem illo volebat ^ gioriari fas!*
tidiebat. Excerpt. Controv» L. IV. Praefat. p. 441.
A declamandi negotio diversum fuit iQstitutum
recitandi, quod ab alia origlne manavit. Etenioi
qui aliquid scripserant aut composuerant , ante-
quam ederettt., amicos ad audiendum invitabant,
ut ex eorum jud;cia ad corrigendum emendandum*-
que proficerent. Cujusmodi conventus ipsum coq«
silium jubebat , ut privati essentt vid. Plin. £pist«
IL 19. n.9. III 18« n. 4. 9. V. 3. n; 7. sqq. epiat.
13. n. 1 , 2. VIL 4. n. 7. epist. 7% n. i. 7. sqq.
ViIL 2,1. Hac ratione Virgilius recitabat; vid. Do-
nat. in Vit. Virg. §46^,47» 48. Serv. ad Aeneid.IV.
3«4. VI. 86a.; et Augustus, vid* Suct. in Aug*
c. 85. conf. Plin. Epist. V. 3. n. 6, 7. Ipse mos
est multo antiquioris aetatis: initia pm habemus
in L. Accio et M. Pacuvio apud Gc^ll. N. A.
XIIL
* (t) Conf. N. Faber et A. Schotcns ad h. U '
Xin. I. et HieFonytn. in Chron. Euseb. ad a.
JMDCCCLXXVIII. conf. Valer. Max. III. 7. ex.
II. Dein recitationes publicae invaluerunt (i).
Polllo autem primus advocatis hominibus scripta.
sua recitavk. Seneca Excerpt. Contr. L. IV. p.
440, 441. i^(7///e?, inquit, Asinius nunquam ad^
missa muMtudine declamavit : ncc illi ambitio in
studio defuit. Primus enim omnium Komanorum
advocatis hominibus scripta sua recitaviti Quae
verba si capiamus de conditis ab Asinio recitatio-
nibus publicis (2), aift de taliiun conventuum in-
stitutione , ad quos jam plures convocarentur , qut-
busque laudis major^ quam censurae ratio ducere-
tiir, premimur locis Horatianis, Serm. L. I. Sat.
IV. S2^ 2g. 73, 74, 75., unde publicam recita-
tionem , vel in medio foro , I. 1. v. 75 , tum jam
vulgari usu floruisse, apparet. Perfecit autem Ho*
ratius, ordinante R. Bentlejo, Viro summo, in
Praefat. ad Horat. p. X. edit. Lips. 1764., prio-
rem Sermonum LibFum intra annos aetatis XX Vf,
XXVII,
f 1) Tn hnnc modain T. Livius icripta sna recftavit. vid. Siild.
. V. KepMvroc. T U. p. 3S0» S5I. Sic enim locus capiendus esc»
qnem Vojsiui^ de Ilisc. Lac^L, L c. t6. p. 44« ^^^ interprecatur
de docendi in scholis ofido. Ovidius, TrUu IV.' Eleg. X. 57*
€armitt0 se popuh fuveniiia /tgisse ref^rt. copf. Voss. d^ ImitaC
c. VII. $ 8. Alia ei^empla ubique obvifi sum« coUeccaqiie a Scrip«
^oribus moz memorandia.
. Ca) Uc fedt Vir acutissimns Wielandy ad Horat. Epist. I. ^
▼« 3^ *^^* yersionis ^pist. Hou^ T. L Pf a^«.
O
XXVIIs XXVIU*; atqui natuft est Poeta, nuctofe;
Suetonio in qus Vita^ Coss» L. Aurelio Cotta^
X/. M»iUo Torquato , i. e. , ai raticmes Pigfaianw
«equaris, anno U. C. 688.: igitnr scripta est Sa*
tira IV, quam laudabamus, intra annum U. G»
715, At vero Asinius de Dalmatis triumphavit am*
jK) 714 ad finem vergente: qut cum ante in armifl
vixerit, solus relinquitur annus 715, quo potuerit
inscituti auctor esse, quod vi> natiim, pmniuin
^tatim usu frequentatum sit. Hoc vero qui daii«
4um censeat , neminem foie opjnor. Quid igitur ?
•Senecae testimonium salvum est; et si diligentius
Jnspicias, optime cum Horatjo consentit. £tenim
Dibil I0C0 laudato traditur de recttandi coetibus si<
ve pubtici^, sive privatis; sed de more, bomines
ad recitationes solenni quadam formula advocandi,
cujus auctoritas moris Asinio PoHioni defertur^
/Igitur postea invitatio facta est, sive voce (i),
..5ive codiciUis^ gui ad amicos mictebantur, vid.
,Plin« I. !• III* j8. n* 4. , sive libellis , qui p^n
^blice dispergebantur. vid. Piin. ibid. Auct. dialj»
de Orat. c. 9. Quo facto res paulatim in quamdam
lOfficH necessdtaiem mi^ravit, cum ^dvocandi, vid.
Plin-
^' (1 ) Formiila est apnd Arritn. 1. 1. ibtmmif ftm T^/iijwf /f«xi>«»
^ftifw f> T^ ohU^ Tei/ ^U^^tw* vid. Plin. Epilt. I. 13. n. 4. In^
'toto negocio proprium erat, nt Latlne adrtcmrt , ita Oraece m^
TutkMtu. Arrian« 1. U 9ttfi$MXiAnnu rcdc iauuro/uthwf ^extillni Ht-
^Ba» Ctceronis proicriptionem in domo Meisalike^Gorvinl recicatn»
nsi FoUionem Ailiti«tt^##Kff«r9r«^ Mmee» HmK. Vlif»4^'
Mn. 1. 1. I. 5. n. 4. » turo v^nieodl , vid. ibid..
qHst* 13. n. 6. VIII. 12. Hanc igitur novit&teoi
quod primus Pollio Asinius importavit, id aptis«
sime a Seneca adhibetur ad ambitionem viri in stu-
dio patefaciendam. Videtur autem» cum nunquam
admissa multitudine declamaret, ab hac jactatione
alienus, <;^rtos modo holdnes.ad^itailones suas
iqv^tasse, nec publicarum recitationum pompani
ostentationemque adscivisse. Ceterum de toto hoc
Tecit^.ndi institiito Jam accuratius quaesitum est ^
Yiris doctis, ne huie- arrgumento diutius immoran-
dum sit. vid, Lipsius, Gptst. ad Belgas Cei^tur*
11. Epist. 48« Vossius, dg Imitatione c. VII. sqq.
J. <j. Walcfaii Diatr. de variis modis lixeras colendi
^ud Rom. S 8. in Parerg. Ai^^d. p. &i. sqq« Cellaiv
Antiq, Rom. L, VII. Sect. IJ. $ 12. et Walch. ijQt
^ou. Casaubon. in Commentar. ad Persium , pas»
sim, imjprimis p, ,59. sq^. p« 98. sq. p. I401
iSdit. P^ri9. 16x5.
t.J L
" * O a CA»
*•»
**m^^
C A P U T I L' .
r
PE asinijo pollions histoilicq :e:T
Hi
[ikoriae conscribendae miinus a PolHone Ash
iiio susceptum est, post magnum excellenciutn in
^odem genete ingeniorum proventum. Quae res
uti aetati decus, ita singuloruin -Scriptorum icele-
britati -exitium solet affierre, istorum pkesenim,
qui post occupatam a laudis auctoribu§ di^ctpli^
nae dignitatem , in secundis tertiisve consistunt.
Pollio tamen Asinius cum paucis singularis pak
njae fuit socius , ut rerum , quibus ipse inter-
fuisset ac ^raefuis^et, historiam posteritati trade-v
ret. Qua in causa interdum subirascendum es^t
fortunae temeritati, si noffis ea potissimum ope^
ra invidit, ex quibus debuisset cum de posterio-i
rum Scriptorum fontibus et auctoritate, tum de
aequalium fide et i^itegritat^ , cer^o ej^ploratoque^
judicio cognosci*
Composuerat autem PoUio historias , quaruni
tertium Librum hudat Valerios Maximusv VIQ.
13. ext. 4* In eo libro ^e Argambonii Gaditani
•longaevitate prodid^rat. Valerius, jirganthonius\
•inquit , Gaditanus tamdiu rcgnavit , qudmdiu
€tiam ad satictaiem yixissc abunde foret. Octo^
grnta cnim annis patriam suam rcxit^ cum ad
impcrium quadraginta annos natus aceessimt: cu*
^us rei ccrti sunt auctores, Asinius etiam PolUo^
non minima pars Komani stili^ In tertio histo^
riarum suarum libro centum illum et viginti an^
ms exphsse commcmorat. Celebratum est hoc lon*
tgaevitatis exemplum magnd testimoniorum frequeo»
aia: nam auctores sunt Herodotus L. I. c. 163;
-Anacreori apud Strab. L. III. p. 225. A. Cic. de
'Senect. c. 19. Strabo 9 1. 1. p. 0,1^. B. p. 225. A;
Lucian< in Macrob. c. zo. T; III. p. 214. Silius;
J^un. III. 398: de quorum dissensu vid. Auctc;
laudd. a Dralcenb. ad Silium i. L Idem exemplum
■Plinjusi H. N. Vil. 48. retulit, ex eodem, crecK
^potesc , auctore prolatum Asinio PoUione , qui
nominatur in catalogo Scriptorum, ex quibus Li-
.brum VII i Plinius compilavrit. Historias Asinius
>sup ]ic patrio sermone conscripsit, quod constac
€x Valerii verbis laudatis-., et Seneca, Suasor. VI.
p. 48. Inter Latinos auctores PolUonem Appianus
quoque posuit, de B. C. II. 71. 82. Addendum est
^Suetonii testimoniiQn , deill. Gramm. c. 10., qui,
^Mtejus^ inquit, Philologus coluit famitiarissime
Ca/um Sallustium • et eo defuncto Atinium Pollio»
O 3 nem';
nem; ^Ms U$t9ri$m empoMre agj^sM^ ikifrum
treviarh rtirum omniutn Komuttarim^ ex qtiibuf^
guas yeUet^ eligeret^ instruiit^ aturum praecepf
iis de ratiane di^endi. Qpo magis miror^ Jtsi^
mium PolHmem credidisse^ amiqua eum verba ee
"fyuras saKtum esse coHigere Sattustioz quum sihf
4ciat nil atiud suaderei quam ut mto cilfiiique oS
proprio sermone utatur^ yitetque maxime oiscurU
Ustem Sallustii^ et audaciam ia translatiottibus*
4^uod PoUio scire dicitur, sibi ab Attejo irihil
4iliud suaderi, quam ut noto civilique et proprio
^rnione utatur, id pertinere videtur ad libelluiQ
ile ratione diceHdi, quo i^oiUonem Attejus instra^
^it: quamobrem Vossius, de Hist. Lat. !• if. lo«
cum non satis accurate ita eepit, qijasi breviaria
^rerum Romanarum non Sallustius, sed Poilio ot«
iMitus fuisset*: Suidas, v* Afftmoqi T, I. p. 350^
Aolmo9 nu?i^lav 9 *9co(ixi09. 'lo-ropta^ *PcofAuiKi4
^wfirot^iv iv ^^htoiq i^» Graeca Pollionem scrip*
sisse Is. Casaubonus ad Suet. in Caes. c. 30. etl
G. J* Vossiusy de Hist. Lat, 1. L inteliigere sibi
visi sunt ex loco Plutarchi in Ca^, p. 730. A. H.
cujus haec sunt verba: i H Ka7^apj dg h r^ x^
paw TOfi UofMn{tou yevifAeui^^ ''^v^ *"* iu$fUifOug vi-'
upohq Hiti tZy voXef^laif iJii^ xa) roif^ tiriKTimfii^
^oog^ itmv ip» OTSvi^x^* TeSr* ifioijKJiH^av ^ iU
rouri fii iviywnfg iifnyiyowo 9 %fa Tatog Kat&otp 9 i
iuylvrm TrohifAOVi K»ro^iiffag 9 il vpotjKifiify rii
erpxTiiifAXTa^ x^y KetriiiKi^tnv* Taiira (fH^^i tT^^
^09» Afflmog rk §iifAard *P«f6«iW) fiiy info^iri^
ffixi
Il«i th ViMvmtm rmpk th ritt nmifAify ^EXhnmA
V iw* mirou ytypi<ptm$* tSip V iwotmivrȴ rabf
WXihroiiq olxirmg ytyMmij frsfH rii9 ^Kmri^ti^ roi
iC^pmicog iybttpeiiyrof* ^pmrlarm^ 2i /e«4 frKslovi; i^m*
mrx^xlav Terstv. Quibus , quod €um summa tan*
torum Virorum reverentia dictum sit, nihil minuil
iignificacur, quam Graeca Polliqnem scripsisse:
Ham non di^cit Asinius, se verba Caesaris Graect
consignasse ; verum ipsum Caesarem , quamquani
Graece (in uno alterove commentario suo autepis^
tola ) prodiderit , revera Latine pronuntiasse* Vos^
sium non satis prudenter secutus est Heerenius^
V. Cl. in Coramentat. IV. dc font. et auctorit.
Vit. Parallel. Plutarch. insertd Commentat. Soc<,
Gott. recent. Vol. IV. Cl. Hist. et Philol. p. 136*
ASininm, cujus inter reliquos Vitarum Plutarchea-*
tum fontes , obiter mentlonem injecit , scribens , hi*
storiam suam beili civiiis Graece consignasse: quae
eam ob causam Plutarcho magis arridere debuerit.
Quo loco Vir eximius merainisse non videtur,
quod paulo ante, p. 119., posuerat, Pollionem
Asinium eamdera historiam lingua ktina condi-
disse. Sed recipiamus nos ad Plutarchi locumi
Sequentia igitur , rSy V mroiatvirrav etc. , ex eo«
dem sunt desumta auctore Pollione; quod cum
sensiis ratio indicat, tum ipse Plutarchus alio lo-
co, in Pompejo, p. 657. E. In pugna Pharsa^
Ucd^ castris captfs ^ 0ivo9 h rf ^pmroTii^ ^olb^
iyivsro cxiivo^vXdKav xmi tspmirivruv* WTpnrturxq 3i
'^vov^ i^stmx^^^^lw ^iiA %S7s7v ^Affivvm Uo^taVf
Appianua 1. l. c. 8a. ^Aahiog ii mxhiav^ utt^
K»heipi m f^ix^f liuhiif vtpixTHyu», i^»Kifrx^\Uug
ivaypicPii ysKpohq iipidSjUM r£y UofATnitou* £x Cae-
saris dicto, secundura Casaubonum 1. 1., cense-
mus ejicienda verba, ilg TovTi (u iviyKits uvny»-'
youTo^ quippe quae non videantur ab auctore pro*
fecta, sed ab^alio quodam, qui illud, roSr' i^ou^
hiin^oty^ exponere voluit. Quae ratio confirmatur
ex Suetonio, in Caes. c. 30. -^//V, inquit, //•
muisse Caesarem dicuntj nc eorum^ quae primo
consulatu adyersus auspicia legesque et intercessio*
nes gessisset^ rationcm reddere cogeretur: cum
M» Cato idemtidem , nec sine juref<ifando , denun*
tiaret ^ delaturum ,se nomen ejusi simulac primum
cxercitum dimisisset: cumque Vulgo fore praedi-*
carent^ ut si priyatus redisset^ Milonis exemplo
circumpositis armatis^ causam apud judices dicc^
ret. Qjiod probabilius facit yisinius Pollio ,
Pharsalicd acie caesos profiigatosquc adyersarios
prospicientem ^ haec eum ad verbum dixisse refe^
rens: Hoc voluerunt; tantis rebus ges»
tis C. Caesar condemns^tus essem, nis-i
ab exercitu auxilium petiissem.
Historiarum Romanarum argumentum ignoramus^
nisi idem sit opus , ac belli civilis , quod Caesarem
jnter et Pompejum gestum est, historia. Hanc
quidem magnifice celebravit Horatius, Carm. L.rII.
Od. L I. sqq.
^ ]}ttoiui6ix Mhetfo tohsuU ciytcum ^\y / * ^
BelHqui cauuis 9 '^et] ^Hiii , et mddos^, \ \\'
' LkdU^^ti^ Fortunii^'grirHsqut ' ^ ^|^
• Prihclpbhf amtciiids , eiafma \ ['
^lfohdunf expttttis hihdia truorib^ ,
^PertculoTnrit piehum hjiui aiedey ^
c ^ ^^ Tract^s i ht ifjcedis p^^rigfsU
" ' - Supi>isi$as ifiMrf^dtoso'; '^ ^ '. *
%12* Iftsighe Mestis pfaeiidiim Mfp ']' .
Et coytsttlem P^io curiae. ''' ' ' "^
Nam eorum 9 qul carminis partMi ^prioiA» aS^
tragoediae scdptionetn traxerunt, Ascensii, Cbris*
tophori Landini , t ^^b&tfksfie ' Crd^iHi^ V ipMUi
Cniquii, LaitoQiQi^ aliiDf^uin; ei^ldV dtt\lttm re-^
fuuca est a contra sentientibus» Acrone» Porphy«
xibne, Am6ai<r Maneinelto r- IMIafthleo Bon^iii»
T^raebo, TorraitfO^ Vossio de HSit.^Lat. L Lv
Mitscherlidiio^ afits ^terHni»; cOtthMb^ ihirtts esf
ai Horatiano oandiae explicafidb tl^Siaatiutn U^etl
se Idterpretuifi dissensas , qtieA ^am&i homtinitDt
nagis sibi .ineptaa& pepereruntv luani tei tfifflbttltal'
tttulit. Quodieb rvalnit, ut cum per^^iij bbiia^
rbm iimul magna sylva intefp^tiomtm^ Hascerei
tnr* Nobis certe, n qalhui^ iii tiit@ iii^titi^ti 'ratio2
ne> exspectaripbsse vicfebacttf , ut^ad ^iarm^' illtA
ftfiandum , ni in^ii mcdioirrtta»:'peMtus recfnsttltt J-
Aovae aliquid lucis accenderemus, omiils^badc iMteS
ries, post dUigeqtem pTsedj^ubrab^adhuiic^iddfam •
Mttimentariorttm lectionem , praerepu ^se apparuit.
I^orphyrioli?^^'. l^an^^jt^^U^^i , S^l^'^^^ » ^»?'»^^ *
Aunal. "f. in/.p^wj;47«, l^it^hgf^^c,^^^^^ aUis, e**
plicanda putattia^ (le^(^pnsul.atuJU^/^^ Q. Cae-*
cilii Metelli' C^Ieris d^ ^q.i|ibu$-.CQ8S.^, anno U. C»
693., prinfa Poinpe|i^prassi, £| (;^^^^^ inita esC
•ocietas. Nec. , tamijp ]^0Q.t;am ,^ta , ipj^q^etamur y
quasi hanc nol)is^.^^^mj[c;dib ex*
ordio ducaAiu^^^pperi& Asi|iiai}| ^ijtiujt^: e\si spa^
Hifesto }ndica\ur ^.^^^Pf^tjq '^^ : civilis btstoria^
^ct pecoliariter Pompejani; nam eo pertinent eliam
^. , f; ]^raet$f^i^igocfm^.04mufik.Cm^^ ^
^ l^ .f ei|«mjii.aacpm: repftifit a iCo»* Afnmfdi
et il^ete$l9,.i^)fe pc^iw. huj^jnagifitratu iignafi^
9¥iV: idr ^UH^s Ut .acriifMJdOik» .qiiantce&beat^
W^Wtf^^^'MV^9l^^ dechiraiBt;^ JQiinhDe,^ lii de
%9im'^ tCf ^Mshlt Mic^ril>ua,. 4tt(^ Bollio. historiat
fl^acLJpQf^mefrKinofj aocitfate; odoceret.: fix Ho<
t^pri ^tfyjetjuiffi ad. Aainlom . nostnim .tranM
(em oBoriceiie^ AmA^Suidas^ v. ijM^iiayy» T. Uli
9^ 1)64. ei En^iQSia iti .Vjolet^ 4>c SJS*^ Poffioneiit
^ffi^m.tXi^aQifiiHyn^scr^absefeclMbent^ ^rs^ 9^
r ISAiOM eiLriWNttiii VstofUsi fiaspemuni ^,ser«i«
''\ "i
ttS
:1ftfti «st-W fefiecaf R^bctotiCt Suas. E' {>: 43^; 48.
"fdl^di ftiqnft^Khetor^ Aitnit^\ qul l^errcm^^ Ch
ierokis reafAi fartissime i^fierttefw Pradiihr^ i^ie^
: ironh ^oHehr iotas tx omnibus mh/i^ne nai-fiH; ie*
iiinioftiufH ttffnen, ^uamvis inyiius^ flenum ei red*
'iiit. Asinii Pifilionis. Hujus etgo Virf tot
'taniis'(iiie op;e!rfbu^ liiaasurls ^in crtnne
^aeru^ni', i(*t^edicarc de ingehio ;atqu'ef Itf-
'dusrtii* s'up*erlraciruni^tst/' fTatiira auteni
'^afitfer atque fd«rtuna obsieciita «t cl Cr)*
ftt quidem fac^ifes^decdra-^ct setiectutjeiEr,
'jplrosperaqtte permahsit vaietudo: tirui
^J)ax diutina, feujus instructus erat artl«
*Bus'i cohtfgit; Namque ad priscaffl' Si*
•i^ferftateln juxiiciis ex'acris (1), maxl-
'ttoriinr n6xiDrum' multitiifdo proveSiy^
"^uds dbsfrtV^o^ parfotlriio incolumes
'j)lel^os4ue hab^bat. Jam felicissfma dbii-
kttlatus ei sots petendit 6t geretidi ma«
'^na mun^efa-j^ defllm cohsilid'^ ihdustriia'!
^que. \Uti'nam moderHtius secundas res*^
Ct fortius adversas ferre potuisset. naW'»
tiuc' iitfaeqtte cum venerant ei, ihiltari
eas non ^osde rebarui*. Inde s^unt invi-
^lae tem-p^estates codrtae^faves ln'eum;
irertiorque ilaimfcis agjgfSd^i^ndi fiducU^
(t^ fiz ejusdem fenitutl^Ae UronovlL
^ajx}re, eaiffl s4mttltajt«s*ap.{^^t£ba^t .aikjH
sio» quain gerebat. Sed quando. mprta-
.liiim nuUi virtu;^ perfecta c ontigit» qua
major pars vitae atque ingenii stetit,
^ea jtidicandum de homine est« Atque
ego ne miserandi. quidem, exit(ks eum
, uisse judicarem» niai ipse tam mise*
ram mortem putasset. De hoc fragmento
^apponere [uvat Senecae septentianiy 1, U p. 4&«:
^d^f^are^ ait» '9/fbis posiumy nihil esse inhist^*
riis (jus^ hic^.qutm remU^ loco^ disertiusr ut
jnihi tunc non laudasse Ciceronem^ sed certasse
^^uffi Gccrpne yideatur^ Nec hoc deterrendi causa
dico^ ne Idstorias ^ 4^s legere concupiscatis : coff^
cupiscitCy et pojcnas Gceroni datitis. Locun^ A^*
nianum qyo jure cum Ciceronis facuodia contoi^
^dat, ipse Rhetor. videat , Ego contra, si me^ se;^*
tentia declaranda sit», tantum de TiilUi eloquentift
detrahi putem, quaotum huic compar^tioni tribia*
tur, Agnosco magnam dicendi vim , sententi4«
ruQique frequentia qoncisam orat;ionem; ^studiuqi
Wevltatis video» et. nimiam compositipnis diligen^
tiam,.sive potius insolenttam aliquam) quae tpp-
tam orationem salebrosa quadani. aspecitate afflixi^
Pfaesertim . habent illa f ci^ in eum 9 in fine period|
posita, m(|lestam quamdam et imp^itam construcf
tionem ; ut fere ita collocata esse dicas • ad faci*
lem orationis cursum et velut flumen, quocunque
fieri posset modo,* fnhibendum ac morandnte.
Omnino totum hoc dictionis Asinfanae specimen
^ * iu
^ tid sensuin meum accidit , ilt quod Qufnetilianas
^I. O. X. I. p. 917. ex integris Asinii scriptis judf-
^cavit, egd I)oc unico fragmento egregie xonfirmari
'iSxistimeiA, auctorem , siquidem eum velis ad conten«
^ttonis cum Ciceroniana eloquentia discrimen adigere,
*a Ciceronis nitore et jucunditate tam longe abesie,
"ut videri possit seculo prior. Ceterum sapit illa sen-
*tentiarum consectatio aevi ingenium, et Sallustianam
imitationem , quae omnes fere hujus et sequentium
aetatum historicos inva^it. Haec de dic-ehdi genere:
'cognoscamus de loci argumento » quo proditur in<-
* eigne Pollionis Asinii deM. Tidlio Cicerone judicium.
Iniquitatis erga Ciceronem , tantum vhruat
^quantus si ipse fuisselt, praeclare secum agi exis-
*timakset, PoUio peculiarem habuit rationem dis«
*cordias Civiles, et amicttiam cum Antonio: repre-
'hendendus, quod siihultati , sive publicae, sive
privatae, fidem historicam subjecit; laudandus,
'quod insigni praeconio et suae auctoritatis, et Ci*
*cerpnis causam restituit, verissimoque testimonto
excellentis viri memoriae satisfecit. Rectene an
^secus sentiam , ignoro : meus autem in hoc Pol«
'lionis de Cicerone judicio Is est sensus, quem Iilc
•cloqiii cogor, verius 'de Cicerone omnino judicari
^non posse, quam ab adversario Asinio factum est:
'cujus sententia tam longe ab invtdia, aliove quo*
'dam humanae naturae' affectu sejuncta atque sepa^
rata est, ut ipsa eam veritas peperisse videatur»
<Jua laudis praedicadone eo nJinus Asinius defrab-
^4andu5 est , * i^uoniam eadem judicii imegritate, ^a
P3 O
??»
Ciceroxib metnoriam. tradid.it ^ dc^ alii^^etlani: Poni«
pejanis m bistoriis suis prodiditi qi)^ de re qperae
jpretium est» Taciti, Annal. IV, .34«, locum. suts
verbij referrej qui Cremutium Cordum, ppstuU*
tiim 9 fuod cditk annatibus , laudatoquc M. Bruta ,
C» Cassium Romaporum uUimu^ dixisset^ ^b hi$
imer alU causae suae defensionem duxisse scribit :
Tifits Livius^ eloqucntiae a^ fidci pracclarus imf
primiSj Cn. Pompeium tantis laudibus tujit^ ui
JPompganum cum Augustt^s appcllar^^ ncquc id
amifitpae corum ofccit^ Scipioincm^ Afranium ^
liunc ipsum Cassium^ hunc Brutum^ nusquam Iq^
troncs ct parricidas , quac punp yocabula imponun-^
. tur , sacpc ut insignis viros nominat^ Asinii PaU
fioffis scripta , cgrcgi^m corumdcm mcmoriam tror
dunt: Mcssdla Corvinus^ impcratorcm st(um Cas^^
sium pracdicabat; ct utcrquc opibus atque Aonori-i
bus pcrvigucre.
Strabo h* IV. p. fip^, h..0^7i^ inquit, il itSinoji
,0iroy (fluvii Rbeni), ^TailmJ^MUffXihhv ^AHvioq*'^
'0^^\ II Koi HffTOfAOv slvM^ fUfA\pi/Amif, rous TrXsla Ai«
youT»tf Asinium hunc , quis f u€fit , designaturus 9
.Vir summuS) ]bMacus Casauibonus ad b*i-9.S'acruana
inter Asio^um Pplli^^ncm» et filium ejus, .Asiniuoi
Quadratum, parum cogitate scripserat: quod recte uo»
tavit G. J. Vossius , de His);. Lat. L 17 ^ £go saoe
soQ video, cur aUum.potius iiuelligamus^ quaoi
^Pollionieni Asinium^ c^jus d^Rheao:ikivio ^ta esse
snenrio potult, in enarrandis C. Julii, Caesaris rcbtia
rGiiUicif, si lcirce ab hia initiis beUi ^viUs hwfrtf^rlam
'i 9 ^"
*Philiiipis. imparaiuibiiB «. «GogiMri^^Wei^ft'^' '^^iM
, ^smm ' is de Xj^ermadule ifcbiMt Ic4tor4ce ^ci^itlti ^^ ifHL
A^tbias^ detfl^; gesu Xu»titffktf;;'&^i;^.'4^-lB.
fiHu Parisi lK66/,Stephi«;:aePwr6j<J»l^Vi «ki«li^
»rfAwiW,T4pwi Siiia. v/Wlpit^jiT.cSi-p.^-^S*^.
coll. }fomo^MM\€t, Gfii^c;ai4fi»4e9lbt.il^
U i. Jacobi$: ia Ottalog. T:#tgrttdM.^ WIV^tWi6|[f.
T. XIIL Miwiav. T. III. P.?ilR p5 8?^ P?*
; Jam^ ut buic tandem diapii%i^io9ff>^iR|^ii io^oi
pamus, versimttr 4» n iDpiliiMe^,' ^^oRiS^ AAl*V
atum ki&corkvua!^ s^anum pt^pfi^ IqiilSem M
gOmppnnB/lkcqisei- bellttm '«l^ ^ltiM^^^^Pdtsr^^^
jiim et)Caeiat^;.«9(l tamcii tt)ii\r^ ^M^ ttati^
tatifmeBiita dJtoa^e^ Ht ift ^qm -^ ^ftiiib>(y(Mi^
m. v£x qiiitea'^^nsl^utmr^.fai6tx]#Urdi9^^
narum et belli civilia unum forte, idemque cf^
fuisse. \
Quae fueiit P6ilh»iil6 A»iilU hWdlld #(tt^ re<
rum Romaj»ti!Kiii *St)Fiptoiea ^aii(yri«a«^,^^^Ufliiciia
noQQullis aestiqiari: yomt. ^VIddrittS « iNfakimus ,
1. !• ex graffattimii' attotoribt»,' iif. ^klBus fuere
Herodotus et 0cm^ ttfiiw 9diM^s^^^dtt)itktiii|
testimonio lauda^o^, ^^i ovditite d^Qtt «e^^minaa-
^e «ibi videtur. Eodem digniutis '4^-lfc£nsetur
Asinius ab Appiano, qui de proelio Pharsalico
liwlriw, e^ muUia i^ k coUacia Sotptoribtta,
C^4^
^^^rittitpjZ^i^iX^ if^idf c. 8a. conf. Scbweighk
M^fiP^^*' 1« l :.c. 7sr. T. m* p. 7<^3* Omiiiiia
«^dj^ur ^AnpttVm»: io. Pollioiiis Astaii scriptis plut
JlducUe po8}us9e> quam in C. Jidii Coiameiiuriis»
cpnjf.Sfbwslgli. U 1. p. 764. sqq. Qisie res ncm
lew bab^ ^^QOIfnepdadonem auaoritatis Asinii»
«i. cogitf»,/jcma{itae fidei. diligentiaeque scriptot
fiierit ippe^Appmiis;: de xjuo est. judicium Da^
}ii/eUs Wyti()nl)«cbii, &. C VoL IIU P. IX. p. 93.
*94* .P^ Poliiqais sententift Suetonius in Caes«
iC« 55» Sbj]M4icpt. Gaiesari orationem^, apud jtniUtes
lit /^fVj^|tf^Humspri|>tam , quae feFebatur, quasi
liosteriofi bajlHtSi pjQjQlio; . quo ■:. Asifdus PoUh n&
tmpus.qufdqgt o^iofi^ndi hab^isic Caaanm tU^
Cf^,, sfibitd^ Mffium inci4xsi9fi€. : Summam arri»
j^teitoricy Imdm . Asi^jp «ril^utt poeta: Hofatiusj,
qiMm decl^^K. c^m sngacitat^ pfiidentiaque ad m^
Qim qiu9a^;-inyestig^das et ipondevaiidasV v« u
m^. .^. • . ■ • ^ •-•••> i-'^ ' ^
^/, Mmm\49 MafeUo ^mak.^^Hieym\
^/ SeiUgnfe^causifs^ fif.yiiia^ c$^nmdos.^
LfUfunfg^c F^rsunac^ ^rdvisque
.j Priucipumafnicisias^esarma.
f Nondum^esifiafis tinda cjmribus^
. , PerifiHkfOfi pi^wm ofi$$ aie^Oj,
== lai
4uin exitnia res dilacide ezponendi desctibendiqu(i
fMmlute, ▼. !?• »q<l*
Jam nunc minad murmure cornuum
Persttingh auresijam litui strepunt\
Jam fiilgor armorum fugaeis
Terret equos^ equitumque voitus.
Videre magnos jam yideor duces
ifon indecoro puhere sordidos^
Et cuncta terratum subacta^
Praeter atrocem animum Catonis» "^
^f. Mitscberl. in Argumento et Anhotttione.
Valerhis Maximus denique , 1. 1. , historiaruni'
Asinircum ejusdem praestantiae significatione me«
minit» ut liistoricum non minimam partem Ro^*
manl-stiU appellet.
Sunt veteres Historici minime frequentes in re*''
tiim factorumque testibus exciundis; neque enioi
erat ista religio ea aetate postulanda; quod obser**"^
vavit Wyttenbachius , V. CL, B. C. 1. L p. 91.
Quo in officio si majori cum diligentia versari
s!ve voluissent, sive debuissent, ut nos adeo^
perspectum haberemus , ex quibusnam fontibus
xes tradita quaeque manasset, htstoriarum Asinii
plura vestigia apud rernm Romanarum Scriptores
c^starent. Nunc vero res eo devenit, ut major
immerus sit eorum, de quibushoc, Asinii eos
auctoritate usos fnisse, in cohjecturae positum sit
fCobabilitate, quam de quibui hoc diserto testi«
fponio c^nstat. Igitur PlutardMtt Aslmi JilscprJ|t9«
quas in vitis Pompeji ac Cae^aris )au^vit, iusi»-
per adhibere potuit ad vitas^. Crassi, Catonr&
minoris, picei:pnis« Antoiiij^ ^^^* .Bliniuo» pro^
babile es.t. in Historiae Naturalis Ifibrum VIX. plu«
ra etiam^^ex Asinio retulisse, praeter unaa illam
traditionem» -quam suis indiciis per^ecuci sumus^
JDe Appiano e]:. Valerio Maximo idem . st»it^ po<i
test. Neque Dionem Cassium verosimil^^ est
Asinii fidem nesi^xisse. ^t cum Polyaenus ac
Frontinus.complura Caesarjs stratagemata^prodants^
quae hausta non sunt ex ipsiqs imperatoris Com*
iqentariis, ad manum isti i|ite|::alia babuisse po^
sunt. Asinii scripta^ ex quibu^ sua; depromsprintjr
Atque haec/in transcursu ita a9im,a(lve^^a.,synto^
addamus de aliis quibusdam Asiniis» ^uorum qui-.
dem aliqua ^ad nos pervenit dactri^ae &ma, ne.
diyer^orum auctcHTum confusio sequatur. . ., ^
igitur primMm alius Asini^s est^.qu^pi.&iidas^
V. U»xlav,f T, ilL p. 164. tradit scri{>sisse irifofitm
ifioy Toi 0fKoffo0oif* ,^Ewmi/t,k¥ Tav 'n^oCpmvoy^ Tw(r^,
^in&v 9 h ^i(3?Joig ,$\ Quid quod ivopufnn^iiiAetTmt
Mouwavfoii rdu,^(p$Kowi!^eu non eumdem . auctorem
h^bere possunt» ..A^^mium Trallianum».Sophistam»
^ui in Tjmap;enis scbolam sucqesserit.^ Hic enim.
probabiliter fuit Qmpris libertus, ut «upra vidi^^
mus: iTo^y^ftfiv^j^puiTo^y scriptionem . ad ;unM)rem
quemdam PoUionem i^ertin^re^ jam monuefat Jon«.
sN%.^?.Scp|ptt^^^&I. Pbiios. HL ^. p.^6. 39f-ii
Mofeetvrft. frolat4 de Claiutio PplilQBe^ PUi^i
Ju&iori» amico» ( vid. Plui. Cplst. VIL 31.^»
p. o»/^9^f quam P. NieuwlaQdiu3« V. Cl.^ postea.»
m di^aert. sua de Musonio Rufo» QrlL Sect.L
p. |7.^ sqg. accuratiua definio^m ^rmaviit. conf*
H^eren^ ad Stobaei EcL Phjs. £th. L. II. c. 9.
S 8. f. II. p* 4ft6, 427. ist in Commentat. de
font. Eclog. Joh. Stobaei^ $ 47. P. II. T. IT.
p, aos. Wyttenb. B. C. Vol.,11. P. VIIL p. 130*
pt Auctt. laudd. ^ Krugio , Gescb. der Philo$*
$ 160. not. f« Alius fuit Valerius PoUio» quen
composuis^e 'Ait<'^ U^s^v aimt^^ayiiv mri «rrof^
)(«Zoy# auctQres sunt Suidas in catalogo Sccipt^-
jrum^ &S, quibus Lezicon suum compilavit, y»
.HmKI^w *AK^»vlftihq% 1. 1. p. 164. et v. A$iicipog
i Oixfiipio^f T. I. p. 594. et Pbotius , in Bi«
blioth. Cod. CXLDC. p. 169. edit. D. Hoeschel.
Ab Oratore (iiversus iteoi fuit PoUio Grammaticua»
cujus UbeUum xipi rctw votpk ypAy^fioi d,MpTonfop^'
.yoiVf Suidas laudat» y. n»A/(tfv, f ThKlmj T. IIL
,):. U Eumdem^ sive aUum quemdam Gramma^^
.cum 9 ^espi^xit Charisius , Inst. Gramm. L. I,
p. 64. Pucr et in fcmmno s^xu antiqui dic^*
bant , ut Graeci i vmq f^%) ^ ipouo * ut —r in N4*
Jei carmine^ cofuf friscQ^ Saucia puer filia
8 u m a m : ubi tamen Varro p u e r a puiat dictum^
$6d Aelius Stihj^ magister yi^s^ ^t Asinfus ^on*
jra. Forte idem est Pollio, qui laudatur Prisci^-
1109 L. X. p. &88.; cujus loci verba.siipra sppa«
f/iimust ip Cap« U. Sect. I. p. 8o* Grammaticus
Q % etigm
tthm fuisse videtur» et a nostro diversiks, Aisi-
nius PoUio, cujQs explicationes iocorum 'Virgiti&-
norum excitavit Scrvius ad VirglL Aendd: H.* 7.
•VI. 554. Xt l83, Grammaticus quoque intdfigi
'pot^t Asinius, cujus libellum in Vdleriufh tom-
memoratXiiarisius, p, 75. Verba fetulimus 1.1.
^p. 79.: praesertim si Vaterium itidem GTammati*
'<cuiii facias, quo nomlne cum plures alii fuerunt»
tum Valenus Cato et M. Valerius Probus. De
'illo prodidit Sueton. de ill. Gramm. c.ii.: de
Probo vid. Suet. I. 1. c. ^. et GelU N. A. I. 15.
coH. Vinet. ad Sue^. 1. c. et J. F. Gronov. ali
'Cell. I. 1. Porro nullo quis jure Asinium nos-
truto eumdem suspicetur, quem Suidas, v. ^Afrl^*
ytoq^ T. I. p. 350.^ primum Graecam hlstoriam
Latine tonsignasse n^rrat. Similis causa est altus
Pollionis, ciijtts scripta vefi r9^ Knifftou kXoTrti^j
*Ct Trsfi^ r^q 'Hpoiirov KXoTijg 9 memorantur a Por-
'phyrio, L. I. r9^ 0iXoXoylag iKpoivia^ apud Eu-
sebium , P. E. L. X. c. 3. p. 467. D. De Asinio
* PoIHone apud Hieronymum in Jon. c. 4. et in
'fepfst. ad Augustin. Epist. LXXV. c. 7. S 2- in
Opp. Augustin. edit. Benedict. T. II. p. 155. B.
videbimus in Cap. III.
Ultimo hujus Capitis loco de Asinil studits
poeseos explicandum est.
PoIIio optimus poematum judex ab optiiriis ejus
aetatis Poetis praedicatur: de ^quo Virgilids ced^
mit, Ecl.in. 84, 85. ^
.... ^ -.-.. :-^; . ^
i9aUo Hihatmiffam^ qumvis Bs»rui$ka^ Musam:
Pieridesj yitulam lectori pascitc vests^^ . .! /
y^Uulani jiidici canniqoni suorup inteUigenti dfr
gi^ntique, velut judicii ingeniique praemium» de-
stinans; ex veiissima interpreutione Heynii, Viri
Celeberrimi.v Hpratius, Seem. L^r h_ Sat^ X. 85.
PoUionem paycis illis amicis^nnumerat, quorum
censurae carmina sua plane cpi^mittat; quibus si
placeant, praeclare secum agi existimatutus esseti^
ceterorumque judicia ae vujgi rmDO|:es ^arum cu^
raturus. In bac judicandi elegantia Pollio prae*
terea carminibus. ipse pangendis inclaruit: cujus
laudis testimonium yirgilius immorialiuti commen^*
davit; U 1. v. 86. sqq.
^qIHo et ipsfi fqfiit mya parmina : pascite taurum ^
Jam^cormipetat^ et^pedij^s qfd spargat arenam. ^
QfiiU^P^^Q.^ 4m0t 9 f^niat^ 4 quo te quoque gaudet^
MMap^antiilU^ ferM et riibys^ asper amomum. ^
.Neva Mm/^^ , cogitanda Siinf cum Servio e|
2ieynV>9 praecbura, qualia npn ante facu:^ nani
njmis sfibtjrt^ ac docta est Burmanni explicatio,, qui
ex Acrone ad Horat. Epist. I. Epist. III. %6. intelligt
jubet df carmine Epico, in quod tauii praemiun^
c^vexiiat. Christqph. Landtnus etiam, a^ Horat^^
1. L, beroici carmiqis 4H:riptiQnem ^oUioni tribuit^
nescio quo ductus argumentQ^ certe de veritate
^i^l^tus. Q/io te quoque gaudet^ scilicet, yemf
Q 3 ^P
«M5
\m^ L «•: kd cttniium ^igefidovw iMliltatetf^
vid. Heyn..«d.hfr L\
Genus, in quo poeta Asihius versafus sit» di(4
•ftnitit Hdratius, Caite; L. tK Cdrm.l 9. 'sqii;
i\.
r
^PaulktrA stitrie^ Mhid W^OgbeMat
' Desit tAeatriscmox^ tM fubticai
. Res i^rdinaris^ grande rhunaf :
j Ctcropio Hpetes cothurnOi
^ Serm. L, I. Sat. X* 42. ^ 43.
; i
>l
v foiUtfre^uta '
/Vj^^ t/j/jA, /^^^ ter petcisssoi
. . . ..' . 1 : • . >
. i. e. tragoedias scribit jambis teriiariis. jaffifiotf
chim trimetros tragbediarum verst» esse,- hotanint
' qudque Acroa et.Poiphyrio aci Hbrat; i. e. Seho^
llastes Cniquii ad h. 1. fdem linniiadVirtity-iD^
Horatii inentem ita ihterpfetatuf ^ ^dt' AsinH^m^ ^^be»
ta celebret optimum Tragoediographum : quenr
|>hilargynus ad Virgil. Ecl. Vlir. 10. tri^dedid^
rum scriptorem vocai. Asiniui'-Verd iterttln Viir^
^ano praeconio omandus' est, iLA. VlB. 9. titii
tu mihi sewmagni siiperas Jofk \axa TimaHy ''
iSJy^ oram Illyriei legis aequofh; en erit unqumM'
ille diesj mihi cum Uceat tua dicert factaf^
^n erii^ ut liceat totum ndhi fetrt per orbem
" - • • ; • - .sMi
fytmniM 09t^ kffs , at^e- Aano^ siHH iempora circurri
JkaeirimtJricei*edbram tibt serpere lauros.'
- PblHoiieni. edifli Ws tersibife •dpeVtafl:, noil Au^
gustiitn, am-aliinii qQemqi^y^ i&agis in*coh-
fttMio l»«, '41ISM1 quod *Tht)iiitiif'doetprum laudatisf
testiafHtoita c^firimri oporteit. /fd ^. 10, soiii
3lfh0cieoj ek. iSenrius, ^sr/iT, *%4^i^9^ ideo' h6d
ilii 9otti0i9e ^etum yolant^ quoi et ipse utriusaui
linguae Tragoedihrum seripior fuii. *Quae ratid^
\m% vcra e^ti nnta illa /0/dr Sophocho tui carrnind
digba cothurm^ baud procul! dublp notant, /nar^^
goedias tuai^ Sophocle dignas^sXvQ ad Sbphocicani
gfavitatem majestaeemque compositas.
' Ha» peetieae- facultatis ' in Pollione ' laudes,* st
mtiii nemoria^^ tenuissent A. Schottus et N. Fab^r,
tioti> .tantopelre la&orassent ' inr Senecae ' RKetori^
Ttt1»is y Suaii^- 11« p. iS. ^ at poeta Pollio Asi^
nius afeiat : unde factum est 9 ut eetc<ri etiara
V. V. D. D., J. Gruteras, J. F. Gronovius^ et
J. S^hultingiu» miro consensu illud poeta corri«
gerd, aut evellere e textu voluerint. Cetera mioiis
ifeete sese hiabi^anlti quae matata et variis .modi%
tentata» nec dum ifiinata sunt, itiud,^0^/tf, doneq
e]4ismodt lectio ^inventa fuerit , quae evidenti pro^
babilitate animum feriat^ nol^is ^uidem Hac se ra«
ttone tuefTvitietur, qiiod "detnonstt-ari haud facill
ifegotio^ potestv' quomodo hitC^Tgaotk fere in vuN
- - gus.
gus, etab hoc loco aUe!», ftcaltatif ipMcicae POla.
lionis pn^edicatio m textuifi intpere potiierit, Ne^^
que enim videi^tur postea Pollionis tragoediae ff€«
quemi lectione totae fuiss^: quod vd apparet tA
Quinctiliani silentip, L O. X* i. ; cum unua Au-
ctor dial. de Oral> q. 21. Asmii tragoedias m^
mprtu Haber^t auteiu talis 5 qualem desideramas , %
sdsterioril^us judicibus &cta mentio certiorem prae*
stantiae significationem , quam ubi con^icqae dW
gnitatis auctor ab aequalibus, iisque poecis, in.
coelum fertur. Ceterum haec ita dicta sint: nan.
Ipsii res non amplius est nostri judicii. ^
£x Asinii fabula aliqua unum nobis : versxcHluiBt
deprehendis$e videmur japud Charisiujn 9- 1. 1. p. 77»,
cujus verba referemus: Ef antisies habct amhti^
ta; ut Farro dmn^rum quarto^ et Oeeroin Ver^
rxmquarto: ^t Pol/io^ veneriK; a^otistita cy-
pras^ Rro cupras reponendum esse Qp//yW, mo»
nuit me. Hamakerus» V» Ch^ itnde existit. Jam«^
bicus cVmeter acatalecticus, in bunc laodum C(mk
«tituendus: .
FinirUtinnlUttt (SlprM.
Pes secundua est spo^idaeua ex Comicorum ft*
Phaedri more. Ipsum versiculum suspicabatur Clr
Hamaker ex ChorO repetitum esse, a Veneria sa^
cerdotibus cantato*
Bpigrammata^ quod ^tudii genus maximos Otat»
tores et i^ oblectationibus ^habuisjse, et in laud^
PQSUisse» Plinius Secundua obsemvit Epist. VIK
4o Asiniuip quoque scripsisse, ex ejuJsdem Plinii
Epist. V. 3« conficimus : ex c^uo genere nihil aeta*
tem tulit: quamquam Asinii Quadrati epignimma
est apud Brunck. Anal. II. 299. IIL 13. edit*
Lips^; quod, si fides lemmati, inmembrr* addito»
habenda ost| Sullae ^etate * scri^tUQi' e$se videtur«
Salm^sius tamen , annotante Jacobsio , in Catalog*
Epigramm. Antholog. T. XIII. p. 865. , % iH nou
inedta, de Ma pugna cogitabat^ qua' Catilifiafiae
factionis vires fractae 'sum.-^ X)perae pretium du«
ximus» rem referre; nam fusius inquirere, et ipsa
rei vetat obscuritas, et nihil ad hunc locum, eta|
ifd ad buGiC locum, nibil ad institutum nostrum/
C&m
m
C A P U t Ilt;
HB ▲IIVIO YOJLLIOHB 8CJILIJrTOI.^til
c
«BJraoAi»
kc
.oibae posteaqtiafli ifl liberalisslmb boiiaftiilQ^
cultu literarum » ingenii moBuinentorum magila coi«
pia exstitit atque varietas^ hujus quasi literatae
civkatis censendae ptovintiam multi sibi sumserunt^
Cujus qHidem provinciae eum pars sit, errorum
ilienorutil fiotatio, sive res spemns^ siveVerba^
si quae siknt ab insigfnibus viris de aliorum scriptis
prodita judicia, itla eo minas a nobis negligi paf
cst^ quo propiiirs censores isti ab auctorum aetate
ibfoeninf, et quo minorem censura ab invidift^
tliove qnodam bumanae vitiositatis affectu, Ia«
bem suscepit. Ad hoc censurae munus cum se
dedisset Asinius Pollio, in eo ita se gessit, ut
tequalibus Scriptonbus nonmiUis }udlclo suo no«
tatis, ea de causa ipse a posterioribus censoribus
pterisiut notaa subierit^ Complexus est auten^
cett»
S9i Ht
CMttfi SQft^ Qiwtiwii ^uidm flOt^HMiimif ^ Sattttii
ifiiitn^ Caeiarem^ CiceionentKl»ivta«« Qu^vopi4
tor nqpii ^ivi mptt pffaeclaci» pttestaniium Joge«
iitorQm' operiliua jiidicid tractiBdOi huflc pecuUvf
kem^ eomqiie .ultnkiimi. diapotatiofiia nostrae» la#
n» dektinavimMU .De akigulis ddnceps. yriAe^
'^^ SaUtts^nai (jrispiiai iLSiliiii» rqtfehtindil Uk
kitULdm ep^ola^ qnam' ad^ Plancum scri^stt^ au^
iDtOFe Oeliio^ :R 4« X.iitf«'« ^de.peMiari» ttl
Videtur, libello objeoit.obseletarMt Terboi^itiii stU4
dium 9 in quo ipsi auxiliatum fiiisse Attejuot
JE^hilologniti retnUt; Siiekoiiius.| de ill. (^c&nm*
c. id., deAttejov Jaquit, Adnlm.^Hf^i inlibro^
quo Sallustii scriptd ttprehtndit 9 ut tAmid prisco^
imm ver^m i^acMipnc otVidi, iut trddiSk< IU
€9in rem axi>uitorium eif;ejcir maXitaie ft»h
dam Attejus praretextatus nobiliis C^raiM
taaticus Latinus»! decIam)aotium deiilt
de adjutor atquje praedeptqi^ ad suniv
tnam VhilologrUS ib itemet' odfmlna^ui^
tnepistola ad Phmcum Asidiiis iiomtit^ qucKl Sali
lustins in primo Historiarum maris transittim tiaase
nilssumque navibns factum,^ iMi^sgrcssum appek
laidt^ eosque^. qui fretnm. ttsn«ariieranti qnet
transfrttassc dici solitum est ^ t^ans§Miis cMklti
l^iius U U ipsa vetbs' Sjfllustil ex P611ione po«
^ iiuit) ac deia iatnperiitm, allatis exemplis^ cq#
liBtare instituit^ An tcro et* (^poc isq^iiebenrianis:^
B. si qu*
4Ua iii Salltmioni Potlio sinimtdvertit^ ' affactsrtio*
nem spectabat verbornm priacorum: in cojus ani*
madversionis societatem Asinio molti se aggrega->
miit. Nam Augustas Sallustium verba rexcerp*»
sisse ex Ortginibus Gaconis tradidit, testai^e Suet»
in Atig. c« 86.; et Lenaeus, Sompeji M. liber-
tus, Grammaticus, SMusimm priscorum ^ Catotm^
fac iierbprtm inerudiP^simum furtm appellavi^, auT
ctore. eodetn Suet. di^ ill» Gramm. c. 15.: Quinc-»
liifanftsaiitem» L O/ VIII.. 3. p. 689«^ noto Cris^
pttiB epigrammate incessi scribit:
^' :J5# ferbs antiqm' mukum furatt Catonis,
Crispti Jugurthinat 'conditQr iis^riat^
Hlnc ditta apud Saflustium sanctt et antiqut r^
fett:, ibid. p. (^5« , ductart txtrcitut tt patrart
Mbm. vid* Paceus et Burmaim. ad h. 1. In eo«
dem generei A. .Geliius Salluatittm vocavic nort^o^
rem^trherum^ N^ A. I. i^.^^^a&s^tmyfa^di stu^
dium praedicAns , ibid. IV. 15;-, nonnulla ait vir
cBsn t>os|e non indigna reprehensicttile } QuinctiUaoo
9vat$M\f icx Oraeco:trauslata tsst SaUustii plurJ^
^a^ t)bservahte^ I. O. IX. 3. .p« 804.. Huc etiam
peFtinent exeEaph^. notata a Seneca. philosopbo ;
Epist.CXIVi.-r
- Pollionis Afinii de C. Sallttstia fiidiciilm imeb
figi.vix potest^ 4110 jure mbltis yisiim sit m;iledir
fiiiniae et iai^iittads accusari poMe^.niii reltqttam
etuiiii
«tUm-turbam censonim eJustSera inalevolentme crl«
imine tenere velint, cujus hi causas proctil habuei-
runt. Et si alfqua in hts rebiis vis est auctoritatls,
quae certe niaxima est^ Asiniam Pbllionem censo«-
rem commendat cum insigni3 peritla judiciique su^
btilitas, cum aetaris ratio, quae efficit, m in stn.
gulis Scriptoribus aequalis optime de novis obso^
letisque verbiS , eorumque^ proprio usuv pronun^
tiare atque edocere posteritatem ' possit. Praetereai ,
testis adesr ipse Sianuscfus, qui suam, a* Polliond
ipsi dbjectam affeetatioriem ^ cujuscunque aevi judii .
cibus comprobet: cujus scripta quamdiuin homi^
num manibus ttiint^ tamdiu Poiiionis censnrae saa
fides constabit. ' '
De C. JiiUi Cafesaris^Commentariis, Oallici Ci*
vilisque belli Pdmpejani , Aslnius: ex aitero illo cen-
surae genere ita jiidicairit, ut non orationem spec-
taret, sed res ac han^ionis veritatem. Tedtimo«
trium est apud Sueton. in Cacs. c, 56. Caesaris
Commentarios Pol/it^ jtsiniuf. parum diligcntery
parumque integrd veriiate ' composit$s pirtat : cum>
Caesar pleraque^ et quae per alios erant geua^-
temere crediderit ; et quae per se^ yel consu/to'^
"^iel etiam memoria lapsus yp^rptram ediderit: exif
ttimatque rescripturum et correc^urum fuisse. De
I10C PoIIionisjudicio ita sentiendum esse opinarattr^
m illud et magno pretto statuamus, et gravissi*
Iniam ei auctoritatem tribuainue. ^ Nam primum
Astnius Caesaris rebus^omntbus, donn militiaeque
R 3 ge*
194 ^f^
gt»i$9 iU Uiterl^it^ iit c^rum.cua^ iatenoii cogol*
jiow^ tum. frequexui vsu .valeret; si aoimum ^
scribeadum adjecisset» cet^rorupi fidem auctpruoi
dissenBu suo ekv^turos^ ^covsi^usfls 4emum si^
A^cessiow confirmatu^us, Dei^ Asioius eQ fuit ae*
jpessituduais vioculo cum Cae^^e ^ofijuoctus, ut
4^ qus «cripJtis si judicaret, beuignissime judiqa^
lurusesset; atgue I^no prope de so metum prae*
beret, ae censmrae iQtegrit;aci amor ac pietas oSU
cerent^ ^d haeo Pollionis de Caesaris Commen«
tariorum.historica yenute unicuiu ex tou^ antiqui^
Ute judicium superest ; ceteri^ de, orationis prae«
^tantia prodideruqt , de rer.um traditarum fide.nofli
item. Igitur a nemine PoUionis judicium repre^
hensum esse accepimus) prftetefiiuam « recention?
l>us quibusdam Cwicis» ;quorum iq. hac cau&«
nulla 'Cst;. auctoritas« . Comra PoUionis censuram
j^rohasse videtur r^um I^omanarum gravissimua
^uctor, AppianuS) oUseryaoi^ :$ch^veigh|us« td
Appian, T, III. p. 763» 7^4« ^ ^t Plutarchu^ aded
in vitis suis Caesaris Commentariis raro ac parce
psus est. Ipjsa denique operis componendi miq.
^usmodi fuerata u€ maqum rescribentis et corrv
^entis aliqnando exspectare videretur : nam Coow
jiieotariot suos . Ca^sar non meditate, neque 19
jotio, SC& inter armorum streptoim c^rumque actio^
xiem ita co^acripserat , ut de singidis eventibu^
#ubito iD chartam referret: non ipae historij^qt
(sondens, sed alios volenft is^&s^ parata^ undp
•Mneient, 9i.i vcileQt scribtre Ustbrigm. Ex lnc
^bftanea open quantaoi uoiversa acriptto iacegn^
^eritatii accurataeq^ 8d«i jfptulam feceric^ ftl
*fiohis iBoeotibua imelligitur.
Adwsrsus CiceroQem PoUio Asiniiis, quod sa^
•fius a nobis afiimfdversum cst, iniqttior esctitit;
^ujos qmdam parteni ii^iquitstis transtulit td TuU
4iaaae censurain orationtSf Igitttr CfceroiHana& aa«
taxis ^oqtteQtfaMque ydttt almnnus, uti dktit V|l<#
dejus, I{. s& Si^,.prinfum hi^uit quamJam ca«|
^Cicero^s f#ciiQdia contentionem , quam aliqunio
jldecbrnivit» cum ipsum Sextilius Hftnaf in dorao
Messalae Conrim recitaturttif, jdvogisset, atquefo
principip sutim cj^rminis sui hunc versum non s.iuQ
• m^ensif leciUsset :
pollio enim Asfqius qoa aequo animo tttlit, st4
Messah^ inqnit, $u^ ^id M» Mierfim si$ in Jk*
$no tua^ yideris: egp istumauditurus mn sum^
4fii mtuf ftd^r^. Atqttc ka CQQiurre3(it|t ne aeci^
«Iftioni lnte^essett Auctor m Seneca Rhetoti^
^fiu^^.iVI» ;p« jfo^ Ddn A^itUW.se dedii^.ad dtctio*^
.QiA vitia CfcerQnianae ioAmwda* Tesciqionii 6^
4ni t^t penca QainQtiliaAmQ ^» \% O. lajx. %\ p«
4050« NetfUfi fpsi Ciefirikm^ ^ky: BemiQ^th^nes i^
giAtur Si^is esse fierfecUis^ fuem^H^vjsixi^i^ tir
\ ...»
€€rte eompasitiohem ilttus cHam dpud ipsum r0>
prehendunt: nec Asimo utrlque^ qui yitia oratio^
fds fjus etiam itdmce pluribus in locis insequun^
tur. Pater Asinius utrum Ciceronem jure an m«
•forii' reprebenderit, a nobis quidem, in hac mo-
.aumentoruni penurta, dijudicari nequit: sod ^uo^
.cunque modo fecerit, si inimice fecit, culpandus
.e8t« Notior rei; est ac testatior de filio. Gallo^
^qui libros scrjpsit de comparatione.patris et i^
^eeronisj auctore Plinio, Epist. VIL 4., Qui m iia
.invenisse se refert epigramma Ciceronis in Tiro»
<&em suum, quo rkcto hos extudic versiculosy.ex
quibua de scfiptionis. Galli propoaito apparet : T
Huum libros Galli legcrem^ quibus iUe parenti
Ausus de Cicerone dare tst palmamque decusque^
Lascivum inveni lusum Oceroflis^ es Hfo- 1
^Spectandum ingenio^ quo seria condidit^ et qu0
. Humanis saHbus ^ muito yarioque lepore
'Magnorum ostendit mentes gaudcfc viromm. '^
' Ciceronis defensiohem adversus Asirdi Gaili ti^
ttros compo^uit Claudius Imperator, Ut eonstat
-ex Sueton. in Claod. e» 41« Ex^Galli libris, vk
videtur, specimen reprehensionis Tullfanae servaf*
VitGellius, N^A. XVII. i, Ut quidam^ inqtfiH
fuerunt monstra» hominum^ qui de diis immerta^
hbus impias faisasque opirtioms prodiderunt: itse
4fonnuUi4am> pMUgiosi^ tamque yUordes extite*
-^' rutO'
,.#«19^ (^in quibUs stn^t Gallus AsMktt ^ tP^LaPm
gius Liciniuij ctsfsts liber esiam ftnur infMio tU
^^k j' Oeer^mastix^ ut scribere ausl^siot^ M.
^ CicwMem parum integre atque improprie atqtS^
^incpnsisferate locutum. Atque aiia quidem , quac
^reprckenderuht^ sieque ' dictu j neque auditu digna
*iunt. Scd esum in hoc^ in quo sibimet ipsi pra^
•ter cetera esse visi sunt yeriorum pensitator^ sub^
'^^ssimi^ eedoj quale id sit^ consideremus. HitH:
rcxeinplum sumii: ex Ciceronis Or^tione pro Coo*
lio c. 3« quo loco reprebensores isti exisdmt*
ibant yerbum poesdtere non tantum non proprie^
• sed inepte eciam positum esse. De qua objectio-
• ne Gellius 1. 1« cum explicando, tum refutaiido^
ifusius disserit : qui L. !• c; &a> patris Asinii^
tamquam probatae Scriptoris Latfnitatis , aucto-
ritate 42titur ad tuendam significsitiohem ^ verbi sis^
peresse ^ pro superstitem esse>:^ quoniam Asinius
vPoUio in epistoia. ad Ciceronem, ad Div« X. 33«
^4ixerat , neque deesse reip. robf ^ neque superesse.
. In Titi Livti , celeberrtmi: iristoricr , scriptis^
^Asiniqs Pollio reperisse sibi visu^ esc quamdam
'-pMavinitatem: . de qua Poilionis censura disser**
tationem conscrijpsit Dan. Qeorg. Morhofius, quae
^editi est inter ejus Dissertat. Academ. Hanib. 1699«
.4«.p« 471. et repetita in Livii editionis Drakenb.
.T«. VU. Est vero bujus . judicii testimpdium po»
.Bitum in auctoritate Quinctiliani , qui » L 0.
- !#• I. c. 5. p. 65, 66. 9 peregrJna , inqiiit , porto
S es
p^jp ommbtts prepe dixerim gentib$$% pi ktMf^bmu
j»f inHiikitm etitfm muluk^. ymruntA T4ee9 ic
M^u^t et Sabimi e^ PraetieHini$ ifufi^aiex. iutm^
^ eortm sermone ^semem Vec$i»m Lttdiiui Hh
-^tatt^r; quemadmoidum PoUio in Livio\ jiefre^
J^niiit Patayimtatefn 9 iica omma^, Isa^e^ pro Ait^
.fM«(i> habeam: et L; VIII. c. i. p. 4M7».^S.
^ifortm iUie tattkm% m vitiosa mmty pra^cefi*
:^ui: h^ fifin aUermm est admonere ^ uf Hjet
^am mirdme peregrtna et externa. Mtdktis etrisn^
•ftdbus loqumdi r^ttiiQ non dedt^ inyetdas^ quos.cti^,
^iose potms^lo^i dixeris^ quam Lajtine: fumoda
*€tilh yfttiea ant4S. .TAeopkrastutk^ bominem aOa^.
^i disertissimum^ ^nnatatd tesdus afectatil^tic vett^
JU^ hospitem dixit: ncc aJio sc id deprehendisie
dnterrogaea respotkHt^^ quam qtsod tnmitim. jhtieet.
^Jaqueretur* ^t..in T. Liyio^ mfrac facundiae ryV
:T>o , putaS imssc PoMo Adm^ qu^mdam Patayi^.
.nitatem^ Qptsre si ficri potea^ U yerba omsda »
^/ yos^ Imjm. ahnmnt^m urbis oleans j ut- enuSok
^fiomana plane yi^eatur^ ttoij^ . ^iyitatc dotmfa.^
iHaec loea» quamvis lon^iora, quod integra ^
posuimus, id npbis moj^.ln grayioribiis profatl-^
fuoi est«
De objecti Livio Pataviiiitate,. qaae iatelligeii*
.da sit, duplex fertur senuentiaruin genua^: alteriioi
-eoruin,\qui PolUonis repreheiisione notati dieuii^
.{tortium , i. ^* Bompejanarum stadium » iwai^
• Taqtt A(inal, ]L^« ^ } , iil JUivii .bi^om t«aii%
fo
n39
f^tmti nvR pttriae $uae fivJmBque Jiados pMfC
^erls jam deperditi leflfuse iwptificatts; alteruiB^
l^m oratiwia fonnam ^rgui putaiVf Ad prius ge^
jvif pertioent Paiil. fieoitii £t)gubHiu3, (vj4
^auc Pignorios, SycoboL £pjat. L. I. Gpist)»
< jKLIVpf p. jfit Patay. 1^290» Bodaeiii, Tomar
«inus iit*yit. Uv. J 36, 37, 36.» Joami. Buhcii
jrius ii^ edit. Liy. Dralceob* T. VIL p« 89,» alii«;
4Uoa refelUt Morho& 10 Dlaaert^ laud. c. 11» £(
#U}ero geaefe.yiri docti Pataviokaiem alii nHtff^
^iretati suiit Qrthographiae peregriottatem» quem^
Itdmodum I^aiurcDt. Pigaoriug (de quo yid. Morv
liof. c. III.) qui in dictft Epist. Livium eeotiia Bt^
fiH iiu:ursio]|^& vindicans, A^inium Poliiooem di«
i^t L l. p* i^fL.^ sMidh magis partium^ imsm
JJvU aemtfiaiitifie ^ Patavims iitfcmum; alii pro^
4ittQtiatiQois "Vitiam , ut Rapious (vid. Morbof^
4«L e* IIL em, ); alii copiosiorem oratioois pro*'
Jixttateui» ut Ptokmaeifa Flayius, Cwjectiio. c>
^^V.M Gri^fier* Lamp. T. I. p. 972.;^tiU ^xo^
jprietatem ab Urbaoi sermonis puriti^te abhorrei^
4em mutti; mter quos etiam Jac. Faccioiatus^ in
X)rat. et aliis Opusc. Patav. 1744« Epist. X. p»
436. 10 Ifiv. edit« Drakenb. U L p. 244 9 245^
jrid. Morhof. ^. V. ^ Heo^. €iia Crellu, de Tvi
JUivii dictione , . Programma , Ffaocof. ad Viadm
«■^^P* 4* Aiii Aaioii censuram ita io Livii \m^
^em eontorqlteot, ut dicaot iofdicari €xquffiitai|i
^uaaidaQ oiatiwia aeMeiitatem ac ^iligeBtiaiiu id$l^
149 ^^
Faccioht. I* 1. p. s^j. Alii aatem fore LiFinm
cotari ab Asinio opinancur , alii injurii* Dlos
flagellis caedit Morhofius, (vid. etiam Ptolem.
Flav. 1. h et Franc. Flor^ Sabin. Lectt. Subcesiv;
L. L c. 2. in Gruter. Lamp. T. L p. 1003,
X004O9 ct Livii patrocinio suscepto, censoreni
Pollionem maligne suspicatur, quia Liviame elo»
quentiae excellentiam assequi non potuisset^ majo-
t«m Livii praestantiam , quasi illatam suae medto^
^ritati injuriam , calpmniando historico ultum
ivisse. vid. c. IV. XVL et passim. Verum ne^
que est haec digna Pollione sententia, neque ipsa
les nostri }udtcii.
Etenim magni viri facilius convitiis scinduntur ,
quam ratione confutantur: quod ita enpertus est
Morhofius, ut Asinianam morositatem asperitasi
temque magis verbis insectaretur , quam re proi-
baret. De Pollionis super aliis Scriptoribus cen»
dHira-modo vidimus^ cetera documenta Asinianae
indolis durae, truculentae et contentiosae, quae
quidem documenta appellantur Morhofio , non
^nr documenta, sed calumniae, quas nec refer^
re, nec refutare dignum est tanto viro, quan-
tua Asinius Pollio f^iir. Sed quae insuper est
ista temeritas , quae ibt suam sapientiam jactat ,
nbi ne judicio quidem locus essepotest? Enim»
vero aut fallor^ aut vel sag^dssimus hodierni tem«
)>oris jttdex noQ. olfacietsubtiles illas flexiones,
icniussimaque^ et sensum.pene fugi^ia, discri*
am i4t
Viini, quibus Patavinitas , qiiam io Livio Asi^
itim deptebjendit , a Roflianae Latinitatis integri«'
tate deflectit. Denique Qutectiiiani in PoUionbs
animadversione acquieseentis «ilentittm confidentst
istos censores reprimere debuerat. Quinctilianus
cmm,'quamvis'magna Llvii, quem vel pueris le«
gendum commendat, admiratione completus, Hi«*
stotici causam non deseruisset^ si malignitts quam*
verius eum vituperari putasset. Nunc vero aperte
censoris auctoritatem sequitur ^ qui Latine k>^
quendi curam praecipiens, quam facile in contm^
lium vitium incidamus, probaturus, primum ad
Jheophrasti, d^in ad< Livii exemplum provocet».
^i quamvis sit mirae facundiae vir, tamen z
Patavinae proprietatis insidiis immunem se et m^
tactum servare haud potuerit. Quem peregrini^
tatis scopiilum postquam boc insigni exemplo de«
chrasset, iltum studiose cavere jubet. Eodenl
modo in L. L c. 5. non defendit Livium a Patai*
Vinitatis crimine, sed ita culpam mitigat et ex^.
wst, ut Italica. dicat^pro Romanis haberi pt>s<
se« Unde optime confirmatur, quod opinabaV
mur , Pataviaitatem in mmimis quibwidam ^
xionibus ab' urbani sermonis ^ ingenio posioim
fuisse. ,-. .
, ^t tamen de ipsa Liviana scriliendi ratlone aH«
qpid dicenddm sit , Judicium est principis iiteAN
ijOTj Danielis Wyttenbachii, iaB.,C* Vol. IB«
F. XIL p. 0^7 f a8#9 qui Livium censet.^ quam*
.1. S 3 vis
ftifiiiy taaen in nanatioiiej fi^e cst prafecipu*
«c loaage mtxiiDt kisconie ptra^ ae. veluti cof4
pOBy cofBpoaJitoiieiv babecegt iiDn iUam UbeM
«s siHe salebds fltteoieiB,' sid qnari tonipec^tf
Viilctam, brevitattg graviutitlqiie tonatetatioiid
•oUnde ambigttam^ trajectiombiis<tiie impeditaati
iiptaa in hoc duro iiarnmdl genere W^^tenbacUtff
cavaam fuisse suspLcatnr^ ut Patavinttaitem IAvi(f
Asinius PoIIid objiceret i qnod item senHeruilf
Oeocgr Trapettmtius 9 Jo^ Stttrmtus ct Jo. BUw
Ikerii», citati Morh(£o U I# p. 40* sq. et p. 8icv
Magis nniverse Jae« F^acciolatus U U peregfhriti^i^
«em in Livio concedits « Wytteabacliii |odiei<9
Ibrtaase non dissenaurus, ^A rem dH^^tiua >et ae^
«taratioa traetandam «iiscepi«set!«
* Ab eadem Livii proprietate^ ut ifoc iiltiflllo taiH
iaai loco .addam, WyttCDbaoUusr T; CeL L U
mioneki arcesaity quare. historiaruin ScriptoreV
Liiini Livium Aon item' tc Salfa^t»cim imitatt
akiti. vid» iluhnfeen. hi Prae&t.: id Veltej.r extif>
Ctti rationi^ ai in tanti viri aententia meaer offU
HlOfiiB levitati locus sit^ adjimgi fbrti possit'al-<
tmLCjausa^ cur.renim Roman«i«mi Aoctores po^
tius Sallustianae btevitati adbae&erint , quam io h^
tGim 1» Litii ubertsmm effiid^nt ac relmveil^t «
«ft ip«o repetita dicendi genere^ et velut chafactek'
iIb diversitate« vEtenun copiosum' orationis genos»'
^uod elQquentiae velQt dumino ezundat^ et altCi*
ruiQ.
HM ttt6^ ilHttttti , c^fiAim»^ ii ^MffMte ifaia
eietcitliffoliei eKedfpns^ Mxhae as»cqiMri#i dte^
him^ ni^i ihitiihi ttdjuvet iogei^qiie facMm slvtf
]^if9 fdklti» «iiigiiliiis ^ tmH» sibi» cotnptiMiM
iiegotio possis. Est enim copiosa seHDMisqvrf
exub^ntid tamquam fluens facundia) magis sua^
et in naturae facilitate ingeniique dote positai
praegnans Vero^ sentemiisque .magis, quam ver«^
bis frequens oratio mefius potest ab exemplo ca«
jpi^ studioque et industria in imitatorem trans^
ferri»
^ Xtque failed de Poilioliis Asinii censuris babtii^
tnus^ quae diceremus; unde explicandus est Hie^
ronymUs iU JoU^ c».\^4 et ii^epist. ad Adgustin*
Epist. LXXV. c. 7. {^iL. iii Olip. AuguStin. T. H.
p* lis. B. edit. Benedict. In Jon. c.^., ardelio^
nis cujusdam^ qui in ceusorls officio obeundo sei
magnifice cittumspiciebat , Vanitatem irridet, quip-»
pe qui mirificft quadam stolidiute genus suum ad
PoUion^m Asinium referret. In epist^ ad Augustin«
LXXV, 1. i. eumdem Hieronymus vespertilioneni
traducens, jactantiam cjus ita ludibrioexponity uc
augusto eum Asinii PoUionis noffline omet«
Bpilogus.
Haec nos de C. Asinii Pollionis rebus gestis
ac studiis doctrinae disputare voluimus: quibus
A
ii;id temmxtk f]iieria[u#f ut ad.lnalgnis V|rim6#
^mim ^gw pec inutiliter coiBineQdandam ali*
q^ Qrnamenti auulerimus^ nobis yidebimury,pca
Bostrarum modulo virium ^ et .hJtpis iqstitutaa
teriptioni^ consilio aitisf(goisse^::i$ Sii9G^ti labocis
firnctOffl percepi^sie..
«^♦~ •*•
• . -
•t
. i. •-
'■■■-' m
^O ,-. T
« ' 1
' '
, X -,
. t.
f
•"" •
i
1>J «
i
:;.v c.
«.
r.. i:;- .";•
♦
'' ' . .»
f. ,. •
, ■ -i
• . '
. . • <
i-i
CASP. JAC. CHRIST. REtVENS
EPIMETRUM
DC Q(flBUSDAM MONUMENTIS
CUH POLLIONIS BISTOR.IA CONJUNCTIS*
THORBECK.II
C O tf M X 9 T ▲ T I O N B tf
C. ASINIO POLLIOlJfE,
,N
■ 7 ' 1
f . * /. .
CASP. UC, CHRIST. REUVEN9
EPIMETRUM
IJE Q,piBUSDAM MONUMENTIS , .
I ■«». i
CUIfi ASiNlt ^OLLIONIS HISTOHXA,
Jinius PoHi6.i vii* haud'mttiui qumPttUW^t
quam' MaecetiaV, qaam poscea Hcfrodei AuidWiv ^C
Muaid betie uiedtus^ cuju^ te3'A Thorbeckidnbistf^
diligentissinlie petstriptae sumy ifinerdri^^videtEry^Ut-
quorundam' desefiptionem mdhilttieMtoVutfl ^ qEibram^
Hotitta ad eju« liistoriam illdiitrkmlam pei^ittdf r
Tliotbeclcianae commentationi adjiciamus. Quofumi
^um j^m auo loco concinnam ille mentionem fece^tj
nos merft tabularum Iithogra|>f;argi)i-ijiterpre(atiQML
deftitigemiir;' ' . . : : j,.
'Et primbm qiiidem dicamus i&Jtifli Lihr^iftt^''
ad quem locura ipajor erit' dis'pujtatio/de ^^riii\
Sequatur Sch(^lat RS^formi.rT^mm^t^ t^^^§t
deBcriptio. Denique pauca possmio addi^de* tpiSlitt
Pollionis imaginibus. ' * "^ -■ -^
IV
$h Dc jttrh Libcftath.
(adp. 40- )
De atriis rectissinie 'thotbec^ius lectores ablegi.r
Tit ad Schneideri copiosam dispatationem , qoi
fere omnes veterum locos recentiorumque opinio*
nes e:&pendit, Atque utinam ne Schneiderus Vl>
truvianam operam imperfectam relinqutt * 9 prae-
claris jam accedentibtts ex aBti^uiute s«bsidiis K
Utinam et in domds Graecae descriptione ,. quam
olim adumbratamin novissimfl Xenophontis Memo»
Tabilium editione omisit, sibi tandem satisfaciatE
Kam universus hic locus haud e^guft hodie luce
iUustratur^r eruti nmlta majori parte urbis Poitf-
pejonim , cujus l^di^ plurimum Galiis debetur»
iii enim, occupatp N^apolitano regno, inde ab
Mno 1812 strepui^ co&tmuando effodiendi operam ,
iioQ taatum aedificia multa luci restitoerunt , pra^
€}pue moenia» fprum et Basilicam ^^ sed et aucto«
' 'ca
« Cojns qnftftum Votiunen promlsft 111110 1S16 » fai P«*««y« •'t
jtf»9ph. MtmirsK ed« t> fk ru
b Laadavit antem Schneidenit ilff rf ««siV Ubrmn f - />'^« Mf# ^l
•itU i^iH «»t. RmMi, Aow^ 1795; 8., qnem noa Inspeiisae vU
detnr. Hnnc ega» Ui Jlpiis dlebui nactui , ezimlnare nondum po«
tni : nee enim labof ei c pancinun horarum. Sed desiderinm valde
Ifliiittnt recentistima a Pompejla subsidia.
6 HacteanMiOtt ftiermK duo thciatrai triaten|^la, fmamiart
^filla f ttbnrbant » ec sepulchra qmiedaou
fes fiieruiit cotnmunicandohim cum Republicft lit*
teratorum horum architecturae veteris thesauroriim.
Et primus quidem, post Piranesium antiqutorem^
'Mazoisius, V. D. Gallus, edidft splendidHm opus
^Lcs Ruines de Pompgi^; quemsecutus BritanhiSs
vit nobt G. GelHus , socib- Atchitecto P. Gandio>
scripsit Bomptiam^ eximiae libellum degamiae cft
diligentiae. Ma^oisii opus non vidi; sed si vere
cjusdem est opuscnlum, quod illi tribuitur, eru-
ditum et elegans, sed sine iconibus, le Palaisde
Seaurus^ hoq poterit opinionum ejns quasi summa
et compendium haberi. ikque quod in Aegypti
descriptionibus , idem in Poinpejorum bbtinet, ut
e popuhinim aemuloram operft inter se compa^atft
maxiina verf spedes efficiatdr,
* E binis aediura icTihogtaphiis, qnas exhibent
Gelltus et Gimdits, alteram domfts rainoris ^- quae
InomcQ gerit adscriptum C Sallustii^ nos reprae-
sentamus Tab. L; describimus autem secundum
QDsdem, additis paucis coqjecturia propriis. Do*
mus iUa vulgo Actaconis dicitur, a parietis ptcturt
ibidem r^pmi, de qua infra sermo erit«
^ Ichnographia haec est a^dificii plano pede exstru*
cth namiMpeilor» qoenac.ub:^pauca tgmumPompfi^
:]is restant % stve quod quaedam domus iis caruerint;
;a3ve <juo4 terW flTOta conciderihtj sive tSnder^
' d q|»tts jam pro^bse ftruntnr duo^edm fafcicolu likrorunL
l^ohmi aequltiir mentio^ titulos notavit Thorbeckiu^
f VfMtff90ih TUlgo didcur; aobis v$r4ie^ing. QaUice ^raf^
♦3
uiuod per.ff^lt^«;aft»5f$..,e ^l^ ewfmti^ ^ locl no-
yh ^ccqUs, d^$xx}if:n,fa^in\^ direpti^.^n^iosusu»
)i^(|i]M26 V Sedl^aec domu3 ooiQiiio.i]^ caruitt.
fSiftulMci^adpwgjjt ;scajarum firadus^ a-|5oli.ina^
ift«aJ*?«e pr.of}cisci vidwtur. Nec^.piitp, tecta Pom»
pqis ,ffqnt' repma; Viap angustae, ; cjmii sjemitis six;e
M^r^Shn$ altiqrib^s» lapide Vulcanicp, str^ae^
Al^iftci? qua^yi^» . «iam, pnblica,^ e Jatere aut (^e-
jpfpto, sqlf mof^l^. §^^p quadrata.funtexstructa^^^
. J^jtrames.a .vi4 i^m, jmuatn ( ly .^i^euib^lum^
^9itt», totius igngU^di^emr oc^tflis. ..ly^Ji^trabant,
Jfjrap},.j)on^ .GavaedlW;»! 4? guotmox, -j^giiqbatur
fffiklimm (8), quodnop nisi £4riefibus.^a{|guae alti*
tudinis a porticu, quoino^ j^ ^of^^^s^^^ifiridaria^
iT'iJ.'..:i.: :' . .-j;-. •:•-•::: ::.• ! • v .^*. .,'^ ?..-fj' •:
"CTeiliD -?V: 2^. sfvi s'hi' mactmdiSMt. Vr.' Sf, crfjffir^tahW' ''^4 Whl
'^aM^ur descriiitof /<>iil^ Siai^ti , ^; ^SP r^l^tjni' WiMfiie: «cripco,
ireo) Ini^Iiepsie, tum vistHmlkfi^ ^nx^ il^ef)Q9^flpa^:}:St,liac £»
.«e4lt:rS;^neideri 0PW?,ff fj^ /^/^''«4«-.,^?^^ ^^
fitutes crunt dicendae, aut fortasse erit hoc Romanorum /r0Mjf<--
tV», secundura Vitruviom V|. ?. f. S (^ (^^. Schrt^itf^ v»/^t
f* 10.) Verutn vfstibnlup yidetur esse Pqmpejis ante Jomum
Paqs^e, multo illam.i»ag»i^^cepaprcw, ^apj^^ Gi ct .^. ?>^i|^3V
i^ea a^^sft siogulas dqa4! .P«[tes dividebant^.
ec a visu iQtrantium arcebant K , -
, Sed perfurramp^ singulas partea*. Ad latu|i ja^
nuaefQi/) utp:ifft%at yide^t^^^ fuisse Instir
torum (^tet ^^) «; q^uanim In alteri reperta fue»
runt vasa olearia^ altera^^ autem C4):^i^^ ^^^'^tf^-
C5) conjuncta.erat, utraque cum.^^y^^^o»
.Cicca cayacdium, ceUi^e familiarica^ disposkae sunt
(|uatuorC;o),cubicula scilicet vixjopedum tnloQgi-.
tpdlne et.latitudine. Ti^m tabfi^um (8) cam cuhiculo^^
siyi £ont4ricUjuo (9)^ cum altero ^rc/^/W^ .C^.^)»-
^.f^f*ciPmSl^y% V^^: <iuas iter.€[st ad partf^m do^.
mfts posticam. Sed praeterea ad utrumqu.e inabUni
ktus; alac ^ 11) occurrunt : quo vocabulo genera*
liotri vid^^uif-ej^rae sigqiiicari ■•. Ahera ala, ad;
deittram^ adjq^tiiqi habet lararium < 13)^ seu for«^
^Sf j^nacothecam; ajteta per, cpUam (12) babe^
l^ajt transituiUj ^. arcam^ et ad alium locum.suh^
^iaiM i et hwc }j\porficum», . ., ; ;
Tablinum itaque cum suis cubiculis (8; p^ai)
i^rcumdabatur.' . j^0r//(?£i lonicA tecti : secundum
Suam viridariam erat exstructum, a solo 3 pedum
altitudine: , fbnasse quo suavio^ esset prospectu/i
^ tsd>lino et cubiculis. Scilicet inter et pone colum*
nas
1 Cf. G.'eta. /• 175» l8l, 9, %J 0t M^'
a Ib» p, 179.
* flf G. et C. /• irs t iSi* ». tf. Opporcune iidem.ezclcaii^^ p» sg^
»9t. .. glossu yett.,iii qoibtts legUur: ut/a, ^X^^f^&^ii^ ^!^^^
egsdem /♦ 183^ ' »• 15% /
iMft porticAs siibstructio erat duorum ham&ioniai
parietum' (15, 16), qui cum tenio intermedio«
item humili, arcae cujusdam more^ terram coii«
gestam continebant, cum fruticibus et floribus ®, et
paries posticus major (pone 19) ptctis fruticibust
avibus , caeteris ejiismddi rebus , mt omatus» In
hoc igitur ymV<apri»iw-prospectus efat non tantum e
portiou tecift , et tabliho cubicuSsque, sed etiaai
e tricUmo tecto , quod in comu viridarii fuit C ^^ ) »
cujus lapideae sedes , cum suo mensae pede ^, adbuc
exstant. £ triclinio per alteram fenestram prospi-
ciebatur in locum subdialem, qu^ antea nbmi-^
navimtts.
Animadvertenda sunt in viridario /(^w (19);
binarura scalarum gradus e porticu in viridarium;
cisterna (17); item altera tecta (20); et ad rc»
cipiendum porticAs tectae stillicidium , canalis inter
muros humiliores (iset 16); tum tertia cistcrma
(2c) in loco subdiaU; /a/riM (s2); tt fanua
domAs postica ( ^3 ).
Hae praecipuae partes videntur fuisse quas inha^
bitaret dominus. Quibuscum corijuhctae fucrunt
aliae in usum fa^iliae et fortass6mtatrisifamiltas«
Naa
Exhibemr ejas orthogrtphla apnd G. ct G. Tah, %u Slmile
viridarium in Hieronis nave vigintiremi memorac Athenaeus D^ipit^
V« 10. loco mox excitandb. - £t ^ais Aionidis hortoi e Theocriti
Adoniazusis^ v« ii3«9 et Valckenaerii notft ad Uium ibcum, igno»
hxl Qt Casaub* et Schweigh. ad Athtn. -
p Ttapozophorum vocant G. et G. i cujns vocabuli adhnc Incerti
ttihi Tidetur potesC8g« Saltem nenia lUt ««««/«^/«'fuiiu .
; iiih f^miiuja jptimo faucef (24) dd aftam du«
tentes, miitMiduoc$Mrum,nci^p$i^cula (as^ 25)}.
tuih cuUna cum £000.(26)9 ^ ^P^^ latrinam ha«
bens additaiq^ mir4, ad iipj^trum flensuni, cotiipo-
titione «• ^Ar;ta^i!^ e faucibus ( 24) transitus ali^
liuis in ciibnaibifuit: sed hac d^ re Inoic plut%
dicentuh . .
Videlic^t fie^ivido niembi^andae suht domfis partes^
^ lipas Britahni^G. et,;0; Gynofcofutin esse jiuspi^
icantur. Area est^ porticu inclusaf in quam hullusi^
flisi e-caVa^iq^ aditus adj;)aret j^er fauces (^7}«)
Habet poirticu6^,in ujcfoque ^qxixm cubicuia tect^
(299 29)9 cuih fenestris sibi invicem oppositis^
Quorumctfbiculorum alterom VenustiSsimis picttt>
iris et pavim^ntis^ erat . dcdrnatum , Martem cum
Venere^ et Cupidinem armatuih ludeniemque ezhi^
bWtibuB} Jtem i^ecessum habet Penatibua Laribus*
Ve destinatuni. Iiiter utrUmque cubiculum spa-^
tium fuit tecto munitum 9 et paries ( 28 ) 9 Actaeo-
iiis tabuift.pif:tus: uiule hodie domiis ipsa Actdea*
ats vUlgo dicitur* Deriique e regione parietis 5Ub
di.
4 *lhnc eipitcaftt 6. 4i G. Uom Piaiicliiam in P^rsd P/.
ToxUui. ,, Ubl tu ilati«sr
yirg9. UcmiKI
^9 llilfaiter dialt,- In cdHtii , lii siigoiQf , wi laevam fflailum. ^
t{. Ttebm. «tf Cure. IV. 4. 94* Caetertim idem esse locns vlda»
tbir, quem balneum -iriterpretatur deicripcor BmAs Scsuru p»9$^
Sbl qu^ llbto plura d^xidftremui.
■ *s
dlvo stat ara CsO '; totaqie haec jiaTs aediJScii
eum culinft (26) conjuncta est^ln ^uam alius^ a«
ditus non apparet* * ^ '--^ •
Sed quam GynaeconHfh Britanni , eitndem auctdr .
llbri , le Palah ic ^caurm • , ^A^pcHhiw interpreta-
tur, adrepto vocabulo ex descriptibne navis vigin*
tiremis Hieronis , apud Atbenaeum S ubi tamen nul«
h est refi ^A^poiwhu expltcatio. Locura seeretis
voluptatibus esse vult iscriptor Gailicus, duet3||i
trgumento e picturis, praecipiieActaeonis." Sic nulla
erit in Iiac domo Gynaeconitis. Et vix est, ut
eredamus , conjunctum fuisse receptaduium secretumt
cumculind, loco ininime secreto. Cuiinam Aphro^
disii peculiarem esse voiuit -scriptor Giallus; sed
aitera in usum communem nuila adparet.
Restat conciaVe ( 30 ) quod non expiicant Bri-
tanni : id fbrt^sse fuit apothtca frugam , aiiariimve
fcrum ■•
Sic tandera ad cayacdit/m , et hinc ad atrtum , ex-
|)ltcandum nos accingere possumus: quod jam notf
9uitae erit operae. Clasfiica est Varronis av^acdH
de^
t Nam afim memonnt G. ct G. ; et f xblbeajt ia .ta^ull i^aA n^
meri notam 31.» quam non expUcant; fed ^uae arae convenife v|r
«l^tur* I j •
t p. 80 sqf,
c D$ipn. V. itt. NlhU habet Cisanboous f« 41* salteai in ed.
6cliw«igh«
, n Qnae in jaaud hujns eonclavis, postintn Iocq ^ «dparept pQif
parastaticae 9 eae hemicyliiidri fotmi , noq vero i^4 asi^aloi ^pf^
«nnt CQiiitniccae. toor qc Uthograptae.
deftcHptio, a Sdttieidero quoque primo loco po**
stta ▼: yiCavt^m aedium dictuiQ.qui loous tectua iii^
^ tnr parietesvettnquelNiturpatohis, quiessefcadconi^
^ munem omnium usum. In hoc locus si nullus TeU«r
y^ ctus erat^ sub diVo qui easet,' dicebatur teHy^hi
^ atestudinis similitudifie"*-: si rdictum.eratfai me«
^ dio 9 ut lucem caperet , deotsumque quo imphie^*
1« bat 9 imphmum dictum , pt sursuro ,. qua complae^
^ lyit 9 eompiuyium. ^ Circum caviim atdium
„ erant uniuscujusque rei utilitatis caussi parietibtis
yf dissepta , pbi quid conditum esse volebant , caet.**
Jam in nostro. aedificio '^0/»^im/ynr manifestupt
est<6), cisteroa^ ad formam piscinae , exiguae pro^
funditatis; in qua omamentum repevtum eat cervu»
aeneus. Itaque non dubium est, quin tectum sik
peme habi^t locum apertum ^ imp/uvium ^ ; to^
tumque spatium , snb tecto et apeitur& , fuerit ca^^
yaedium. Ara item exstat (7 ) , deorum , ut vi»
detur, Larium. . y
. Sed Atrium qul diflffert z.Cav^dioP haec est
Aifficultatis summa, quae oriturptaecipue e Viirtt»
vianft 4r/n0re^//i deiscriptione (1. VL c. 3«) qui cum
earaedioi conftinderevidetur, Schneiderus .'^* cavae^
▼ Conf. L. IV. >. z%. td. Scaf.i /.45. #</, 3if.^ cujiu lectioafs
fanllnm ▼«riant« / • . :
w C9mpluyii et impluvii potetcnem tonveno ordlne cnm alHi
▼irii doctis definit descriptor DomAs Scmuri p. 45. Moletta es|
Verronis obscurins. «- Caetenim prespfccnt 'cnymdii est tfad
Q. f c G, T»h. 48. -HX. Tab. 77,
S 4i^ Fitr. T.JL f. m.
te
irtier aedcs cbiiclusi, et sttpeme tfecci, tisque aA
complaviuin: pairtieiil vtrb.ejiis pisMi.mtrittm^, coia^
plecteus alas et tablinum, et parten tttfaf cetam teoto^
incumbeuti et ad Jiiediuni iHqxlt • compluvium
^mcurrenti: ita ut ftre dlcaii^ cfum alas ee tabli^
iiuiii, tanquam laiisL in fronte ^perta^ aediius mitj^
tdhiimerare, et e6ntra partdm jtrimdrein. 6ivafidiii||
tem eellis familiaricis ^ ab atthi exchidere. > .^
■ Cbntra Galltcus sei^iptor f atrii nomen htius^:
^uftm cavaedii, patereceiiset} attium aeparatum c^dct
Ip^fte, in qua paterfiimiltas babitabat^ sicut afftid
6rae6os separata aedifiri^ erant iiS^Trt^ et j^ah
jkMtit K Atrii igttur partes esse non tantum ca^
yaeJium 9 id est aream tecto pefforato tectara^
ned et tabliiinni , das «S caetefaque miHora cubicula
et celfats, qmbtis cavaediutii circutiidatiir. *-> Bei*
tannl nostri quoiiiodo actipiaint ^ minu^ peirspiM
cuum est , qui modo atrium iiitegraai a^tft , suid
parietibiis inciuaam ^, innrdo idetai ac cavatiiitm'.^^
esae ^onant; :Nisi forte arekm parietibus intflusstnl
non totius domtkt ; ied tantufiii interiorem intetti*
gant^ iit Bit eadttin pars, quam Gallus proprie cd^
Ifiacdium es^e dixit,
Quidquid sit^ patet dtriUm babuiise tubiculay*
aliaque loca tecta, circudi disposita» ^ec ab$nrda
mi*
a ^. %i. i /• 147« ^ >• itt*
txAhi videtttr illa Osllici auctorfs definttio: ciijua
fortasse fines eo usque sunt promovendi , ut in liac
nostro domo oflnie id, quod 'sul> primo tecto
continebatur, atrium fuerit: scilicet» in medio, Ca^
vaedtum; ciim vestifoulo, tabemis, celiis^ alis ta^
blinoque, et cuUnd. Quibus an adjungenda isit
porticus, quae tablinum circumdat 9 dubito; qui^'«
pe quae videatur e coitsuetudine Graecft in Roma«
norum domo» esse translata.
' Itaque nec Scfaheiderl , viri cdeberrimi , explicatio
tantum a Gailico auctore et a nobis* (fiffert , ut nou
easdem vocabulo significationes translatas uterque
concedere possimus* „ Caussam, inquit ille \ (tur
^, afria Mainii ei Titii Livius'*^ non domos 9 dixe^
yj rir) !n fermoilo afmiquo requii^' debenius V qut
,^ pantem domdiai ptaecipuam , i^ui adfundta erknt
9, cubicula, cellae^ et coenaciiM, ita ut adiiiis wi
\y bmnia ea membra ex ttrio pateret , pro totd dom^
^^ frequentasfe videtur, •• Iteruw ^,4? Plinii Epist.
VII. 19«. efficit : ^JUtdum Voi^ati aariquo laore f^
>y %t s^ucRiol ad templum Vestaet- ritani' enim^ mafo^
[y^ rum in aedibus sacris religionibu^ retthere coacto»
ji, fuisse RomaniQs. In atrio igitur.ii^^/f^^',cubicula
.^ fuissedispoisitii, u)>i IiabiiareBt viii^&^s vestaies/.*
Nam eildem prorslja ratioae eg», si<^ni e9t ei^
plicatio amiqUi Ifettlkii urUs' Rdmdel quiiili dMFk
3ellQriiw « ad.Tajb^.VL (quam ttos^Tab..II. i^
pnieseiicamus 9 ) ut 9,.ubi legitur lj;b£Rtatis » ihi
AT^iuif' LiBEfiT^m plene scrlgtpm. fui^se acci*
f^i^mus; hlcii^U]: egp su^picor Tem^lum Libertatis
iiiisse aedifioium exiguum, 8.emicirculaf4 j)prticucom<>
Srehqisum, a^ ^i(ri«^iso viero ei conjunctum per por-»
iicucQ j aedificium .m^J^ .NeCrjplura per tabujiae
fya^^turajjadfe^uiiiceu i . - •,:■;:.
Atque adeo , quamvig. borum aedlficiorum alia
fpi^te.aliis q^icaiUpi.ppl^abilior yideatur >>, tamen
jtQta res.yisa «staliquam a lectorihus.gratiam initUf
Sf^p"?^9Vf^^ (i;QiyMn9t4m domfts lantiquae Pompejanae
f^p]^catipqeQ}.r.,§iti)j?^.auteip PoUiQnis .^/r/fms Li;
Mertati f in\^vp^tmo^^ an/i4em\ quod prope^.Aemilii
j^a^lIiBfsiliqiun-cQllQcat Ciceco.^.et B^llorii tabula^^
^lij!et in fp|o^^i4t yideuir, ^udjdefinimus, cui^
jUnj^um .de ,jitfff(^irm4 nobis sernjo. sit institutus.
4ic. ' : -jr:! e3:;i;jM: -. \ , \ : irA::. . ■ •. ■ i . :8 ?/
• g ^ab. VI; ^™?^ Sm Ram, TAVrWt kiM fecentiori i 'qifite
•o {l: <^.Pt ^M»J «ft ftee: 5»ter. lnceUi|Mq» } : jc«J*' «f: . W . td^»^
Jie^liiiycli ftche^ft<^ ^pd^^secnndumyitpgr^pra^ceijtiim (Y..J.8.)
Basilicis ekt ad^^ndam, Sed illud trijiunal Vivtuviusjn' atjt Joiit
^^oxiind^ *non,'at Mc,' ^ ^fsJ BaUnxS colfocirt;' Etlsl vfci ttAilHe
^dcMi, liiVejas^^iiMMtiottiivtfHvi potilAse j tatten BaciMcae ke«tf.
-4Rr ^9 qii])i'«di9r^jbii«,pari|Ste8r]atQr«les{ipt siJiemlcyclas ^asUi*
^fafAemi^ a|f;jjW»,flaudil. vix cx%i^\^% J^ibtrtsth ^y^t
\trium sive templum, b^ cum Basilicd ,' more VintzttangtntU (quatii
"^Mathematici vocant) cttm sno eirculo^ fuisse conjunctum.
I Epist. ad Att^ IV« i6* /• 449« ^^* GrMv, Locufli redtat
BeUorias #rf ^2)l0n^ ^ • :. : .- i .
*w
^^^G^tnfilura. ^{irdienra, .&upt; Pocnpe^s conjuiicu
^i.I;)! aedifici^ puWicfi» theatraxUip^t^niajus.cuKQmiir
JiW 9 \ propejioc . templa . Isi^ia. pt . Aesfulapii , jprope
4Uud teinpkiii\> ^Kaequm cum .aqj^ Uorp fared ^ porticii
iuclusii J^m ifv:er.,hanc et tbeat^um ^ajus, ^ua^
anguli explendi cau^s^, acb^la c^^tituta fuic^ quani
paucis age, aecundum Tab. nostram III., explice«
IDUS \ . /«^Vu;.. , : •'. ;:L .:. :
Khetericam fuisse schoiam, non Grammaticam»
probabile est , p(opter digoitateib* ; Scholam quidem
fuisse» adparet e pulpito (gO» fere 5 pedes alto^
impd baheii Tpfiwiaiie , ad laoyiam^ aliaoi basl^ ad
4mKam sea^rm gsadiis :: oo»n|a:; ut videtur» latNir
4^ f^,. ^Kt .ha^,.<iuidem. sub* div>oji sed scbolam a
l^^ibus part^i»S9'Oon«a fergd pulpit»y.^mbittpoi«»:tt8j^
f^tasse .cec$aryt'Ciijiits; c<ilumpae .hiOniles, fem <f£.
jiadum altitudip$:,*.f>d parietia ^sterioris altitudidiem
Jueudquaquam adsurgunt °>. Aditus adscholam per
januas duplex est: alter ad Borean, a vi& publici
->., ' :. ..: .-. ,. *= ^v.r; m ' .. (.53);
. , -"' ^ ^ V-' .- '■» * * ' . ■» - j' '" ' ' """**> ;•. « ^^
k Damus hanc gecorvduai G«.et G..!r4^« 63«^e ipst jniUe la*
fffifjeU.^t68..:Scha*a<it:«5*P8«ehU >^^ , V o
J|^J||bet.<)^ssr«.|^b^. . ., ...,,.;v .,.,,• r... ,.Mt ■■
< 33 ) ; alter (32 ) ad OccidcDtem , a poiticu , tcm^
plo Graeco adjunctft: «t haec quidem janua, testi*
bus gradibus valde detritis , inprimis frequentata
fuit, Scholae addita est cxedra (35), etduae cellae,
sive alia sint cubicula ( 36, 36).
Hactenus schola : quam circumdant a parte Orien«
tali cubiculaXnrtt 31), templo Isidis adjuncta, forte
ad sacerdotum usum; area subdiaRs itheatre ma^
jori seclusa, in eaquc'/i/rW/ et cisterna (48) ». Ad
Occidentem est Portkus templi Graeei ^ ct ahte
t&m^Propjlaeum cum fonte ( i ) •.
$ j. De PoiUonis imaginiius.
QaS p. $^. not.2.}
• Aslnii Pollioais^ cojus tinta fwerunt merita^in K^
ttjft artibus omandA , et in expon^ndis publice cIaro«
rulD scriptorum imaginibus, tfullam csse effigiem ^^
perstitem novimus ^. £rk, cui »a mentem veBiat
Spanhemii opinio, reperiri ejus vultuin fn numino
Caesareae cujnsdam , Asiaticae urbia; qUato hmQTt^
. ^ \: .. ■':... .fui
n Qvae male in G. et G. Tabull, ec in mel quoqne, m 48, no->
tantur; nam describuntur ab tisdem sub m 4f» .
o' In Propylael colnmnisangularibus» etinfontis figuri , pauUixai
ttMtt hostfer artifex, sed abi^ue suft cnlpl.
p Mihi saltem iittliae Inntmierunt ; necin Tasslana Cemmania.
{rikalogi» notatae sunu Ncy^perlnt fbrttsse qittibui n^ajor ]M(ns^omm
Romanoram copia est. Viscontianum; opns'^ poltumfnm , Ic^ndgrit^
fhii Aofliiifff » cujus spes nobis lacct est,' «flde eupcctioBna. ' '
iamst videturirhprbeektus Qoster^ iaiQ EckheliaQts
lurgiiBientift^ tiiiD praecipiie proprio, quod bic Pollto
nunquam in Asift provinciaiii rejKrit. Sied refragatur
ipsa quoque nummorum doctrina* Nammos vultu suo
dgnare^ anteaetatemMacedonicam^ nulli concessum;
ab hoc.tempore, Regum proprium fuit. Romae sem*
per vetitum^ utpotcTegium, et odiosum <i : nec fa«
ctUm in provinpUs a magistratibus Romanis '• Sed
Ca^ariy amissi libertate , fuit indultum: post cujus
moirtem^ percussor^s idem sibi sumsisse videntur,
Tandem Triumviri Reip. const* , et singuli et con«
Junctim^ eodem jure stmt usi: quod postea, in Au«
gusto continuatum , longae nummorum lmperatorio«
rum seriei initium fecit. Quqd autem sub Augusto
frequentissimi exstent M. jfgrippae nummi, ipsius
Vttltu in^ignes *, indultum id Agrippae genero, et
Tiberio privigno, sed utrique Tribunicid pt^testau
jam omato <•
Cae*
q Vid« lEckli. V^etr. N»mmm ^ fwsia , priecipue Prohg, G^ -
«rrr. Csp* XIIL
r Videnrar ttmen exei)iplft nominain obscurorum occurrere» Vic^
Eckh. r. K in Atip Balbo , Arrio Secundo , Livlnejo , Servio Ru-
fo, Mitrejo* Sed res ipsa adhuc incertt est: ec pancissima excm»
pla concraria regalae caeceroquin certissimae.
s De quibut vid. Eckh. Doar. Nmmm^ T. Vli p. \6%»
c Vid. eund. Pr#/, Gtnsrai. t 1. p. LXXIl. Caeterum ab hac
parte pt saepe peccatnr, ec nuperrime , quod nollem factom » ia
elegantissimo Hbello idem accidit. Qnam animadversioncm sper*
fh auctorc consnltissino aequi bonique factum iri«
Snstrlpd 9 uttaak ftd 'Aiiniam gent^ , et ad qtamham
Cadsaredm ^ sint i^Sftn^ndi 5 c^enttsb ^he4ium di»|nl^
favlc Sestinius ^ Cdjnsniodi ataputationem ^ etst
jam ab argumeiitd nbstro remotiorem 5 non soled
Inutilem existimarert quia ^aepe accldit, nt ndmmo^
tum cognitio facti aliCDjus^' ab bistoriae scriptotibui
omiss} 9 nec ^t^lhatd notitiam aperim.- ^ ^ ^
. u In i)#xrr. Nn^F$U. ti MuhU Aintlh^ ete^ pbS^r**" IWoil^
petns. litem- in dubla reliqplc : i>«xcr« ifc Jf/^Ci Qr^ T. U. /• 419»
T. IV. ^. 181 5 toU. rl VI. ^. 138." ...
3
o
O Q -..
o o
o Q o
oooooooooo
ooo 0000000
BASIL.
0000000
0000600
BMILI
Ca^ertiffl mtomspisaimtiht; POlhnis nmlnt.
!nstripri, utfHakM-J^imam ge4iC6to, et ad qtamiianl
'Caesaredm ^ sint i^ft^ndi 5 Hmini Kckhelium di9|!tfi
tavlc Sestinius ^ Cfijfismodi diisputationem ^ etsi
jam ab argumentd nbstm retnoeiorem 9 non soled
InutUem existimar^S 4uia ^aepe accidit, ut ntimmo^
mm cognitio factialicojus^' ab bistori&e scriptotibui
oniissi , nec ^j^inatb notitiaa aperiret. •
• • ' ' ' , ' • /* * '
. U In Dtscr. Nn^PHu. t± ilius§is AinsiU^ ete^ pbS^N*" ]W.oir»
petus. litem' in dublo .reliq^lt : Deser^ 4t B^d. Gr^ T. U. /• 41^
T. IV. f. 181 ; toU. tI VI. p. 138." ...
•'■•.. \
'■>
O Q •..^
o o
:^ o O
»4- o o Q o
ooooooooo oo
•oooo ooooooo
i
BASIL
BMILI.
loooooooo
lOOOOOOOO
CORRIGENDA.
Pracfat. p. xi^ v. 12. hac lege hoc
Dispt p. 78. V. fti. uni — - unam
■ p. 81. V. 16. add. conf. Plin. . Epist. I»
20. n. 4.
^ " p. loa. not. V. 7. UpGgfinfey ^^g^ Upofiiiisv
— — Ptia4. V. 6. Verba etc. — (verba retuli-
mus 1. 1. p. 79- ) •
r
:5
>1>
-0>
Tl Jl
i>>
1
> i>
o>
J
Q 1 »
>>
>
^i »
^3 >
"*
, *
>
»
!•
1
> >
>
fx^
^^
JJ
J?
^^
m'i
r^
--. , ■ m
lll
IIMiPIIIIPII
iiririiiiiiiiiiiiii
*
■ fm"j«'iifif
5jiL
^K '
1 "^ *
rffm -■
1 -1 .. 1
1 ■
" Si
>
■ .^^:i^ /^>V #^
^ j>
1
> >> V > yyj ^'
; h Sv, ;, ■■ ,
>,>' 3.; ^^'
>>
> >
' ^^ »--K' )> 1 »> ^^
." ' ,mI^'-
V ^'^t
>
>
''' > '.U>> ■ iS J , ^
■■>•■?* -i j ; -^
>
>
>
n
>
J
> > >> />
%^.
>
>
m
j| ^^'
*'^
11
^
'» » 1
IV* >
- 1
>
) /
^^ > ^
V
^ ^ ',1 *?
"1
V r.
' ^' \
JJ 1
Jl
■ .V ■ > ?
iD 1
11)
1 ^),^
3
■■fc
*" ■ *' '
}i :
^rn^^m
«•1
1
\
WBll
_ -In^^
1 j )
>.i .*
>
^:^ 'l^^apJK
3» ^
1 ■
IM'
*'
- l
r
' j^
, ^ i
j
>■
^ ,.*-
! -n
^i
"•.it ■
3'
■*. •■ .
J
iBiiH
NfV^
'-t-t
.^^"''
^- '.T-- 3
■*^.
ti^it*^
lCi^.
'• ■'<!